AG6/8012/7/DAL/14/1

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.)

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 28 maja 2012 r. sygnatura IPPP3/443-240/12-2/KB, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w imieniu Ministra Finansów, stwierdzając, że:

* nieprawidłowe jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2012 r. sygnatura IPPP3/443-240/12-2/KB w sprawie uznania, że grillowy brykiet węglowy zakwalifikowany do kodu CN 2704 00 30 nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym;

* nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w sprawie uznania, że grillowy brykiet węglowy zakwalifikowany do kodu CN 2704 00 30 (jako nieprzeznaczony na cele opałowe) nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W dniu 1 marca 2012 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku) został złożony ww. wniosek z dnia 24 lutego 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym grillowego brykietu węglowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowany na terytorium Polski jako podatnik podatku akcyzowego. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wydobywanie węgla kamiennego i brunatnego, a także wytwarzanie produktów koksowania węgla, dystrybucja i sprzedaż energii elektrycznej, sprzedaż hurtowa paliw stałych ciekłych, gazowych oraz produktów pochodnych. Spółka w najbliższym czasie zamierza wprowadzać na rynek polski grillowy brykiet węglowy zakwalifikowany wg Nomenklatury Scalonej pod kodem CN 2704 00 30.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi od 2 stycznia 2012 r. przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.) (dalej: ustawa o podatku akcyzowym) wprowadzany przez Spółkę na polski rynek grillowy brykiet węglowy stanowi wyrób akcyzowy w rozumieniu ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym wyroby węglowe to: węgiel, brykiety, brykietki i paliwa stałe wytwarzane z węgla, węgiel brunatny (lignity), nawet aglomerowany z wyłączeniem gagatu, koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wnioskodawca wskazał, że powyższe wyroby będą stanowiły wyroby akcyzowe w przypadku, gdy są przeznaczone na cele opałowe. Obowiązujące przepisy nie precyzują jednak pojęcia "cel opałowy". Należy zatem bazować na potocznym znaczeniu tego wyrażenia, zgodnie z definicją zawartą w: "Język Polski: współczesny słownik języka polskiego", pod red. Bogusława Dunaja, Warszawa 2007, t. 2, s. 1115, pojęcie "opał" oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał do ogrzewania, natomiast pojęcie "opałowy" oznacza dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania. Na podstawie tych definicji uznać należy, iż "cel opałowy", o którym mowa w ustawie zostanie spełniony, gdy zużywana substancja służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania etc. Istotny jest fakt, iż w przypadku otrzymywania tej energii mamy do czynienia z procesem technologicznym polegającym na spalaniu tej substancji w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do celów grzewczych.

Zdaniem Spółki, grillowy brykiet węglowy, który spółka zamierza wprowadzać na rynek polski nie jest zgodnie z potocznym rozumieniem używany w celach opałowych. Służy on jedynie jako paliwo i źródło energii do urządzeń grillowych, gdzie podczas procesu spalania węgla pojawia się żar umożliwiający obróbkę termiczną żywności.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stwierdził, że grillowy brykiet węglowy zakwalifikowany wg Nomenklatury Scalonej o kodzie CN 2704 00 30, jako nieprzeznaczony na cele opałowe, nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wydając w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną z dnia 28 maja 2012 r. sygnatura IPPP3/443-240/12-2/KB, uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że z treści ww. przepisów art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a oraz poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy wynika, że wymienione tam wyroby są wyrobami akcyzowymi wyłącznie w przypadku, gdy są przeznaczone do celów opałowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreślił, że ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "cel opałowy". Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy zatem posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA), pojęcie "opał" oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojęcie "opałowy" to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania.

Mając na uwadze powyższe definicje, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że "cel opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną.

Ponadto, wyjaśnił, że pojęcie "grill" to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu.

Z powyższego organ podatkowy wywiódł, że wprowadzany przez Wnioskodawcę na polski rynek grillowy brykiet węglowy nie jest przeznaczony do celów opałowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zatem zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przedmiotowy wyrób nie jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"), użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

* w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,

* w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,

* w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Zatem, powyższe wyroby będą stanowiły wyroby akcyzowe jedynie wówczas, gdy są przeznaczone na cele opałowe.

Ponadto, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 20 września 2013 r., w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

* sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

* nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

* dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

* import wyrobów węglowych;

* eksport wyrobów węglowych;

* użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

* użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

* powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki będzie m.in. sprzedaż grillowego brykietu węglowego sklasyfikowanego do kodu CN 2704 00 30. Wątpliwości Spółki dotyczą uznania ww. produktu wprowadzanego na polski rynek za wyrób akcyzowy.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż Spółka sklasyfikowała sprzedawany przez nią wyrób do kodu CN 2704 00 30, który będzie uznany za wyrób akcyzowy, wymieniony w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy, w przypadku stwierdzenia, że w zaistniałej sytuacji będzie przeznaczony do celów opałowych.

Należy zgodzić się z Dyrektorem Izby Skarbowej w Warszawie nie istnieje ustawowa definicja "celów opałowych". Dlatego też w ustaleniu znaczenia tego pojęcia pomocne są określenia słownikowe, orzecznictwo sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie "opał" oznacza "to czym się ogrzewa pomieszczenie, czym się pali w piecu, w kuchni itp.". Słownik Języka Polskiego W. Doroszewskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA) definiuje opał jako "to czym się pali, materiał służący do opalania", natomiast "opałowy" oznacza "nadający się na opał, służący do opalania".

W tej kwestii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. TSUE stwierdził, iż "użycie jako paliwo opałowe" należy interpretować, jako wyrażenie odnoszące się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (sygn. I GSK 1172/09) podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu, zużycie do grilla grillowego brykietu, sklasyfikowanego do kodu CN 2704 00 30, będzie zużyciem go do celów opałowych, bowiem jak stwierdza Spółka służy on jako paliwo i źródło energii do urządzeń grillowych, gdzie podczas procesu spalania pojawia się żar umożliwiający obróbkę termiczną żywności. Zatem cel, o którym mowa w ww. wyroku TSUE, należy uznać za spełniony.

Minister Finansów stoi na stanowisku, iż wprowadzany przez Spółkę na polski rynek wyrób - grillowy brykiet węglowy o kodzie CN 2704 00 30 stanowi wyrób akcyzowy, podlegający akcyzie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zgodnie z którym grillowy brykiet węglowy nie jest przeznaczony do celów opałowych, a zatem nie jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r. i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zmienianej interpretacji. Jednocześnie Minister Finansów zaznacza, że zmiana przepisów ustawy o podatku akcyzowym po dniu 20 września 2013 r. nie wpływa na stanowisko Ministra Finansów w zakresie uznania grillowego brykietu węglowego kodzie CN 2704 00 30 za wyrób akcyzowy podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.