DD3/033/137/ILG/11/RD-126333

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2009 r. Nr IBPB II/2/415-948/09/NG, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 28 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagród wypłacanych zawodnikom i trenerom, jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 15 września 2009 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność społecznie użyteczną - współzawodnictwo sportowe.

Dla realizacji celów statutowych wypłacane są zawodnikom i trenerom świadczenia z tytułu osobiście wykonywanej działalności sportowej, określone w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, zgodnie z regulaminem rozgrywek, zatwierdzonym przez Zarząd klubu, wypłacane są zarówno zawodnikom, jak i trenerom nagrody za osiągnięcia sportowe i wyniki sportowe. Wypłacone nagrody dotyczą konkretnych sytuacji i nie są związane z całokształtem działalności sportowej zawodnika, czy też trenera.

Od uzyskanego przychodu z tytułu osobiście wykonywanej działalności sportowej zawodnika i trenera (określonej w art. 13) klub naliczy podatek wg zasad określonych w art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f. - tj. w wysokości 18%.

Od wypłaconych zawodnikom i sędziom nagród sportowych związanych z uczestnictwem w meczach, rozgrywkach klub naliczy i potrąci podatek zgodnie z zasadami określonymi w art. 30 ust. 1 u.p.d.o.f., uwzględniając zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tj. w wysokości 10%, jeżeli ich jednorazowa wartość przekracza 760 zł (jedna nagroda za 1 mecz).

Bardzo istotny jest fakt, że w jednym miesiącu odbywa się kilka rozgrywek - konkursów. Wartość zwolnienia - 760 zł - określona jest do konkretnego konkursu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym będzie opodatkowanie nagród uzyskanych przez zawodników i trenerów wg zasad określonych w art. 30 u.p.d.o.f. (podatek 10%), z uwzględnieniem zwolnienia nagród dot. poszczególnych rozgrywek - określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 przedmiotowej ustawy, otrzymujących jednocześnie wynagrodzenie z klubu z tytułu osobiście wykonywanej działalności sportowej (opodatkowanych wg art. 41 u.p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje definicji konkursu. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego, za konkurs należy uznać przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców (uczestników), autorów danych prac itp., zwykle wyróżnianych nagrodami.

Mając na względzie powyższą definicję, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że rozgrywki ligowe są konkursem sportowym - współzawodnictwem, rywalizacją, mającą na celu wyłonienie najlepszych i uhonorowanie zwycięzcy. Zatem, jeżeli przyznane zostaną, zgodnie z regulaminem rozgrywek zatwierdzonym przez Zarząd klubu, nagrody związane bezpośrednio z rozgrywkami i nie związane z całokształtem działalności sportowej zawodnika i sędziego, to należy je oddzielić od przychodu zawodników i trenerów, uzyskanego z działalności wykonywanej osobiście i opodatkować według zasad określonych art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 przedmiotowej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, od wypłaconych zawodnikom i trenerom nagród sportowych, których jednorazowa wartość przekroczy kwotę 760 zł, podatek wynosi 10%.

Nagrody sportowe dla zawodników i trenerów, których jednorazowa wartość nie przekroczy 760 zł, zwolnione są z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, iż podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2009 r. (Nr IBPBII/1/415-237/09/TK).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2009 r. Nr IBPB II/2/415-948/09/NG uznał stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego za prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest niezgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2009 r., zwanej dalej "ustawą".

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie natomiast z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wypłacane przez Wnioskodawcę swoim zawodnikom oraz trenerom nagrody pieniężne za osiągnięcia sportowe i wyniki sportowe, związane bezpośrednio z rozgrywkami, nie są wygranymi w konkursie i nie mają do nich zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji konkursu. Zgodnie zatem z definicją "konkursu" przytoczoną w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.) konkurs to "impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami".

Istotnym elementem każdego konkursu jest rywalizacja pomiędzy jego uczestnikami, zaś od strony formalnej - regulamin określający porządek oraz zasady wyłaniania zwycięzców. W orzecznictwie wskazuje się, że zasadniczo definicja konkursu zawiera w sobie kilka elementów. Pierwszym z nich powinno być ogłoszenie konkursu wraz ze stosowanym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu winni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu powinny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa jego uczestników, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, że przedmiotowe nagrody są wypłacane wyłącznie zawodnikom i trenerom drużyny Wnioskodawcy, którzy w celu ich otrzymania nie rywalizują ze sobą, ale wręcz przeciwnie - współdziałają w osiągnięciu wspólnego celu. Drużyna przeciwna oraz jej trener (rywale) nie są uczestnikami "konkursu" organizowanego przez Wnioskodawcę. W przypadku zdobycia punktu w meczu przez drużynę przeciwną Wnioskodawca nie będzie wypłacać tej drużynie oraz jej trenerowi nagrody pieniężnej.

Fakt, że w zorganizowanym przez Wnioskodawcę przedsięwzięciu mogą brać udział wyłącznie zawodnicy i trenerzy jego drużyny świadczy o tym, że w rzeczywistości nie mamy do czynienia z konkursem, rywalizacją pomiędzy drużynami, ale z dodatkowym elementem wynagrodzenia zawodników i trenerów drużyny Wnioskodawcy z tytułu ich działalności sportowej. Przedmiotowe nagrody stanowią w rzeczywistości dodatkową gratyfikację (premię) za dobre wyniki w działalności sportowej, trenerskiej. Celem przedsięwzięcia Wnioskodawcy jest zatem motywowanie zawodników i trenerów drużyny Wnioskodawcy do efektywniejszej gry, poprawy wyników, co niewątpliwie przyczynia się także do osiągnięcia określonych zysków przez organizatora przedsięwzięcia, czyli Wnioskodawcę.

A zatem w analizowanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z wygranymi w konkursie i z tego względu przedmiotowe nagrody pieniężne nie są objęte zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy, jak również nie ma do nich zastosowania zryczałtowany 10% podatek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiotowe nagrody stanowią natomiast przychód zawodników i trenerów z działalności wykonywanej osobiście, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy. W konsekwencji, od przedmiotowych dochodów Wnioskodawca jest obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy, a następnie do przekazania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym została pobrana, stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy. Natomiast w terminie do końca lutego roku następnego Wnioskodawca jest obowiązany przesłać zawodnikom i trenerom oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informację PIT-11, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2009 r. Nr IBPB II/2/415-948/09/NG, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.