DD10/033/346/MZB/14/RWPD-106935/14 - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podczas targów na stoisku firmowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 grudnia 2014 r. Ministerstwo Finansów DD10/033/346/MZB/14/RWPD-106935/14 Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podczas targów na stoisku firmowym.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 24 stycznia 2014 r. Nr IPTPB3/423-437/13-2/PM w ten sposób, iż uznaje stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podczas targów na stoisku firmowym - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 28 października 2013 r. Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i handlu materiałami elektrotechnicznymi.

1. W celu promowania swoich towarów i produktów, mającego na celu wzrost sprzedaży, Spółka bierze udział w krajowych i zagranicznych targach oraz spotkaniach w formie mini targów, drzwi otwartych, konferencji, itp. w siedzibach dystrybutorów produktów Spółki skierowanych do profesjonalistów z branży, na których na własnym stoisku firmowym prezentuje swoją ofertę obecnym i potencjalnym kontrahentom. W trakcie trwania targów na stoisku znajduje się drobny poczęstunek w postaci słodyczy, paluszków, napojów bezalkoholowych, którymi częstowani są goście odwiedzający stoisko targowe.

2. W celu promowania swoich towarów i produktów mającego na celu wzrost sprzedaży, Spółka organizuje w swojej siedzibie oraz poza nią szkolenia produktowe, na których prezentowana jest oferta handlowa Spółki oraz przeprowadzane są szkolenia z zakresu obsługi towarów i produktów oferowanych przez Spółkę. W szkoleniach biorą udział pracownicy kontrahentów Spółki. Szkolenia trwają kilka godzin. Podczas nich do dyspozycji uczestników jest drobny poczęstunek w postaci słodyczy, paluszków, napojów bezalkoholowych. Spółka jako organizator zapewnia również ciepły posiłek podczas przerwy dostarczany przez firmę cateringową, spożywany w miejscu prowadzenia szkolenia.

3. W celu negocjacji i zawierania kontraktów handlowych, a także omawiania bieżących spraw, w siedzibie Spółki odbywają się spotkania o charakterze biznesowym z przedstawicielami kontrahentów. Podczas tych spotkań do dyspozycji uczestników jest drobny poczęstunek w postaci słodyczy, paluszków, napojów bezalkoholowych. Czasami również ciepły posiłek dostarczany przez firmę cateringową, spożywany w siedzibie Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na poczęstunek podczas targów stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 i jednocześnie nie spełniają przesłanki negatywnej wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki na poczęstunek podczas targów, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 i jednocześnie nie spełniają przesłanki negatywnej wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Przedmiotowe wydatki spełniają wszelkie przesłanki niezbędne w celu uznania ich za koszty uzyskania przychodów. Są faktycznie ponoszone, mają charakter definitywny, pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, jak również są ponoszone w celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a także są właściwie udokumentowane.

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki nie zostały wskazane w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowiącym katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, w szczególności nie stanowią one wydatków na cele reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Wymienienie jako przykładowych wydatków na zakup żywności i napojów nie oznacza, że wydatki te nigdy nie będą kosztami. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Dla prawidłowej kwalifikacji przedmiotowych wydatków, jako wydatków na reprezentację niestanowiących kosztów uzyskania przychodów albo jako kosztów uzyskania przychodów, decydujące znaczenie ma ich charakter. Istotne jest ustalenie celu poniesienia tych wydatków oraz wynikających z tego ewentualnych korzyści. Celem wydatków na "reprezentację" jest stworzenie wizerunku firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych wydatków byłoby wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te miałyby charakter reprezentacyjny.

Poniesienie przez Spółkę opisanych wydatków na artykuły spożywcze (typu napoje bezalkoholowe, słodycze czy inny drobny poczęstunek) w trakcie spotkania z gośćmi Spółki, będących jej kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami albo posiłek dla tych gości powinno być rozpatrywane właśnie w kontekście celu spotkania, jakim jest pozyskanie nowych kontrahentów oraz utrzymanie i rozwój współpracy z dotychczasowymi kontrahentami. Podczas tych spotkań mogą zostać ustalone zasady dalszej współpracy z kontrahentami lub zawarte nowe kontrakty, generujące dla Spółki zyski. Organizowane przez Spółkę spotkania z kontrahentami opisane w stanie faktycznym służą nawiązaniu bądź realizacji współpracy pomiędzy stronami i za każdym razem posiadają walor biznesowy. Ich celem jest zatem kształtowanie popytu na produkty Spółki a nie jest tworzenie i utrwalanie pozytywnego wizerunku (wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego słowa "repraesentatio" oznaczającego właśnie wizerunek).

