BI/005-1099/04 - Cesja umowy leasingu, a koszty uzyskania przychodów

Pytanie podatnika

Czy koszty z tytułu rat leasingowych i opłaty wstępnej poniesionej w koszty uzyskania przychodów w latach 2002 - 2004 r. w związku z cesją umowy leasingowej, pozostają kosztami uzyskania przychodów, bez konieczności korygowania złożonych zeznań podatkowych?

Stan faktyczny

Spółka z o.o. zawarła marcu 2002 r. - na okres 5 lat umowę leasingu "operacyjnego" samochodu ciężarowego z naczepą. Zestaw samochodowy jest wykorzystywany w spółce do sprzedaży eksportowej (wywozu do Niemiec produktów wytwarzanych przez Spółkę). Obecnie - ze względów ekonomicznych - Spółka zmierza dokonać cesji umowy leasingu na osobę trzecią. W wyniku tej cesji umowa będzie nadal kontynuowana na warunkach w niej zawartych. Cesja dokonana będzie pod tytułem darmym. Spółka nie otrzyma zwrotu kosztów związanych z opłaconymi dotychczas przez nią ratami leasingowymi oraz opłatą wstępną. Koszty te Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów w okresie wykorzystywania leasingowanego samochodu.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego, stanowiącego ogólną definicję kosztu uzyskania przychodu wynika, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty racjonalne i gospodarczo uzasadnione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, pod tym jednak warunkiem, że nie zostały wymienione w art. 16 tej ustawy jako nie stanowiące z mocy prawa kosztów uzyskania przychodu.

W myśl art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych umową leasingu jest umowa nazwana w kodeksie cywilnym, a także każda inna umowa, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak stanowi art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 17b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie: art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych, art. 23 i 27 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem kapitału zagranicznego to wówczas - zgodnie z art. 17b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - do umowy takiej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f - 17h ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

W rozumieniu ustawy przez "normatywny okres amortyzacji środków trwałych" rozumie się okres, w którym suma odpisów amortyzacyjnych według stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zrównuje się z wartością początkową środka trwałego (art. 17a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.). Natomiast "podstawowy okres umowy leasingu" to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona (art. 17a pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Ze stanu faktycznego wynika, że umowa zawarta przez spółkę spełnia warunki z art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., tj.:

została zawarta na czas oznaczony od 12 marca 2002 r. do 8 maja 2007 r.

normatywny okres amortyzacji dla przedmiotu leasingu wynosi 5 lat, a więc 40% tego okresu stanowi 2 lata,

suma ustalonych opłat (384.657,05 zł) odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu (330.237,35 zł).

A zatem poniesione przez spółkę wydatki związane z leasingowanym samochodem ciężarowym, jako poniesione w celu uzyskania przychodów, a nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Tego faktu nie zmieni cesja umowy, bowiem w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nie przewidział sankcji podatkowych dotyczących kosztów uzyskania przychodów w przypadku wcześniejszego zakończenia leasingu. Tak więc spółka, w przypadku cesji umowy leasingu, nie musi dokonywać korekty kosztów poniesionych z tytułu opłat leasingowych. W świetle powyższego, w przypadku cesji umowy leasingu na osobę trzecią dokonane wydatki z tytułu opłat leasingowych, które spółka poniosła za okres, kiedy korzystała z samochodu ciężarowego będącego przedmiotem tej umowy w prowadzonej działalności gospodarczą, stanowią koszt uzyskania przychodu.