DD3/033/145/IMD/08/DD-1149/RD-10411

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2008 r. Nr ITPB2/415-671/08/BK, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 27 czerwca 2008 r. jest nieprawidłowe.

Dnia 5 wrześnie 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając - na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 27 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 listopada 2007 r. żołnierzom zawodowym przeniesionym służbowo do innej jednostki wojskowej (definicja legalna przeniesienia służbowego - § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia służbowe (Dz. U. Nr 140, poz. 1487, z późn. zm.) przysługuje nowa należność - dodatek za rozłąkę - wprowadzona rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1389) zmieniającym powołane rozporządzenie.

Wnioskodawca wypłaca przeniesionym służbowo żołnierzom zawodowym kwoty dodatku za rozłąkę po spełnieniu przez nich przesłanek, za każdy dzień wykonywania obowiązków służbowych, w wysokości diety określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju bez pobierania zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy kwoty wypłacone żołnierzom zawodowym z tytułu przeniesienia służbowego w formie dodatku za rozłąkę na podstawie § 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe, są objęte zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze zapisy art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolnymi od podatku dochodowego są, kwoty otrzymywane przez żołnierzy zawodowych z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych, za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. Nr 172, poz. 1389, z późn. zm.), z tytułu przeniesienia służbowego żołnierzowi przysługują:

Wypłacone ww. należności żołnierzom zawodowym pozostającym w związkach małżeńskich, posiadającym na utrzymaniu członków rodzin i korzystającym z zakwaterowania tymczasowego bez prawa do zamieszkiwania z członkami rodziny mają częściowo zmniejszyć ponoszone przez nich koszty przeniesienia służbowego do innej miejscowości, "życia na dwa domy", kosztów przejazdów do miejsca zamieszkania członków rodziny i z powrotem oraz innych kosztów związanych z pełnieniem służby i życiem w rozłące poza miejscem zamieszkania. Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone kwoty z tytułu przeniesienia służbowego żołnierzom zawodowym w formie dodatku za rozłąkę są objęte zwolnieniem przedmiotowym określonym w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z faktem, iż wszystkie wcześniejsze należności (pkt 1-5) wymienione w § 3 ust. 1 cytowanego rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej były i są objęte tym zwolnieniem.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza co następuje.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej w innej miejscowości albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Powołana ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych upoważniła Ministra Obrony Narodowej do określenia w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, wysokość oraz tryb przyznawania należności za przeniesienia i podróże służbowe (art. 86 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika z postanowień § 3 ust. 1 pkt 6, wydanego na tej podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienie służbowe i podróże służbowe (Dz. U. Nr 140, poz. 1487, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem MON", z tytułu przeniesienia służbowego żołnierzowi przysługuje między innymi dodatek za rozłąkę.

Jednocześnie, jak wynika z § 7a ust. 1 rozporządzenia MON, dodatek za rozłąkę przysługuje żołnierzowi posiadającemu rodzinę, w przypadku gdy członkowie rodziny nie przesiedlili się wraz z nim do nowego miejsca pełnienia służby i zamieszkują w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu.

Z kolei w myśl postanowień § 7a ust. 3 rozporządzenia MON, dodatek nie przysługuje:

Jak wynika z postanowień art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową:

Okres kadencji na stanowisku wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat.

Wymaga zatem rozstrzygnięcia kwestia, czy w odniesieniu do żołnierza zawodowego można mówić o "czasowym przeniesieniu", o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku rozłąki z rodziną (która co do zasady powinna mieć charakter czasowy) oraz wziąwszy pod uwagę kadencyjność służby żołnierzy zawodowych (tekst jedn.: wyznaczenie określonych ram czasowych pełnienia służby), można mówić o czasowym przeniesieniu.

Należy zatem uznać, iż omawiany dodatek korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak wskazuje Wnioskodawca.

Z tych względów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 27 czerwca 2008 r. należy uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 września 2008 r. ITPB2/415-671/08/BK, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą").

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.