DD3/033/164/CRS/14

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2013 r. Nr ILPB1/415-991/12-2/AP, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Spółka z o.o. (Wnioskodawca), przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2013 r. (data wpływu 11 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Wnioskodawcę kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, jest:

* prawidłowe w zakresie uznania powstania przychodu w związku z zapłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za byłego zleceniobiorcę,

* nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

W dniu 11 października 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w marcu 2012 r. został poddany kontroli przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, która zakresem objęła umowy cywilnoprawne zawierane przez Wnioskodawcę w latach 2004-2010. Wnioskodawca zawierał umowy o dzieło z osobami fizycznymi, które w wyniku kontroli zostały zaklasyfikowane jako umowy zlecenie i jako takie zostały objęte obowiązkiem oskładkowania (składki na ubezpieczenie społeczne po stronie pracodawcy i pracownika, składki na ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych). Osoby, z którymi zawierane były umowy o dzieło, nie wykonują na rzecz Wnioskodawcy żadnych umów zleceń czy umów o dzieło i są byłymi zleceniodawcami.

Powyższe spowodowało, iż Wnioskodawca musiał zapłacić w 2012 r. do ZUS ww. składki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota zapłaconych składek, do sfinansowania których był zobowiązany pracownik, stanowi jego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4 i 7-9 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym umowy zlecenie i o dzieło, a na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 za 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych w 2012 r. za byłego pracownika stanowi jego przychód z umowy zlecenia, o którym mowa w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 7-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca pokrył z własnych środków należność, która powinna być sfinansowana ze środków byłego pracownika. Jest zatem nieodpłatnym świadczeniem, gdyż otrzymujący to świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego i stanowi przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 za 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej "ustawą PIT".

Zgodnie z jej art. 9 ust. 1 ustawy PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ustawy PIT).

Artykuł 10 ust. 1 ustawy PIT wymienia dziewięć źródeł przychodów. Działalność wykonywana osobiście stanowi źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, którego konkretyzację zawiera art. 13 ustawy PIT. Przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej zostały wymienione w pkt 8 lit. a tej regulacji.

Odrębnym źródłem przychodu od działalności wykonywanej osobiście są inne źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy PIT za przychody z tego źródła uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami z art. 13 pkt 8 oraz art. 20 ust. 1 ustawy PIT, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, sfinansowane przez Wnioskodawcę, ze środków własnych, składki na ubezpieczenia społeczne, do zapłacenia których zobligowani byli ubezpieczeni (osoby fizyczne), stanowi dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie mieści się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT, jak również nie został od niego zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy PIT, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro bowiem zobowiązanym do zapłacenia zaległych składek jest podatnik (ubezpieczony), to fakt ich uiszczenia przez inny podmiot jest równoznaczny z uzyskaniem przez podatnika przysporzenia majątkowego odpowiadającego kwocie jaką podatnik zaoszczędził nie ponosząc przedmiotowego wydatku. Przy czym o sposobie opodatkowania tego przychodu decyduje kwalifikacja do właściwego źródła przychodów zdeterminowana m.in. rodzajem stosunku prawnego łączącego świadczeniodawcę ze świadczeniobiorcą w momencie dokonania świadczenia. Ta sama zasada dotyczy zapłaconych przez Wnioskodawcę z własnych środków zaliczek na podatek dochodowy.

Odnosząc powyższe regulacje do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy zauważyć, iż w przypadku osób, które w momencie zapłaty przez Wnioskodawcę zaległych składek nie są już zatrudnione na podstawie umów zlecenia, wartość uiszczonych przez Wnioskodawcę składek stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT.

Z tych względów na świadczeniodawcy nie ciążą obowiązki płatnika. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest obowiązany do sporządzenia informacji PIT-11 lecz informacji PIT-8C, stosownie do postanowień art. 42a ustawy PIT.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w myśl której wartość zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, do których sfinansowania zobowiązany jest ubezpieczony, a uiszczonych z własnych środków przez Wnioskodawcę (jako płatnika składek), jest przychodem, nieprawidłowe jednak jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie w jakim wskazuje, iż jest to przychód określony w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 7-9 ustawy PIT.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 stycznia 2013 r. Nr ILPB1/415-991/12-2/AP, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.