DD3/033/130/IMD/13/RD-100967/100 - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2011 r. Nr ILPB2/415-191/11-4/WM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację i uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 18 lutego 2011 r. (uzupełnionym w dniu 18 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2011 r. Wnioskodawca złożył ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z produkcją TV i zleca na podstawie umowy o dzieło realizację krótkich materiałów filmowych opatrzonych dziennikarskim komentarzem. Odbiorcą jest lokalna telewizja. Każdy z materiałów, tj. newsów do kroniki informacyjnej ma indywidualny charakter. Wykonawca jest autorem zdjęć filmowych, montażu TV, a niekiedy również komentarzy dziennikarskich i w związku z tym korzysta z praw autorskich. Koszty ponoszone przez wykonawcę obejmują nakłady na sprzęt, paliwo, oprogramowanie, a także literaturę.

W związku z powyższym zadano pytanie, czy wykonawcy opisanych powyżej materiałów przysługuje prawo do skorzystania z 50% stawki kosztów uzyskania przychodu z tytułu praw autorskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, osobie wykonującej tego typu dzieło przysługuje prawo do skorzystania z 50% stawki odliczenia kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe i wskazał postanowienia art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), z którego wynika, iż jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż z treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło, przysługują - zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 4 - koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w uzasadnieniu interpretacji wskazał ponadto, iż kwestia kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów (artystów) w przypadku uzyskiwania przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów o dzieło. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu z tytułu wykonania dla zamawiającego utworu, bądź innego przedmiotu praw własności intelektualnej będących przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu dodał, iż dla ustalenia czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, a także czy podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy dokonać w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia stanu faktycznego, zwanej dalej "ustawą", koszty uzyskania przychodów w stosunku do przychodów uzyskanych przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami wynoszą 50%.

Odrębne przepisy, do których odwołuje się powołana powyżej regulacja zawarte są w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), której interpretacja nie leży we właściwości Ministra Finansów lecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jednakże jak wskazuje Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego twórca (wykonawca dzieła) korzysta z praw autorskich wynikających z czynności dokonywanych na podstawie zawartej między Wnioskodawcą a wykonawcą umowy o dzieło.

Zatem do przychodów z tytułu praw autorskich uzyskiwanych przez twórcę zastosowanie ma art. 18a nie, jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, art. 13 pkt 8 ustawy. Stosownie bowiem do postanowień art. 18 ustawy, za przychody z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Na Wnioskodawcy jako płatniku stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ponadto, jak wynika z postanowień art. 42 ust. 2 ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów twórcy, do których mają zastosowanie prawa autorskie należy zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Wobec powyższego należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 maja 2011 r. Nr ILPB2/415-191/11-4/WM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przychody z praw autorskich zaliczył do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.