Trudno również uznać serwowanie drobnego poczęstunku podczas targów za coś nadzwyczajnego, za kreowanie pozytywnego wizerunku. "Do powszechnie przyjętych standardów postępowania należy podjęcie gościa kawą, herbatą. Trudno w takich sytuacjach jest twierdzić, że standardowe działania wykraczają poza powszechnie przyjęty sposób postępowania. Podobnie rzecz przedstawia się, gdy podatnik zaopatrzył stoisko na targach w drobne artykuły spożywcze i częstuje nimi swoich gości czy też potencjalnych klientów" (red. W. Nykiel, A. Mariański, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ODDK 2013).

W dzisiejszych realiach biznesowych działania takie są standardem uznawanym powszechnie za obowiązujący i odbieranym neutralnie. Brak takiego poczęstunku mógłby zostać źle odebrany i kreować negatywny obraz Spółki. Szczególnie w przypadku, gdy kontrahent przybył na spotkanie do siedziby Spółki po kilkugodzinnej podróży z często odległych części kraju. Tak jak nie neguje się zasadności zapewnienia uczestnikom szkolenia, czy spotkania biznesowego artykułów biurowych (notatnika, długopisu) i uznaje się je za koszt uzyskania przychodu na takiej samej zasadzie należy traktować drobny poczęstunek czy posiłek. Są one niejako tylko materiałem pomocniczym podczas szkolenia czy spotkania biznesowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 24 stycznia 2014 r. interpretację indywidualną Nr IPTPB3/423-437/13-2/PM, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 24 stycznia 2014 r. Nr IPTPB3/423-437/13-2/PM, nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za koszty uzyskania przychodu, uważa się takie wydatki, których poniesienie przez podatnika jest spowodowane racjonalnym dążeniem i obiektywną możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła i które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, lub na jego zachowanie oraz zabezpieczenie.

Stosownie do treści powyżej przywołanego art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Analiza orzecznictwa wskazuje na występowanie poważnych wątpliwości, co do wykładni normy wynikającej z wyżej wymienionych przepisów u.p.d.o.p. Sądy administracyjne w swoich orzeczeniach wyrażały pogląd, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia reprezentacji, należy posiłkować się definicją słownikową, iż reprezentacja to "okazałość", "wystawność", "wytworność" (por. wyroki z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2200/10 i z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II FSK 392/11).

W innych orzeczeniach sądy administracyjne uznawały, że termin "reprezentacja" oznacza "przedstawicielstwo", a nie "wystawność", "okazałość", "wytworność" (por. wyrok z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10 i z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2572/10).

Powołane rozbieżności w orzeczeniach sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły swoje podsumowanie w wydanym, w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11.

W wyroku tym Sąd podkreślił potrzebę indywidualnej oceny stanu faktycznego konkretnej sprawy dotyczącej kwalifikowania kosztów (wydatków) jako kosztów reprezentacji, wskazując, że wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów, w tym alkoholowych nie przesądza o ich wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających ich poniesienie.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych tzn. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności itp. jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Sąd wskazał ponadto, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. należy uznać te, których wyłącznym lub dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Także w wyroku z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2442/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny". Jednocześnie w wyroku tym Sąd orzekł, iż kosztami uzyskania przychodu będą wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach nabywane podczas spotkań biznesowych, których celem jest tylko i wyłącznie omówienie z kontrahentami spraw handlowych. Ponadto Sąd zaznaczył, że na podatniku spoczywać będzie ciężar wykazania, że określone wydatki poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz, że nie były one ukierunkowane na kształtowanie wizerunku firmy, lecz stanowiły element aktywności gospodarczej.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na drobny poczęstunek w postaci słodyczy, paluszków, napojów bezalkoholowych, znajdujący się na stoisku firmowym podczas targów, na których prezentowana jest oferta obecnym i potencjalnym kontrahentom, stanowią koszty uzyskania przychodów i nie podlegają ograniczeniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. W konsekwencji, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl