BI/4117-0066/07 - Dochowanie terminu do zgłoszenia zakończenia przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. - w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pucku z dnia 2 sierpnia 2007 r. Nr ZD/415-30/07/MDK dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

W dniu 29 czerwca 2007 r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem (uzupełnionym w dniu 31 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi, opodatkowaną w formie karty podatkowej. W dniu 30 czerwca 2007 r. zgłosił zakończenie przerwy w działalności, jednocześnie wskazując datę 1 lipca 2007 r. jako datę podjęcia działalności po przerwie. Jego zdaniem zgłoszenie to należy uznać za dokonane z zachowaniem terminu określonego regulacją art. 34 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2007 r. Nr ZD/415-30/07/MDK Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, złożył zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o jego zmianę. W zażaleniu stwierdził, że zgodnie z art. 34 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - 30 czerwca 2007 r. jest dniem poprzedzającym dzień zakończenia przerwy w prowadzonej działalności w sytuacji gdy 1-go lipca 2007 r. zamierza wznowić działalność gospodarczą.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) w przypadku zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym r. podatkowym nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, jeżeli podatnik zawiadomi o tej przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia (...).

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest regulacja art. 34 ust. 2 powołanej ustawy, w myśl której: w sytuacji gdy przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, wynikającym ze zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.

Z treści art. 34 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. wynika jednoznacznie, że aby zgłoszenie przerwy wywołało skutek w postaci nie pobierania podatku za jej okres, dotrzymane muszą zostać oba wskazane w tym przepisie terminy do dokonania jej zgłoszenia.

Należy zauważyć, że dzień rozpoczęcia przerwy w działalności, o którym mowa w /w regulacji prawnej to dzień, w którym przerwa ta się zaczyna. Natomiast dniem jej zakończenia jest dzień, w którym przerwa ta jeszcze trwa, lecz jest to jej ostatni dzień. W tym kontekście, dniem zakończenia przerwy nie może być dzień wznowienia działalności, jak to sugeruje podatnik, bowiem nie jest on tożsamy z dniem zakończenia przerwy. Ustawodawca w treści art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. posługując się stwierdzeniem "w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie" w sposób wyraźny wskazuje, iż dzień rozpoczęcia działalności nie jest dniem zakończenia przerwy. Gdyby zamiarem ustawodawcy było rzeczywiście utożsamienie dnia wznowienia działalności z dniem zakończenia przerwy, użyłby takiej samej formuły w treści art. 34 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego zawarte w treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. sformułowanie "dzień poprzedzający dzień jej zakończenia" oznacza ten dzień, który występuje bezpośrednio przed dniem zakończenia przerwy.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym, skoro podatnik w dniu 1 lipca 2007 r. zamierzał po przerwie podjąć działalność gospodarczą, powinien zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia tj. 29 czerwca 2007 r., a nie jak twierdzi 30 czerwca 2007 r. Nie spełnienie tego warunku oznacza brak możliwości odstąpienia od poboru podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy.

Mając powyższe na uwadze, argumenty podatnika zawarte w zażaleniu nie zasługują na uwzględnienie, a tym samym nie mogą skutkować zmianą stanowiska zajętego przez organ I instancji. Postanawia się zatem jak w sentencji.