BI/4117-0040/07 - Czy podatnik może w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć wydatek związany z zakupem gazowego pieca centralnego ogrzewania?

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. - w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia Pana... na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chojnicach z dnia 14 maja 2007 r. Nr DFP/415-9/07 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

- uznając, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

Pismem z dnia 19 marca 2007 r. podatnik zwrócił się do organów podatkowych o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik będący osobą niepełnosprawną z drugą grupą inwalidztwa w 2006 r. zamontował w swoim domu gazowy piec centralnego ogrzewania. W jego przekonaniu był to wydatek ułatwiający mu wykonywanie czynności życiowych, bowiem nie radził sobie z ogrzewaniem domu węglem.

Postanowieniem z dnia 14 maja 2007 r. Nr DFP/415-9/07 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, w którym wnosi o jego zmianę oraz twierdzi, że poniesione przez niego wydatki związane z zakupem i wymianą pieca podlegają odliczeniu od dochodu zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - podstawę obliczenia podatku, z pewnymi zastrzeżeniami, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje ww. wydatków uprawniających do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem określono w art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 tej ustawy za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Ponadto w myśl art. 26 ust. 7b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, PFRON lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust. 7c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.)

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne do przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera katalogu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, które przesądzają o ich możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej. W każdym przypadku decydujące powinny być, więc potrzeby danego podatnika wynikające z jego niepełnosprawności. W orzecznictwie przyjęto również, że ocena czy dany wydatek "mieszkaniowy" jest podyktowany tylko potrzebą remontu mieszkania lub jego modernizacją, czy też potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu i zmierza do zaspokojenia tych potrzeb, powinno się dokonać nie tylko przez ocenę charakteru zmian dokonanych w szeroko rozumianej substancji mieszkaniowej, ale przede wszystkim przez pryzmat potrzeb, którymi zmiany te zostały podyktowane (wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Nr S.A./Sz 696/96).

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego podatnik jest osobą niepełnosprawną, w podeszłym wieku (81 lat), inwalidą II grupy i inwalidą wojennym, zamieszkałym samotnie w domku jednorodzinnym. Z uwagi na fakt, że opalanie domu węglem było dla podatnika zbyt ciężkim zajęciem (zważywszy na jego stan zdrowia), w 2006 r. zamontował gazowy piec centralnego ogrzewania. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że jeżeli wydatki związane zakupem i montażem gazowego pieca centralnego ogrzewania zostały przez podatnika poniesione stosownie do potrzeb wynikających z jego niepełnosprawności, wówczas mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Tym samym postanawia się jak w sentencji.