DD2/033/138/DZU/KZU/08/PK-480

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów zmienia, z urzędu, interpretację indywidualną z dnia 15 stycznia 2008 r., Nr IPPB1/415-268/07-4/JB, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów na wniosek Pana D.C. z dnia 25 września 2007 r., uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji środków trwałych od zakupionych dwóch samochodów ciężarowych oraz przyczepy ciężarowej Tramp.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając - na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm) - wydał w dniu 15 stycznia 2008 r. w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji środków transportu. Interpretacja wydana została na wniosek Pana D.C. z dnia 25 września 2007 r., uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2007 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna od 1999 r. prowadzi działalność gospodarczą.

W 2007 r. dochody uzyskane z tej działalności opodatkowane były na zasadach ogólnych przy zastosowaniu 19 % stawki podatku.

Przedmiotem działalności wnioskodawcy jest:

W rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest małym podatnikiem.

W 2007 r. Wnioskodawca nabył:

Samochód ten został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 29 marca 2007 r., z wartością początkową 15 000,00 zł,

Przyczepa ta została oddana do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych w dniu 25 czerwca 2007 r. z wartością początkową 19 000,00 zł,

Samochód ten, po naprawie i dostosowaniu dla potrzeb prowadzonej działalności (naprawy blacharskie i zabudowa) został oddany do użytku i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 25 czerwca 2007 r. z wartością początkową 22 200,00 zł,

Wnioskodawca nadmienił, iż w 2006 r. (w marcu i wrześniu) otrzymał dwukrotnie z Powiatowego Urzędu Pracy w W. ze środków funduszu pracy, refundację kosztów doposażenia stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych w łącznej kwocie 30 000,00 zł.

Pomoc ta, stosownie do zapisu § 5 umów z Powiatowym Urzędem Pracy w W. stanowiła pomoc publiczną na tworzenie nowych miejsc pracy określoną w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002).

W kwietniu 2007 r. Wnioskodawca zawarł z Powiatowym Urzędem Pracy w W. umowę w sprawie organizowania i finansowania prac interwencyjnych, na mocy której otrzymywać będzie zwrot części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne zatrudnionego pracownika. Pomoc ta jest pomocą publiczną przeznaczoną na rekrutację pracownika znajdującego się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r.

W okresie ostatnich trzech lat Wnioskodawca nie uzyskał żadnej pomocy publicznej poza wyżej wskazaną.

Pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. Wnioskodawca doprecyzował swój wniosek podając, iż zarówno wentylator transportowy wraz z osprzętem, klasyfikowany wg KŚT pod symbolem 445, jak i przyczepa ciężarowa Tramp Trawl 3504 Al klasyfikowana wg stawki KŚT pod symbolem 748 stanowią odrębne środki trwałe.

W związku z powyższym Pan D.C. zadał pytanie, czy w opisanym stanie faktycznym przysługuje mu prawo dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wymienionych wyżej środków trwałych w roku podatkowym 2007, stosownie do postanowień art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy prowadzenie działalności gospodarczej "w zakresie transportu drogowego stoi temu na przeszkodzie".

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środków trwałych w roku podatkowym 2007. Zgodnie z art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie stoi temu na przeszkodzie prowadzenie działalności w zakresie transportu drogowego towarów.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Pana D.C., interpretację indywidualną Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Stwierdzono, że zgodnie z art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomoc, o której mowa w ust. 7 ustawy stanowi pomoc udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis tj. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 06.379.5 z dnia 28 grudnia 2006 r.).

Artykuł 1 ust. 1 lit. g) ww. rozporządzenia stanowi, że rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym we wszystkich sektorach, z wyjątkiem pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie transportu towarowego.

Tym samym uznano, że "Jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podatnik nie ma prawa do korzystania z pomocy publicznej, to także nie może korzystać z pomocy publicznej w postaci jednorazowej amortyzacji" oraz "Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, iż nie może Pan skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w części dotyczącej zakupionych samochodów ciężarowych: Mercedes Benz 817L i Tramp Trail 3504Al oraz przyczepy ciężarowej: Tramp Trawl 3504 L." Jednocześnie organ upoważniony stwierdził, że w świetle obowiązujących przepisów podatkowych Wnioskodawca może skorzystać z jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku wentylatora transportowego wraz z osprzętem (KŚT).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 powołanej ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (kwota limitu odpisów amortyzacyjnych obowiązująca do 31 grudnia 2008 r.).

Stosownie do art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Powołane wyżej przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych (np. samochodów osobowych) oraz niektórych podatników (np. nie spełniających kryteriów małego podatnika, a także rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy). Przepisy nie wykluczają możliwości stosowania jednorazowej amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych oraz przyczep ciężarowych, przez podatników prowadzących działalność w zakresie drogowego transportu towarowego.

Amortyzacja dokonana na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w obowiązujących aktach prawa wspólnotowego (art. 22k ust. 10 ustawy). Powyższe oznacza, iż jednorazowy odpis amortyzacyjny nie ma zastosowania w przypadku gdy w świetle przepisów dotyczących pomocy publicznej, nie jest dopuszczalne udzielenie podatnikowi pomocy de minimis.

Zasady pomocy de minimis uregulowane zostały rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 06.379.5 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Przepisów tych (zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. g) rozporządzenia) nie stosuje się między innymi do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

Zauważyć należy, że odpisy amortyzacyjne stanowią pieniężny wyraz stopniowego zużywania się trwałych składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej i są elementem kosztów uzyskania przychodów. Prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz wyboru sposobu (metody) amortyzacji przysługuje podatnikowi niezależnie od formy nabycia środka trwałego.

Jednorazowy odpis amortyzacyjny jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie środka trwałego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych dla potrzeb tej działalności pojazdów transportu towarowego.

W świetle powyższego stanu faktycznego i prawnego stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzające, że "... nie może Pan skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w części dotyczącej zakupionych samochodów ciężarowych: Mercedes Benz 817L i Tramp Trail 3504 Al. oraz przyczepy ciężarowej: Tramp Trawl 3504L " jest nieprawidłowe.

W związku z powyższym należało w tym zakresie, z urzędu, zmienić wydaną przez organ upoważniony interpretację indywidualną.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.