DD/PB6/033-1409-JP/06/322 - Miejsce opodatkowania dochodów uzyskanych w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii

Pytanie podatnika

Podatniczka zwróciła się z pytaniem, czy jej dochody uzyskane w Zjednoczonym Królestwie będą podlegały opodatkowaniu także w Polsce.

Odpowiedź

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii z dnia 16 grudnia 1976 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej rezydencji podatkowej.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego Podatniczka jest polską obywatelką zameldowaną w Polsce. Podatniczka od lat mieszka w Zjednoczonym Królestwie, a od maja 2004 r. tam pracuje i płaci podatki. Podatniczka ma zamiar stale przebywać na terytorium Zjednoczonego Królestwa i nie rozważa powrotu do Polski w przewidywalnej przyszłości. Podatniczka nie ma bliskiej rodziny tj. męża i dzieci, ani nie uzyskuje w Polsce żadnych dochodów.

Na terytorium Zjednoczonego Królestwa Podatniczka prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - usługi sprzątania. Podatniczka jest zarejestrowana jako osoba samozatrudniona w brytyjskim organie podatkowym i płaci tam podatki.

Podatniczka posiada w Polsce mieszkanie.

Podatniczka zwróciła się z pytaniem, czy jej dochody uzyskane w Zjednoczonym Królestwie będą podlegały opodatkowaniu także w Polsce.

Zdaniem Podatniczki dochody uzyskane w Zjednoczonym Królestwie nie powinny być opodatkowane w Polsce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a cytowanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" zawarta jest w art. 4 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Z powyższego wynika, iż definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż od maja 2004 roku Podatniczka posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa. W państwie tym Podatniczka mieszka z zamiarem stałego pobytu, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i uiszcza podatki. Z powyższych względów należy uznać, iż ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze Podatniczka posiada w Zjednoczonym Królestwie.

Przeniesienie ośrodka interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa oznacza, iż Podatniczka od maja 2004 r. podlega w Polsce opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Słuszne jest zatem stanowisko Podatniczki, iż w przypadku uzyskania przez nią w latach następnych dochodów wyłącznie w Zjednoczonym Królestwie, nie będzie ona zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego w Polsce.

Do maja 2004 r. Podatniczka podlegała opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.