D-2-443/30/2004 - Świadczenia urlopowe a obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 maja 2004 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie D-2-443/30/2004 Świadczenia urlopowe a obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Działając na podstawie przepisu art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w związku z pismem Strony z dnia 13.05.2004 r. (data wpływu do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie 17.05.2004 r.) informuję:

1) Strona tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Na podstawie Regulaminu Funduszu przewiduje wypłatę świadczeń urlopowych.

Przekazanie pracownikom pieniężnych świadczeń urlopowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), gdyż nie mieści się w kategorii odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju zdefiniowanych w art. 7 i art. 8 powołanej ustawy o VAT.

2) Strona planuje sfinansowanie z Funduszu Socjalnego zakupu biletów do kina i przekazanie ich nieodpłatnie pracownikom.

Zakup biletów do kina stanowi potwierdzenie nabycia usług związanych z wyświetlaniem filmów (PKWiU 92.13.11).

Powyższe działanie mieści się w zakresie definicji działalności socjalnej sformułowanej w przepisie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) w ramach usługi świadczonej przez pracodawcę na rzecz różnych form działalności kulturalno - oświatowej.

Wydatków poniesionych przez Stronę na nabycie biletów zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów jako wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków nieistotnych dla przedstawionych przez Stronę okoliczności.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie przepisu art. 8 ust. 2 powołanej ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste m.in. pracowników podatnika oraz wszelkie inne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług zawiązanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, opisaną przez Stronę czynność należy uznać za nieodpłatną usługę na cele osobiste jej pracowników nie związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w stosunku do której nie przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związaną z tą usługą i jako taką nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl