DD3/033/238/MCA/13/RD-117055/13 - Możliwość powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku udziału członków wojewódzkich rad zatrudnienia w nieodpłatnych szkoleniach.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2012 r. Nr ILPB1/415-186/12-4/AMN, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych szkoleń - jest nieprawidłowe,

* korzystania ze zwolnienia wartości nieodpłatnych szkoleń - jest prawidłowe.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenia przyszłe:

Wojewódzkie urzędy pracy będące jednostkami organizacyjnymi samorządu województwa zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia są zobowiązane zapewnić techniczną obsługę wojewódzkich rad zatrudnienia. Realizując powyższy obowiązek Wnioskodawca zamierza organizować nieodpłatne szkolenia dla członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia finansowane ze środków Funduszu Pracy na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Szkolenia przeprowadzane będą przez profesjonalne firmy szkoleniowe. Na całkowity koszt szkolenia składają się koszty wynajmu sali, wynagrodzenia trenera oraz w przypadku kilkudniowych szkoleń koszt wyżywienia i zakwaterowania uczestników. Firma prowadząca szkolenie wystawi fakturę VAT, której odbiorcą i płatnikiem jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy koszty opisanego wyżej nieodpłatnego szkolenia stanowią przychód jego uczestnika i czy w związku z tym należy naliczać i odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jaki sposób i kiedy należy pobrać od uczestnika szkolenia należną zaliczkę podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia nakładają na wojewódzkie urzędy pracy obowiązek zapewnienia obsługi technicznej wojewódzkich rad zatrudnienia. W związku z tym urzędy pracy zobowiązane są zorganizować szkolenia dla członków rad zatrudnienia zgodnie z ustalonym przez radę planem potrzeb szkoleniowych na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy finansowane przez marszałka województwa w ramach posiadanego limitu środków Funduszu Pracy (§ 8 i § 9.1 rozporządzenia).

W skład wojewódzkich rad zatrudnienia wchodzą osoby powołane przez marszałka województwa spośród działających na terenie województwa:

Artykuł 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, oraz wartość świadczeń rzeczowych z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Artykuł 108 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje finansowanie kosztów szkoleń członków rad zatrudnienia ze środków Funduszu Pracy.

Wnioskodawca uważa, iż zarówno źródło finansowania jak i tematyka szkoleń spełnia wymagania art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nieodpłatne świadczenia w postaci szkolenia przyznane w celu uzyskania, uzupełnienia lub doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebne są do prawidłowego wykonywania pracy przez członków rad zatrudnienia (są oni zatrudnieni w innych instytucjach, a praca w radzie zatrudnienia jest wykonywana społecznie, bez wynagrodzenia), a zatem koszty przedmiotowych szkoleń nie powinny stanowić przychodu dla ich uczestników i podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie pytania dotyczącego pobierania od uczestników szkolenia należnej zaliczki podatku dochodowego, Wnioskodawca zauważa, iż nie ma możliwości wyegzekwowania od uczestników szkolenia wpłaty zaliczki na podatek po zakończeniu szkolenia, a nie może także uzależniać możliwości uczestniczenia w szkoleniu od uiszczenia zaliczki "z góry" przed szkoleniem. Wnioskodawca wskazał, iż zetknął się z informacją, że w sytuacji, gdy organizuje się szkolenie dla osób niebędących własnymi pracownikami, które stanowi przychód dla jego uczestników, organizator nie jest płatnikiem podatku i nie musi pobierać zaliczki na podatek dochodowy, a jedynie wystawia informację o uzyskanym przychodzie dla uczestników szkolenia, którzy zobowiązani są samodzielnie rozliczyć uzyskany przychód w zeznaniu podatkowym za dany rok. Gdyby koszty organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń zostały uznane za podlegające opodatkowaniu, możliwość wystawienia jedynie informacji o uzyskanym przychodzie stanowiłaby rozwiązanie problemu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "u.p.d.o.f.", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f.). Z kolei przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f. wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych, otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W konsekwencji wartość tego rodzaju świadczeń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy pojęcie szkolenia definiuje w art. 2 ust. 1 pkt 37 jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia.

W zakresie przytoczonej definicji, mieszczą się zatem zarówno szkolenia dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy, jak również szkolenia dla członków rad zatrudnienia, o których mowa w wydanym na podstawie art. 23 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281).

Zgodnie z przepisami tego rozporządzenia rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (§ 8 ww. rozporządzenia). Szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę - w ramach limitu środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji (§ 9).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będąc jednostką organizacyjną samorządu województwa oraz realizując obowiązek wynikający z ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. zamierza organizować nieodpłatne szkolenia dla członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Szkolenie przeprowadzone byłoby przez firmę zewnętrzną i sfinansowane ze środków Funduszu Pracy. Na łączny koszt szkolenia składać się będę koszty wynajmu sali, wynagrodzenia trenera oraz w przypadku kilkudniowych szkoleń koszty wyżywienia i zakwaterowania uczestników.

Na gruncie ustawy opdof łączny koszt szkolenia dla członków Wojewódzkiej Rady Zatrudniania stanowił będzie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., do którego ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f., co oznacza, że uzyskane z tego tytułu dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowe szkolenia nie powinny stanowić przychodu dla ich uczestników i jednocześnie powinno mieć do nich zastosowanie zwolnienie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f. należy uznać za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż przewidziane w przepisach u.p.d.o.f. zwolnienia przedmiotowe mają charakter wtórny w stosunku do powstania przychodu. Zatem zastosowanie określonego zwolnienia (w tym przypadku zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f.) musi być poprzedzone powstaniem przychodu w rozumieniu przepisów tej ustawy. Jeżeli dane świadczenie nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f., to tym samym nie mogą mieć do niego zastosowania przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych, w tym m.in. zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f.

Odnosząc się z kolei do obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zauważyć należy, iż od wartości udzielonego świadczenia z tytułu nieodpłatnych szkoleń, które korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f., Wnioskodawca nie ma obowiązku obliczenia i pobrania podatku (zaliczki na podatek) oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek wykazania wartości tego świadczenia w informacji o wysokości dochodu, o której mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.

Reasumując stwierdzić należy, iż koszty nieodpłatnych szkoleń dla członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia stanowią dla jej uczestników przychód w rozumieniu u.p.d.o.f., do którego ma zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f. W konsekwencji, wartość tych szkoleń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie w związku z udzieleniem tego świadczenia na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki związane z obliczeniem i pobraniem od podatnika zaliczki na podatek oraz ze sporządzeniem informacji o wysokości uzyskanych dochodów (PIT-11).

Mając powyższe na uwadze należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 24 maja 2012 r. Nr ILPB1/415-186/12-4/AMN, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.