BD-F/415-42/06/z - Faktycznie poniesione koszty z tytułu dojazdu do pracy.

"(...) Z przedstawionego w ww. wniosku stanu faktycznego wynika, iż miejsce pracy podatnika położone jest poza miejscowością jego stałego pobytu. Koszty poniesione na przejazd koleją oraz środkami komunikacji miejskiej udokumentowane są przez podatnika fakturą VAT za zakup biletów jednorazowych PKP w rytmie tygodniowym oraz biletu liniowego (...) w trybie miesięcznym. W zeznaniu rocznym za 2005 r. w kosztach uzyskania przychodu ze stosunku pracy podatnik wykazał wszystkie koszty faktycznie poniesione na dojazdy do pracy, ponieważ były one wyższe od zryczałtowanych kosztów określonych przez ustawodawcę.

Zdaniem podatnika faktura VAT zawierająca adres oraz NIP osoby, na którą została wystawiona, spełnia wszystkie znamiona imiennego biletu okresowego. W związku z powyższym, (...) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy wydatki na zakup jednorazowych biletów oraz biletu liniowego w wysokości kwot faktycznie poniesionych.

(...) Stosownie do zapisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodu określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Z powyższego przepisu wynika, iż ryczałtowe koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego. W przypadku bowiem, gdy podatnik poniósł wyższe wydatki związane z dojazdem do miejsca wykonywania pracy niż określona miesięcznie norma kosztu uzyskania przychodu i może udokumentować fakt ich poniesienia, określonymi przez ustawodawcę dokumentami, wówczas ma prawo do uwzględnienia kosztów faktycznie poniesionych. Sformułowanie zawarte w art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jednoznaczne i zobowiązuje podatnika do udokumentowania wydatków faktycznie poniesionych "wyłącznie imiennymi biletami okresowymi".

(...) W związku z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można dowodzić faktu poniesienia kosztów i ich wysokości jakimkolwiek środkiem dowodowym. Ustawodawca wymaga bowiem, aby fakt poniesienia kosztów uzyskania przychodów został udokumentowany wyłącznie imiennymi biletami okresowymi. Gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość udokumentowania powyższych wydatków imiennymi biletami okresowymi, fakturami VAT i innymi dokumentami, to wynikałoby to wprost z treści wskazanego powyżej przepisu art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik ponosi koszty związane z dojazdem do zakładu pracy znajdującego się poza miejscem jego stałego zamieszkania, które dokumentuje jedynie fakturami VAT wystawionymi na jego nazwisko lub biletami PKP. Faktury VAT wystawione na nazwisko podatnika nie zostały wymienione w ww. art. 22 ust. 11, a zatem nie mogą stanowić dowodu poniesienia wydatków na dojazd do zakładu pracy. Natomiast przedłożone przez podatnika bilety nie zawierają jego nazwiska, a więc są jedynie dokumentami na okaziciela. Dlatego też wbrew zarzutom podatnika, biletów niezawierających jego nazwiska nie można utożsamiać ze wskazanym przez ustawodawcę imiennym biletem okresowym (...)".