Darowizny.

Ministerstwo Finansów wyjaśnia:

1. Od pierwszego stycznia 1994 r. nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów również odpisów amortyzacyjnych od tej wartości środków trwałych, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepis ten dotyczy środków trwałych nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie przed tym dniem a zrefundowanych po dniu 1 stycznia 1994 r.

W przypadku, gdyby podatnik nabył lub wytworzył we własnym zakresie środki trwałe przed dniem 1 stycznia 1994 r. i część odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków przed tym dniem zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, a po dniu 1 stycznia 1994 r. otrzymał zwrot wydatków, które poniósł na nabycie bądź wytworzenie tych środków trwałych - postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy nie będą miały zastosowania do tej części odpisów amortyzacyjnych, które zgodnie z przepisami obowiązującymi w 1993 r. zostały w tym roku zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto cała kwota dochodów, stanowiąca zwrot poniesionych przez podatnika wydatków, o których mowa wyżej jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Nie można podzielić poglądu, że skreślenie w art. 40 ust. 2 pkt 1, 2 i 6 ustawy odnosi się do ulg i zwolnień od podatku i nie może mieć zastosowania do odliczeń od dochodu i pominięcia art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przepis art. 55 ust. 7 w/w ustawy stanowi m.in., że darowizny na kościelną działalność charytatywną-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie.

Uregulowanie to oznacza, że odliczenie (wyłączenie) z podstawy opodatkowania darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pomniejsza tę podstawę o kwotę przekazanej darowizny i w swej istocie jest częściowym (lub całkowitym) zwolnieniem z dochodu od podatku dochodowego. W tym przypadku nie można stosować wyłącznie wykładni literalnej. Od 1994 r. darczyńcy mogą obliczyć darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych (a nie tylko Kościoła Katolickiego) do wysokości 10 % dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wprawdzie przepisy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są identyczne w swej treści, to biorąc pod uwagę, że w drugiej z tych ustaw brak jest analogicznego zapisu jak określony w art. 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby fizyczne mają prawo do odliczenia z dochodu przed opodatkowaniem przekazane darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą w pełnej wysokości.