DD3/033/173/IMD/14/RD-62077/14

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lipca 2014 r. Ministerstwo Finansów DD3/033/173/IMD/14/RD-62077/14

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2013 r. Nr ILPB1/415-94/13-2/TW wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację i uznaje, że stanowisko Sp. z o.o. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnia, jest:

* prawidłowe w zakresie dotyczącym momentu uzyskania przychodu z tytułu zapłacenie za pracowników i byłych pracowników składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,

* nieprawidłowe w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący opis stanu faktycznego.

W związku z przeprowadzoną kontrolą ZUS (w terminie od 7 lipca 2010 do 15 października 2010 z przerwami), między innymi pod kątem dysponowania środkami z ZFŚS w latach 2007-2009, zakwestionowane zostały wypłaty wszystkich pracowników, które zdaniem ZUS dokonane zostały bez zachowania kryterium dochodowego, tj. sytuacji rodzinnej i materialnej oraz życiowej uprawnionych do świadczeń z ZFŚS. Decyzją Sądu i późniejszą ZUS, wszystkie świadczenia podlegają odprowadzeniu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Zakład pracy tych składek nie naliczył i nie odprowadził w kontrolowanym okresie, dlatego w 2012 r. po ostatecznym wyroku sądowym i decyzjach ZUS, skorygowano raporty imienne "A" pracowników oraz deklaracje "B", w których stwierdzone zostały podczas kontroli nieprawidłowości. Po wysłaniu korekt, w maju 2012 r., dokonano wpłaty wszystkich zaległych składek wraz z odsetkami na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Składki opłacone w wyniku korekt (należne od pracownika), zarówno osób nadal pracujących, jak i byłych pracowników, nie zostały jeszcze pokryte przez pracowników i zostaną w całości przeniesione w ciężar kosztów pracodawcy.

Jeżeli chodzi o podatek dochodowy od tych świadczeń, nie został on jeszcze uregulowany, gdyż ostatecznie wyrok uprawomocnił się w listopadzie 2012 r. Ze względu na zmiany kadrowe i aktualny czas, już po zakończeniu 2012 r. oraz zbliżający się termin wydania pracownikom informacji PIT-11 - cały podatek należny od świadczeń socjalnych - ale nie pobrany od pracownika - Wnioskodawca chce przenieść rozliczeniem rocznym do uregulowania samodzielnie przez pracownika. W związku z powyższym u wszystkich pracowników powstanie zobowiązanie do uregulowania w urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy należy dokonać korekty PIT-11 każdemu pracownikowi aktualnie zatrudnionemu, oddzielnie za poszczególne lata 2007, 2008, 2009 - korygując przychód ze stosunku pracy (zwiększając go o odpowiednie kwoty pobranych świadczeń) i naliczając od tego podatek dochodowy.

2. Czy w związku z tym, że składki (należne od pracownika) nie zostały i nie zostaną przez aktualnie zatrudnionych pokryte lub zwrócone pracodawcy, całość tych składek społecznych i zdrowotnej - potraktować jako przychód pracownika w 2012 r. i jako od takiego świadczenia naliczyć podatek dochodowy, który zgodnie z informacją PIT-11 za 2012 pracownik zobowiązany będzie uregulować samodzielnie w wyniku korekty zeznania rocznego za 2012 rok.

3. Czy dokonać korekt informacji PIT-11 za lata 2007-2009 byłych pracowników - jako korektę za każdy rok z osobna. Czy może całość potraktować jako przychód roku 2012 i łącznie ze składkami należnymi od pracownika, a wchodzącymi w ciężar kosztów pracodawcy oraz składkami zdrowotnymi - dać jako przysporzenie majątkowe po stronie byłego pracownika w roku 2012 i naliczyć odpowiednio podatek od obu świadczeń (korygowanego świadczenia socjalnego oraz składek pracownika) - w jednym PIT-11 za 2012 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro składki na ubezpieczenie społeczne (należne od pracownika) i zdrowotne zostały opłacone w 2012 r., wykazania tego przychodu i odpowiednio obliczenia podatku Wnioskodawca powinien dokonać w informacji podatkowej za 2012 rok. Ze względu na to, że podatek ten na obecny moment nie został jeszcze naliczony (nie został pobrany od pracownika) i nie został opłacony przez pracodawcę (nie będzie zatem widniał w rocznej informacji PIT-4R) - podsumowania wszystkich przychodów z ww. świadczeń socjalnych Wnioskodawca powinien ostatecznie dokonać w informacji rocznej, dodając kwoty pobranych świadczeń do przychodu pracownika i obliczając od tych kwot podatek (wyjdzie podatek do zapłaty przez pracownika lub byłego pracownika), oraz do przychodu za 2012 rok doliczyć kwoty składek za pracownika na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne - w części należącej do pracownika, a opłacone przez pracodawcę - i od tych kwot również obliczyć podatek należny i wykazać go w informacji rocznej za 2012 rok. Podobna interpretacja, jednakże dla Wnioskodawcy niewiążąca została już wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB1/415-70/12-4/ASZ), dlatego Wnioskodawca prosi o wydanie wiążącej dla Niej indywidualnej interpretacji w sprawie. Wnioskodawcy zależy na możliwie jak najszybszym opracowaniu tego wniosku, być może udałoby się wystawić PIT-11 za 2012 rok bez korekt na bazie tej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w zakresie dotyczącym obowiązku pobrania oraz wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy organowi podatkowemu od przychodu powstałego u aktualnych i byłych pracowników z tytułu zapłacenia za nich przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne i prawidłowe pozostałej.

