B.WP.INT.3110-1/2009 - Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dot. art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) oraz § 1 uchwały nr VII/67/07 Rady Miasta Opola z dnia 23 lutego 2007 r. zmieniająca uchwałę w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości w związku pytaniem podatnika od jakiej daty powstał obowiązek podatkowy przekazanych aportem środków trwałych-budowli tj. urządzenia, przyłącza i sieci wodno-kanalizacyjne

(...) zwróciła się wnioskiem z dnia 10 czerwca 2009 r. o interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Strony.

Strona zadaje pytania:

Strona formułuje swoje stanowisko informując: w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku, a więc okoliczności, którymi są zdarzenia powodujące władanie nieruchomości wynikające z prawa własności, samoistnego posiadania, wieczystego użytkowania czy posiadania zależnego. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wprowadziła od tej reguły odstępstwo odnoszące się do nowo wzniesionych budynków i budowli lub ich części.

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 2, jeżeli okolicznością, od której uzależniony jest obowiązek podatkowy jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następnego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli lub budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem Wobec powyższego strona uważa, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości dla budynków i budowli wytworzonych w ramach projektu "Poprawa jakości wody w Opolu", a następnie przekazanych w aporcie na majątek Spółki powstał pierwszego stycznia roku następnego po roku, w którym zakończono ich budowę. Za datę zakończenia budowy uważa datę protokołu odbioru końcowego lub świadectwa przyjęcia robót figurującą na dokumentach PT. Od tej daty liczy dwuletni okres zwolnienia w naliczeniu podatku od nieruchomości na podstawie uchwały nr VII/67/07 Rady Miasta Opola z dnia 23 lutego 2007 r.

Druga możliwa interpretacja przedstawiona przez Spółkę brzmi:

Środki trwałe przekazane aportem były wcześniej eksploatowane przez na podstawie umów o "bezpłatnym korzystaniu", które to umowy podpisywano sukcesywnie w miarę przejmowania sieci do obsługi począwszy od roku 2007. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstanie od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym przekazano środki trwałe do bezpłatnego korzystania. Od miesiąca następnego po podpisaniu umowy liczy się dwuletni okres zwolnienia w naliczeniu podatku od nieruchomości na podstawie uchwały nr VII/67/07 Rady Miasta Opola z dnia 23 lutego 2007 r.

W indywidualnym stanie faktycznym, jaki ukształtował się w niniejszej sprawie organ podatkowy podziela pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 lipca 2008 r. (I SA/Sz 139/08), który podkreśla, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona i od tej daty liczy się dwuletni okres zwolnienia w naliczeniu podatku od nieruchomości na podstawie uchwały nr VII/67/07 Rady Miasta Opola z dnia 23 lutego 2007 r. zmieniającą uchwałę w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości.

Użyte w przepisie art. 6 ust. 2 ustawy z 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych sformułowanie "istnienie budowli lub budynku" określa niewątpliwie pewien stan rzeczy, który jest stanem obiektywnym, całkowicie oderwanym od podmiotu władającego przedmiotem opodatkowania. Pozwala to postawić tezę, iż okoliczność, że podmiot ten władanie tym przedmiotem uzyskuje wskutek nabycia od osoby, która go wybudowała, bynajmniej nie wyłącza okoliczności stosowania wobec niego przepisu art. 6 ust. 2, istnienie budynku lub budowli jest okolicznością rozstrzygającą o powstaniu obowiązku podatkowego zarówno u zbywcy, jak i u nabywcy.

W ocenie sądu przepis art. 6 ust. 2 stanowi lex specjalist w stosunku do przepisu art. 6 ust. 1, co oznacza, że pierwszy z nich powinien być stosowany w każdym przypadku gdy nie będzie możliwe zastosowania drugiego z tych przepisów. Na zastosowaną interpretację wskazuje zarówno wykładnia językowa jak i funkcjonalna.

Biorąc pod uwagę powyższe organ podatkowy postanawia jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu za pośrednictwem Prezydenta Miasta Opola w terminie 7 dni od daty doręczenia.