BON-I-52311-63-2-LK/2013 - Charakter wynagrodzenia z art. 26a ust. 1a(1) pkt 2 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Pismo z dnia 12 lutego 2013 r. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej BON-I-52311-63-2-LK/2013 Charakter wynagrodzenia z art. 26a ust. 1a(1) pkt 2 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, odpowiadając na pismo z 29 stycznia 2013 r. (0BP0N.0R-G/0188/5a/ES/2013.01.29), informuje, że:
wynagrodzenie, o którym mowa w art. 26a ust. 1a1 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.) jest wynagrodzeniem wypłacanym pracownikowi (netto). Wynagrodzenie to oblicza się odejmując od wynagrodzenia osiąganego (brutto) kwoty potrąceń takich jak składki na ubezpieczenia społeczne po stronie pracownika, czy podatek dochodowy od osób fizycznych, które zostały naliczone od tego wynagrodzenia. Kwota wynagrodzenia brutto jest kwotą wynagrodzenia, do której może przysługiwać dofinansowanie. Koszty płacy, o których mowa w art. 26a ust. 1a1 pkt 3, nie zostały odrębnie zdefiniowane w tym przepisie. Jednak pojęcie to definiuje dla całej ustawy przepis art. 2 pkt 4a ustawy, który określa również składniki kosztów płacy. Są nimi: wynagrodzenie brutto, naliczone od tego wynagrodzenia składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę oraz pełna kwota składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
W sytuacji opisanej przez Państwa na str. 4 Państwa pisma doszło do naruszenia zarówno art. 26a ust. 1a1 pkt 2, jak i art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy. W razie nieuprawnionego potrącenia do dyspozycji pracownika nie przedstawiono pełnej kwoty wynagrodzenia, a jednocześnie pracodawca nie poniósł faktycznie wspomnianych kosztów płacy na rzecz właściwych osób i podmiotów w całości i terminowo.
Należy wskazać, że naruszenie warunku, o którym mowa w art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy - bez względu na to, jaka rodzajowo lub kwotowo część kosztów płacy została poniesiona po upływie terminu określonego w tym przepisie - wyłącza prawo do całego dofinansowania za dany miesiąc na danego pracownika, a pracodawca, który pobrał dofinansowanie bez uwzględnienia tej okoliczności, ma obowiązek jego zwrotu wraz z odsetkami na podstawie art. 49e ustawy. Ustawodawca nie przewidział bowiem proporcjonalności wyłączenia prawa do dofinansowania lub stopniowania pomniejszeń w tym zakresie.