BD-G 415-114/05P - Zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na użytkowany lokal.

Pytanie podatnika

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów opłat za energię elektryczną i gaz wykorzystywanej w części budynku mieszkalnego przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Podatnik wnioskiem z dnia 21.03.2005 r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań - Grunwald o udzielenie w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Pytanie Podatniczki dotyczyło możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów opłat za energię elektryczną oraz gaz poniesionych w związku z wykorzystywaniem jednego pomieszczenia przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zdaniem Podatniczki z uwagi na fakt, iż mąż który jest właścicielem nieruchomości ustanowił na Jej rzecz prawo nieodpłatnego użytkowania całej nieruchomości, opłaty dotyczące wykorzystania pomieszczenia dla celów działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań - Grunwald postanowieniem z dnia 15.06.2005 r. numer ADI-R/415/3/2005 udzielił pisemnej interpretacji stwierdzając, że opłaty za dostawę energii elektrycznej i gazu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, bowiem faktury za w/w dostawy wystawiane są na męża, jako właściciela nieruchomości. Powyższe oznacza, zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji, że Podatniczka nie bierze udziału w tej operacji gospodarczej.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, a także treści w/w postanowienia oraz odnoszących się do przedmiotowego zagadnienia przepisów prawnych - stwierdzam, iż przedstawione stanowisko organu podatkowego rażąco narusza prawo.

Odnosząc się do treści pytania zawartego we wniosku, uznać należy, iż to co stanowi koszt uzyskania przychodu reguluje ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą kwalifikowania wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, wynikającą z treści powołanego wyżej przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesiony wydatek musi mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ze stanu faktycznego wynika, że na rzecz Podatniczki ustanowione zostało prawo nieodpłatnego użytkowania nieruchomości przy ulicy... oraz, że Podatniczka dla celów działalności gospodarczej wykorzystuje jedno pomieszczenie we wskazanej nieruchomości.

W myśl przepisów regulujących zagadnienie użytkowania użytkownik obowiązany jest do ponoszenia ciężarów związanych z przedmiotem użytkowania oraz do dokonywania napraw i innych nakładów związanych ze zwykłym korzystaniem z rzeczy - art. 258 i 260 ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Podkreślić jednocześnie należy, iż przytoczony powyżej art. 258 kodeksu nie przerzuca na użytkownika odpowiedzialności w stosunkach zewnętrznych. Zatem odpowiedzialność za podatki, ubezpieczenia, opłaty i temu podobne świadczenia ponosi właściciel, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej. Jednakże użytkownik jest obarczony ciężarem rozliczenia się z właścicielem.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów - ponoszone przez Stronę opłaty za dostawy energii elektrycznej oraz gazu w części dot. użytkowanego pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza stanowią - w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszt uzyskania przychodu.

Wprawdzie dowody dokumentujące te wydatki wystawione są na małżonka, jednak Podatniczce posiadającej tytuł prawny do nieodpłatnego użytkowania nieruchomości, przysługuje prawo zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów, w części przypadającej na działalność gospodarczą. Wydatki te stosownie do przepisu § 14 ust. 1 i 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) winne być udokumentowane dowodem wewnętrznym zaopatrzonym w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, określającym przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). W przypadku wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat. Przy czym ciężar dowodu, co do wykazania związku przyczynowego tych wydatków z osiągniętymi przychodami, obarcza podatnika.