BON.077.I.1481/2000 - Zwrot podatku dla zakładów pracy chronionej.

W związku z sygnałami, które otrzymuje od pracodawców prowadzących zakłady pracy chronionej Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwo Finansów z prośbą o zajęcie jednoznacznego stanowiska w sprawie obliczania wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, kwalifikowania osób niepełnosprawnych wykonujących pracę nakładczą oraz niewliczania osób do ogólnego stanu zatrudnienia - uprzejmie wyjaśniamy (zgodnie z wcześniejszymi sugestiami), że:

1. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oblicza się - w rozbiciu na każdy dzień miesiąca - na podstawie danych o liczbie zatrudnionych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy: ogółem, w tym osób niepełnosprawnych (ogółem) oraz osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Liczbę osób zatrudnionych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oblicza się w poszczególnych miesiącach jako przeciętną przy zastosowaniu średniej arytmetycznej, dodając stany zatrudnienia w poszczególnych dniach pracy w danym miesiącu łącznie z przypadającymi w tym czasie niedzielami, świętami oraz dniami wolnymi od pracy (przyjmując dla tych dni stan zatrudnienia z dnia poprzedniego) i otrzymaną sumę dzieląc przez liczbę dni kalendarzowych w tym miesiącu.

Dla osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności pełny wymiar czasu pracy stanowi 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo, natomiast dla osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - 7 godzin dziennie i 35 godzin tygodniowo.

2. Do stanu zatrudnienia wlicza się także osoby niepełnosprawne wykonujące pracę nakładczą (zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).

Przy ustalaniu wymiaru czasu pracy tych osób należy zastosować przepis § 28 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz. U. z 1976 r. Nr 3, poz. 19 z późn. zm.).

Przepis ten stanowi, że wykonawcę pracy nakładczej uważa się w danym miesiącu kalendarzowym za zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, jeżeli otrzymał wynagrodzenie co najmniej w wysokości najniższego wynagrodzenia określanego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie kodeksu pracy.

3. Do stanu zatrudnienia nie wlicza się osób:

1) przebywających na urlopach wychowawczych,

2) przebywających na urlopach bezpłatnych, niezależnie od podstawy ich udzielenia, trwających nieprzerwanie dłużej niż 1 miesiąc,

3) przebywających na zasiłkach rehabilitacyjnych,

4) odbywających służbę wojskową.