Na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, stwierdzam, co następuje.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą".

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, odrębnym źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy), odrębnym zaś inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Definicję przychodów ze stosunku pracy zawiera art. 12 ust. 1 ustawy, myśl którego za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei definicję przychodów z innych źródeł zawiera art. 20 ust. 1 i 1a ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez mego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami ze stosunku pracy oraz przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, zapłacenie ze środków płatnika, kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego), skutkuje powstaniem przychodu po stronie osoby fizycznej w momencie dokonania zapłaty przez płatnika składek.

W przypadku, gdy zapłata nastąpiła za osobę fizyczną, która w chwili dokonania zapłaty pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku pracy, otrzymane świadczenie stanowi dla tej osoby (pracownika) przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy, odpowiednio dla osoby fizycznej, która na moment dokonania zapłaty nie pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku pracy ani też w żadnej innej więzi (np. stosunku cywilnoprawnym) - przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dla potrzeb rozdziału 7 ustawy "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Obliczoną zaliczkę, zakład pracy pobiera z dochodu podatnika, a następnie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę, wpłaca na rachunek urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy. Ponadto w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, zakład pracy jest obowiązany przesłać właściwemu urzędowi skarbowemu roczną deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4R), odpowiednio w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym jest obowiązany przekazać podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Powyższe obowiązki wynikają z art. 38 ust. 1a i art. 39 ust. 1 ustawy.

Inne regulacje normują natomiast obowiązki ciążące na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobności prawnej, dokonujących wypłat należności lub świadczeń kwalifikowanych do przychodów z innych źródeł, o których mowa art. 20 ust. 1 ustawy, od których ww. podmioty nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.

W takim przypadku ma zastosowanie art. 42a ustawy, zgodnie z którym ww. podmioty, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując stwierdzić należy, iż w momencie opłacenia przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za byłych pracowników, staną się one dla tych osób przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Od przychodów tych Wnioskodawca nie będzie pobierać zaliczki na podatek dochodowy ani też nie będzie wpłacać jej z własnych środków, gdyż żaden przepis ustawy nie nakłada takiego obowiązku. Na Wnioskodawcy ciążyć będzie jedynie obowiązek wykazania kwoty przychodów w informacji, o której mowa w art. 42a ustawy.

Natomiast w momencie opłacenia przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za obecnych pracowników, staną się one dla tych osób przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, od których Wnioskodawca będzie obowiązany pobrać zaliczkę na podatek zgodnie z art. 31 i 32 ustawy. Kwoty należnych zaliczek Wnioskodawca ma obowiązek wykazać w rocznej deklaracji podatkowej PIT-4R sporządzanej za 2012 r. (art. 38 ust. 1a ustawy).

Ponadto na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 na zasadach określonych w art. 39 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż cały podatek należny od omawianych świadczeń ale niepobrany od pracownika Wnioskodawca może przenieść do uregulowania samodzielnie przez pracownika w rocznym zeznaniu podatkowym.

Za prawidłowe natomiast należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, o braku konieczności dokonania korekt PIT-11 wystawionych za lata 2007-2009 w związku z opłaceniem w 2012 r. przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za pracowników, bowiem stanowią one przychód pracownika uzyskany w 2012 r.

Wobec powyższego należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 25 kwietnia 2013 r. Nr ILPB1/415-94/13-2/TW, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl