DD3/033/237/MCA/13/RD-115293/13

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2012 r. Nr ILPB2/415-447/12-2/ES, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 27 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu członków Powiatowej Rady Zatrudnienia - jest nieprawidłowe.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego wykonuje zadania określone w art. 9 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.). W oparciu o art. 108 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 23 ust. 7 ww. ustawy powiatowe urzędy pracy organizują szkolenia dla członków powiatowych rad zatrudnienia. Szkolenia obejmują tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Wnioskodawca zamierza zorganizować szkolenie dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia, które przeprowadzone zostanie przez firmę zewnętrzną i sfinansowane ze środków Funduszu Pracy. Na łączny koszt szkolenia składać się będę również koszty wyżywienia, zakwaterowania i dojazdu członków rady z i do miejsca szkolenia. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są pracownikami Wnioskodawcy i nie otrzymują wynagrodzenia za udział w posiedzeniu rady.

Na czas wzięcia udziału w posiedzeniu rady zatrudnienia pracodawca jest zobowiązany zwolnić członka rady od świadczenia pracy, za ten czas pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy u swojego pracodawcy.

Organizację i tryb działania rad zatrudnienia określa rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281).

Wnioskodawca pełni funkcję płatnika składek podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników urzędu oraz pozostających z urzędem w stosunkach cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy łączny koszt szkolenia (wraz z kosztem zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu) finansowany w całości ze środków Funduszu Pracy dla członka Powiatowej Rady Zatrudnienia stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych czy też do świadczeń otrzymanych przez członków rady zatrudnienia może mieć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, że członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia uczestnicząc w szkoleniach są podatnikami uzyskującymi przychód z działalności wykonywanej osobiście - art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą korzystać oni ze zwolnień na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 (Wnioskodawca nie jest pracodawcą dla tych osób) albo pkt 118 lit. b (przepis nie obejmuje kosztów szkolenia członków rad zatrudnienia) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Natomiast do świadczeń otrzymanych przez członków Powiatowej Rady Zatrudnienia w związku ze szkoleniem polegającym na otrzymaniu nieodpłatnego zakwaterowania i wyżywienia oraz zwrotu kosztów podróży może mieć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotyczące diety i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem. Wnioskodawca uważa, iż w pozostałym zakresie koszty szkolenia powinny być objęte obowiązkiem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "u.p.d.o.f.", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodami wymienionymi wśród dochodów zwolnionych są m.in.:

* diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b u.p.d.o.f., z zastrzeżeniem ust. 13 tego artykułu),

* wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego (art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f.),

* wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych, otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f.).

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy pojęcie szkolenia definiuje w art. 2 ust. 1 pkt 37 jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia.

W zakresie przytoczonej definicji, mieszczą się zatem zarówno szkolenia dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy, jak również szkolenia dla członków powiatowych rad zatrudnienia, o których mowa w wydanym na podstawie art. 23 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281).

Zgodnie z przepisami tego rozporządzenia rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (§ 8 ww. rozporządzenia). Szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę - w ramach limitu środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji (§ 9).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w oparciu o art. 108 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 23 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy Wnioskodawca, będący jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego, zamierza zorganizować dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia (niebędących jego pracownikami) szkolenia na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Szkolenie przeprowadzone byłoby przez firmę zewnętrzną i sfinansowane ze środków Funduszu Pracy. Na łączny koszt szkolenia składać się będę również koszty wyżywienia, zakwaterowania i dojazdu członków rady z i do miejsca szkolenia.

Zatem wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu szkoleń (w tym kosztów wyżywienia, zakwaterowania i dojazdu) otrzymanych przez członków Powiatowej Rady Zatrudnienia na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, mieści się w całości w zakresie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f., czyniąc tym samym bezprzedmiotowym rozważania o możliwości korzystania tych świadczeń ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b czy art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f., niezależnie od tego, iż zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f. i tak nie mogłoby mieć zastosowania w omawianej sprawie, gdyż dotyczy ono świadczeń przyznanych wyłącznie przez pracodawcę, którym Wnioskodawca w stosunku do członków powiatowej rady zatrudnienia nie jest.

Reasumując stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym łączny koszt szkolenia (wraz z kosztem zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu) finansowany ze środków Funduszu Pracy dla członka Powiatowej Rady Zatrudniania stanowi przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, który w całości korzysta ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b u.p.d.o.f. Do przedmiotowych świadczeń nie stosuje się zatem zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b u.p.d.o.f. (w zakresie zakwaterowania, wyżywienia, zwrotu kosztów dojazdu) oraz z art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f.

W świetle powyższego za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, a co za tym idzie należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 27 lipca 2012 r. Nr ILPB2/415-447/12-2/ES, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.