DB.III-3110/64/10/U - Opodatkowanie nieruchomości zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.

Prezydent Miasta działając na podstawie: art. 13 § 1 pkt 1, art. 14c, art. 14j, art. 143 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej przepisów prawa podatkowego - ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) w zakresie opodatkowania nieruchomości zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 14j ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości interpretacje indywidualne wydaje wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa.

W dniu 15 lutego 2010 r. zgodnie z właściwością, wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej o rozstrzygnięcie:

- Czy pisemna prośba o adaptację lokalu na cele związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych wraz z decyzją o pozwoleniu na użytkowanie lokalu po takiej adaptacji są dokumentami wystarczającymi do zastosowania stawki podatku od nieruchomości właściwej dla lokali zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.

Zdaniem Spółdzielni pisemna prośba o możliwość adaptacji lokalu łącznie z decyzją o pozwoleniu na użytkowanie lokalu po adaptacji jako gabinetu stomatologicznego są dokumentami wystarczającymi do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, od budynków lub ich części: zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Jest to stawka preferencyjna w odniesieniu do stawki dotyczącej działalności gospodarczej. Pojęcie "zajętych na" musi oznaczać związek bezpośredni i faktyczne zajęcie na usługi świadczeń zdrowotnych.

Świadczenia zdrowotne zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.)., to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, a te są udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny (art. 4 tej ustawy). W pomieszczeniach administracyjnych, gospodarczych, socjalnych nie odbywają się działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia kuracjuszy. Niewątpliwie są to pomieszczenia niezbędnie dla prawidłowego funkcjonowania tego rodzaju zakładu opieki zdrowotnej, jednakże nie sposób uznać by miały bezpośredni związek z tymi działaniami.

Reasumując, o możliwości zastosowaniu stawki dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych nie przesądzają złożone dokumenty potwierdzające adaptacje lokalu na cele związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych lecz faktyczne ich zajęcie na udzielanie świadczeń zdrowotnych.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu wydającego interpretację do usunięcia naruszenia prawa, w terminie 14 dni od dnia doręczenia interpretacji.

Skargę wnosi się w 2 egzemplarzach, za pośrednictwem organu wydającego interpretację, w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47, art. 52 § 3, art. 53 § 2, art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.)