D-6/443/11/05 - Podstawa opodatkowania przy świadczeniu usług turystyki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 maja 2005 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie D-6/443/11/05 Podstawa opodatkowania przy świadczeniu usług turystyki.

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2005 r. wpłynął Pana wniosek (uzupełniony w dniach 28 lutego 2005 r., 8 marca 2005 r., 23 marca 2005 r., 30 marca 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik świadczy następujące usługi turystyczne:

organizatora i pośrednika turystycznego (PKWiU 63.3)

pasażerskiego transportu lądowego pozostałe (autokarowe) (PKWiU 60.23)

usługi polegające na organizowaniu kolonii, obozów młodzieżowych, zimowisk i "zielonych szkół" zwanych, zgodnie z Ustawą o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329) oraz Rozporządzeniem MEN z dnia 21 stycznia 1997 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 67) placówkami wypoczynku dzieci i młodzieży.

Organizacja placówek wypoczynku polega na zakupie usług obcych, tj.

1.

zakwaterowania i wyżywienia od właścicieli obiektów krótkotrwałego zakwaterowania posiadających kartę kwalifikacyjną obiektu,

2.

transportu od przewoźników autokarowych lub PKP,

3.

zatrudnienia kadry pilotów i przewodników turystycznych na podstawie umowy zlecenia,

4.

usług przewodników turystycznych - w szczególności przewodników miejskich i terenowych,

5.

zatrudnieniu kadry pedagogicznej, medycznej i pomocniczej (ratownicy) na podstawie umowy zlecenia,

6.

biletów wstępu do muzeów, skansenów oraz na baseny kąpielowe, wyciągi orczykowe, krzesełkowe i inne.

Działalność podatnika polega na organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży, który obejmuje transport, zakwaterowanie, wyżywienie, część rekreacyjną, sportową, a w przypadku "zielonych szkół" edukacyjną, która polega na prowadzeniu zajęć dydaktycznych na ścieżkach i szlakach turystycznych na terenie Parków Narodowych, rezerwatów, w muzeach, skansenach oraz Ośrodkach Dydaktycznych w przypadkach 1, 2 i 3 dniowych "zielonych szkół" lub normalny program nauczania z wybranych przedmiotów na bazie specjalnie przygotowanej sali dydaktycznej w miejscu noclegowym w przypadku wielodniowych "zielonych szkół", gdzie organizator odpowiedzialny jest zarówno za sprawy bytowe, jak i wychowawcze dzieci i młodzieży. Podatnik prowadzi ewidencje dokumentujące kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają powyższe kwoty. Przy świadczeniu usług nabywane są wyłącznie towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. We własnym imieniu i na własny rachunek Podatnik nie świadczy powyższych usług. Jedynym dochodem dla Podatnika jest marża.

Podatnik pyta: czy szczególna procedura przy świadczeniu usług turystyki jest obowiązkowa, czy też Podatnik może z niej zrezygnować i opodatkować usługi turystyki na zasadach ogólnych?

Zdaniem Podatnika stosowanie zasady opodatkowania podatkiem VAT (ogólnej lub szczególnej) w przypadku usług turystycznych może być dowolne, gdyż stosownie do przepisu art. 119 ustawy VAT podatnik ma prawo zastosowania opodatkowania marży, a nie obowiązek jej stosowania.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5, tj. w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy VAT.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy VAT).

Rozliczenie metodą marży, zgodnie z art. 119 ust. 3 ww. ustawy stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1.

ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,

2.

działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,

3.

przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,

4.

prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy VAT.

Ze stanu prawnego przedstawionego w zapytaniu, stanu faktycznego sprawy oraz zapytania podatnika wynika, że spełnione są warunki wynikające z art. 119 ust. 2 i 3 ww. ustawy, a w związku z tym, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy za podstawę opodatkowania należy przyjąć kwotę marży pomniejszoną o kwotę należnego podatku VAT - jako obowiązującą.

Informuję jednocześnie, że przepisy ustawy VAT w zakresie opodatkowania usług turystycznych nie przewidują procedury rezygnacji z zasady opodatkowania, ale obligują do stosowania prawidłowej zasady opodatkowania po spełnieniu określonych ustawą warunków.

POUCZENIE

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl