BPE-2-OP/31101/3416/GW/13 - Stawki podatku od nieruchomości.

1. Podstawa prawna interpretacji

Artykuł 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. pozycja 749 ze zm.)

2. Rozstrzygnięcie

Po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 27 czerwca 2013 r. (wpływ do organu podatkowego w dniu 1 lipca 2013 r.) w sprawie udzielenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stawki podatku od nieruchomości za pomieszczenia techniczne, gospodarcze i administracyjne, znajdujące się w budynkach mieszkalnych, postanawiam uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

3. Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż (...) jest podmiotem, którego celem statutowym jest realizacja zadań wynikających z ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa (Dz. U. Nr 133, poz. 654 z późn. zm.), w szczególności budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Jednocześnie (...) wypełnia zadania wynikające między innymi z przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 42, poz. 398 z późn. zm.) oraz zadania nałożone na (...) przez Wojskową Agencję Mieszkaniową, polegające przede wszystkim na zaspokajaniu potrzeb Mieszkaniowych żołnierzy służby czynnej. (...) jest właścicielem nieruchomości położonej w (...) zabudowanej wielorodzinnymi budynkami mieszkalnymi. W powyższych budynkach znajdują się między innymi:

- pomieszczenia techniczne służące mieszkańcom jako dodatkowe wózkownie, usytuowane na parterach budynków;

- pomieszczenia gospodarcze (porządkowe) - zlokalizowane na poziomie "-1", gdzie znajdują się liczniki energii, pompy porządkowe, wspomagające przepływ wody oraz dodatkowe ujęcie wody;

- pomieszczenia administracyjne - widne pomieszczenia na parterach budynków mieszkalnych, które są przeznaczone do przechowywania wymaganej określonymi przepisami dokumentacji technicznej budynków, dodatkowych kluczy, do przechowywania środków czystości, itp.

W/w pomieszczenia są wykorzystywane wyłącznie w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania będących własnością (...) wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Przeznaczeniem tych pomieszczeń nie jest prowadzenie w nich jakiejkolwiek działalności gospodarczej, ponadto (...) nigdy nie wynajmowało przedmiotowych pomieszczeń, jak również nie podejmowało żadnych działań do tego zmierzających. Ponadto (...) na terenie położonym przy ulicy (...) prowadzi działalność polegającą na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osób zamieszkałych na terenie tej nieruchomości, nie generując przy tym żadnych dodatkowych przychodów z opisanych we wniosku pomieszczeń. W związku z powyższym, pytanie (...) dotyczy stawki podatku od nieruchomości za pomieszczenia opisane we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

4. Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem (...) "(...) Pomieszczenia znajdujące się w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych, przedstawione w stanie faktycznym, nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej innej, niż związanej bezpośrednio z zaspakajaniem potrzeb Mieszkaniowych i powinny zostać uznane, jako służące wyłącznie do celów zapewnienia lokatorom realizacji ich potrzeb mieszkaniowych (...)".

5. Ocena stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

- grunty;

- budynki lub ich części;

- budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy, rada gminy określa w drodze uchwały wysokość stawek podatku od nieruchomości, przy czym stawki te - w przypadku budynków mieszkalnych - nie mogą przekroczyć w 2013 r. 0,73 zł za m².

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt I ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Wyżej wymieniona ustawa nie zawiera jednak definicji "budynku mieszkalnego". W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) znajduje się jedynie definicja "budynku mieszkalnego jednorodzinnego", zgodnie z którą za budynek mieszkalny jednorodzinny należy uważać budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

W tym miejscu należy wskazać na pismo Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Lokalnych i Katastru Ministerstwa Finansów z dnia 11 marca 2005 r. nr LK-833/PP/05/ST-52 (opublikowane: Biuletyn Skarbowy 2005/2/24), w myśl którego:

"(...) Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 z późn. zm.) podstawę wymiaru podatków i świadczeń stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Sposób prowadzenia ewidencji określony został w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).

W § 65 ust. 1 ww. rozporządzenia wymienia się 10 rodzajów budynków podzielonych ze względu na ich podstawowe funkcje użytkowe, w tym m.in. budynki mieszkalne, budynki przemysłowe, budynki transportu i łączności oraz inne budynki niemieszkalne. Stosownie do ust. 2 tego przepisu przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych, wprowadzonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.). W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.), budynki mieszkalne zostały określone jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku jest wykorzystywana na cele mieszkalne.

W przypadku, gdy ewidencja budynków nie jest lub dotychczas nie była prowadzona, podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do odpowiedniej kategorii jest dokumentacja budowlana danego obiektu, np. projekt budowlany, pozwolenie na budowę, decyzja o dopuszczeniu budynku do użytkowania itp., w której znajduje się dokonane przez odpowiedni organ precyzyjne określenie rodzaju budynku. Tryb wydawania ww. decyzji określa powołana ustawa - Prawo budowlane.

Jeżeli z przedmiotowej dokumentacji wynika jednoznacznie kategoria budynku, to za taki powinien go uznać organ podatkowy. Organ podatkowy nie ma bowiem podstaw do podważania prawomocnych decyzji wydawanych przez inne organy (...)".

Z treści rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) wynika, że zgodnie z uwagami szczegółowymi do Grupy 1 PKOB - "(...) Budynki mieszkalne wg. Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne,

budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych (...)".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomieszczenia będące przedmiotem zapytania:

- znajdują się w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i nie stanowią wyodrębnionych prawnie lokali, lecz pomieszczenia pomocnicze do lokali mieszkalnych;

- nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, powierzchnie użytkowe pomieszczeń, ustalone zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należny zaliczyć do powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych, co oznacza, iż stanowisko Towarzystwa, zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, jest prawidłowe w aktualnie obowiązującym stanie prawnym.

6. Pouczenie

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., dalej jako "p.p.s.a."). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 p.p.s.a.). Skargę wnosi się z?, pośrednictwem organu, którego działalnie lub bezczynność są przedmiotem skargi.