BPE-2-OP/31101/1569/GW/12 - Obowiązek uiszczania opłaty skarbowej od udzielonego studentowi upoważnienia do wglądu do akt spraw w postępowaniach cywilnych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych.

Podstawa prawna interpretacji

Artykuł 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

Rozstrzygnięcie

Po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. (wpływ do organu podatkowego w dniu 15 lutego 2012 r.) (...)) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej obowiązku uiszczania opłaty skarbowej od udzielonego studentowi upoważnienia do wglądu do akt spraw w postępowaniach cywilnych, administracyjnych i sądowo - administracyjnych, postanawiam uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku

Z treści przedłożonego wniosku wynika, że (...) i często powierza studentom prawa obowiązek przeglądania akt spraw w postępowaniach cywilnych, administracyjnych oraz sądowo - administracyjnych. Wgląd do akt odbywa się z upoważnienia adwokata lub radcy prawnego będącego pełnomocnikiem strony; od takiego upoważnienia pobierana jest opłata skarbowa. W związku z powyższym pytanie (...) dotyczy obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od udzielonego studentowi upoważnienia do wglądu do akt spraw prowadzonych w ww. postępowaniach.

Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem (...) w niniejszej sprawie, obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej w przedmiotowej sprawie nie powstaje.

Ocena stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm., dalej jako "ustawa o opłacie skarbowej" lub "u.o.s."), opłacie skarbowej podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym. Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 4 u.o.s. obowiązek jej zapłaty powstaje od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii - z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 u.o.s.

Zgodnie z literalnym brzmieniem ustawy, opłatą skarbową obłożona jest czynność złożenia pełnomocnictwa. W każdym przypadku złożenia takiego dokumentu powstaje konieczność uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 17 zł.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku (...) i udziela studentom prawa upoważnień do przeglądania akt spraw postępowań administracyjnych i sądowych. W ocenie organu podatkowego, upoważnienia te należy kwalifikować jako pełnomocnictwa, na podstawie których pełnomocnik - student prawa ma prawo do zapoznania się z aktami spraw postępowań administracyjnych i sądowych w imieniu i na rzecz mocodawcy, którym jest, według treści wniosku o interpretację, (...). Należy zwrócić uwagę na fakt, iż w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej ustawodawca nie ogranicza obowiązku pobierania opłaty skarbowej tylko i wyłącznie do pełnomocnictw procesowych; mowa jest w nim o pełnomocnictwach w ogólności, składanych w sprawach z zakresu administracji publicznej i w postępowaniach sądowych. Złożenie zatem przez studenta prawa upoważnienia do przeglądu akt będzie wiązało się z koniecznością uiszczenia opłaty skarbowej, albowiem w załączniku do ustawy (dział IV - złożenie dokumentu w kol. 4 - zwolnienia pkt 1) wprowadzono zwolnienie od opłaty skarbowej dla dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa oraz jego odpisu, wypisu lub kopii:

Ponieważ żadne z ww. zwolnień z obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej nie dotyczy pełnomocnictw do przeglądu akt spraw sądowych lub administracyjnych, złożenie ich w sądzie lub przed organem administracji publicznej będzie podlegało opłacie skarbowej. W tym miejscu organ podatkowy pragnie podkreślić, iż w interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących ulg, zwolnień i innych przywilejów podatkowych utrwalone jest, że obowiązuje tutaj zasada exceptiones non sunt extendendae. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lutego 1996 r. (III SA 225/95) ujął to w następujący sposób: "Należy przede wszystkim mieć na uwadze utrwaloną od lat w doktrynie oraz orzecznictwie zasadę, w myśl której wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe mają charakter wyjątkowy, a w związku z tym ich stosowanie nie może być dokonywane w drodze wykładni rozszerzającej". W judykaturze podnosi się ponadto, że podczas wykładni należy przyjmować, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem i istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania), a ich zastosowanie nie może odbywać się w oparciu o wykładnię rozszerzającą, systemową czy w końcu celowościową (wyrok NSA z 12 czerwca 1992 r., SA/Po 596/92, Glosa 1995, nr 3, s. 9; z 13 stycznia 1994 r., SA/Po 1598/93, Monitor Podatkowy 1994, nr 10, s. 313). Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2011 r. o sygn. akt I SA/Łd 1473/10. W wyroku tym Sąd stwierdził między innymi, iż " (...) Ponadto zwrócić należy uwagę na pogląd, wedle którego "wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni, lecz także zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawny" (wyrok NSA z dnia 24 lipca 2002 r., I SA/Gd 1879/99, POP 2003, nr 2, s. 43; uchwała NSA z dnia 20 marca 2000 r., FPS 14/99, ONSA 2000, nr 3). Doniosłe jest również zastrzeżenie, że dyrektywy wykładni systemowej i celowościowej w zakresie dotyczącym ulg i zwolnień podatkowych mają zastosowanie wyłącznie w granicach zakreślonych przez kontekst językowy (podobnie uchwała NSA z dnia 4 czerwca 2001 r. FPK 6/01, ONSA 2001, Nr 4, poz. 161) (...)".

Pouczenie

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działalnie lub bezczynność są przedmiotem skargi.