DD10.8221.97.2015.MZO

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 9 marca 2015 r. Nr IBPBI/2/423-1453/14/MO w ten sposób, iż uznaje stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej "X." przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy dotyczący lokali użytkowych - za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 28 listopada 2014 r., uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2015 r., Spółdzielnia Mieszkaniowa "X." (dalej: Wnioskodawca lub Spółdzielnia), zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.), odpisów na fundusz remontowy dotyczący lokali użytkowych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach:

I.40 Budynków Mieszkalnych oznaczonych w klasyfikacji PKOB 1110, w tym:

* 36 budynków w całości przeznaczonych na cele mieszkaniowe, budynki wybudowane w latach 70 tych,

* 2 budynki mieszkalne wybudowane w latach 70-tych, gdzie na parterze znajdują się lokale, które przeznaczone zostały na najem, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza,

* 1 budynek mieszkalny wybudowany w latach 70-tych, gdzie na parterze znajduje się lokal użytkowy, który został wyodrębniony (dokonano ustanowienia odrębnej własności) i został zdjęty z ewidencji środków trwałych Spółdzielni,

* 1 budynek mieszkalny oddany do użytku w 1993 r., gdzie parter budynku przeznaczony jest w całości pod działalność handlowo-usługową z czego 3 lokale posiadają status własnościowego prawa do lokalu, a 9 jest wynajmowanych i we wszystkich lokalach prowadzona jest działalność handlowo-usługowa.

II.Pawilony Wolnostojące:

* 1 pawilon wolnostojący, który w całości przeznaczony jest na działalność handlową,

* 1 pawilon wolnostojący, w którym część pomieszczeń jest wykorzystywanych jako biura administracji Spółdzielni, a pozostałe pomieszczenia są wynajmowane na działalność handlowo-usługową.

Wszystkie obiekty zostały przyjęte na stan środków trwałych, sfinansowane zostały z funduszu wkładów mieszkaniowych (mieszkania lokatorskie), funduszu wkładów budowlanych (mieszkania i lokale użytkowe własnościowe), funduszu zasobowego (mienie Spółdzielni stanowiące lokale użytkowe wynajmowane w budynkach mieszkalnych w pawilonach wolnostojących wynajmowane na podstawie umowy najmu).

Realizując zapisy art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. Nr 1222, z późn. zm.), który nakłada na spółdzielnie obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia mieszkaniowa tworzy taki fundusz, a odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Fundusz ten ma finansować remonty, które zabezpieczają utrzymanie zasobów mieszkaniowych w dobrym stanie technicznym wydłużając okres ich eksploatacji. Świadczenia na rzecz funduszu remontowego dokonywane są przez członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osoby niebędące członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokali; lokale użytkowe nie są amortyzowane, a kosztem są faktyczne wydatki na remonty tych lokali.

Spółdzielnia poza odpisem na fundusz remontowy lokali mieszkalnych od 1 stycznia 2015 r. zamierza objąć odpisem na fundusz remontowy wszystkie lokale użytkowe położone w budynkach mieszkalnych i w pawilonach wolnostojących, gdyż w myśl art. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zasoby mieszkaniowe obejmują budynki mieszkalne i budynki użytkowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Zdaniem Spółdzielni, od dnia 1 stycznia 2015 r. kosztem więc byłby odpis na fundusz remontowy, który zapewniłby środki na wykonanie niezbędnych remontów w tych lokalach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczony od lokali użytkowych (lokale w najmie, posiadające własnościowe prawo do lokalu, mające odrębną własność - znajdujące się w budynkach mieszkalnych lub w pawilonach wolnostojących) odpis na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych można ująć w ciężar kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie wyroku NSA z 29 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 266/12 Spółdzielnia uznaje, że pojęcie "lokalu użytkowego" zawiera się w zakresie pojęciowym "zasobów mieszkaniowych" w rozumieniu art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, a w konsekwencji odpisy na fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, dokonywane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p. w związku z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 9 marca 2015 r. interpretację indywidualną Nr IBPBI/2/423-1453/14/MO, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 9 marca 2015 r. Nr IBPBI/2/423-1453/14/MO, nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem za koszty uzyskania przychodu można uznać jedynie takie koszty, które zostały poniesione w określonym celu (osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów) i nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaje fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Odrębną ustawą w przedmiotowej sprawie jest ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Na podstawie art. 6 ust. 3 tej ustawy, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na ten fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Jednocześnie określenie "lokal", w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy, oznacza zarówno lokal mieszkalny, jak i lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy o własności lokali. Także na gruncie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) zarówno samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, są określane jednolitym mianem lokalu, a więc regulacja prawna jest jednakowa.

Zauważyć należy, że w wyroku z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 268/12 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p. "... nie daje podstaw do zawężenia pojęcia zasobów mieszkaniowych do tego, jakie zostało przyjęte na potrzeby ustawy podatkowej w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. i przyjęcia, że zasoby mieszkaniowe to lokale mieszkalne oraz tzw. pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające sprawne jego funkcjonowanie. Powołany przepis, dotyczący zwolnienia podatkowego, jest przepisem zupełnym, nie odsyła do przepisów ustaw odrębnych, w tym do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W takim przypadku konieczne i możliwe zatem jest uwzględnienie celu zwolnienia podatkowego i dokonanie wykładni ścisłej. Ponadto, skoro wyrażenie "zasoby mieszkaniowe" użyte zostało wprost w ustawie podatkowej, możliwe było przyjęcie znaczenia tego wyrażenia w znaczeniu potocznym, na potrzeby tej właśnie ustawy. W przypadku odpisów na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych ustawa podatkowa wyraźnie odsyła do przepisów ustaw odrębnych co do pojęcia funduszu". Ponadto w wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny wskazał także, iż "użyte w art. 6 ust. 3 u.s.m. wyrażenie "zasoby mieszkaniowe" obejmuje również lokale użytkowe".

Zatem uznać należy, że odpisy na fundusz remontowy od lokali użytkowych stanowią koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).