AE6/8012/120/KKU/09/9617

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 19 maja 2009 r. sygnatura IPPP3/443-149/09-2/SM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów na wniosek Spółka S.A., stwierdzając, że:

W dniu 27 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentowania sprzedaży wyrobów przeznaczonych do celów opałowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jedną z największych niezależnych firm sektora paliwowego w Polsce. Spółka prowadzi hurtową i detaliczną sprzedaż paliw na terenie całego kraju. W momencie wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, Spółka jako sprzedawca między innymi wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15, będzie zobowiązana w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Analogicznie, w przypadku sprzedaży wskazanych wyżej wyrobów osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, Spółka jako sprzedawca wyrobów akcyzowych będzie zobowiązana do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Spółka zobowiązana będzie także do sporządzania i przekazywania do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięcznych zestawień oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 5 przywołanej ustawy.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

lub analogicznie

* rodzaj i typ oraz liczbę wszystkich posiadanych urządzeń grzewczych, w których mogą być wykorzystane nabywane wyroby oraz miejsca (adresy), gdzie znajdują się te urządzenia czy też wyłącznie rodzaj, typ oraz liczbę tych z posiadanych urządzeń grzewczych, do których realizowana jest dostawa (ust. 8).

Stanowisko wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 6 przywołanej ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 (uzyskiwane od nabywców będących osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej bądź osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą) powinno zawierać wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia.

Analogicznie, zgodnie z przepisem art. 89 ust. 8, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2 (dokumentujące sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej), powinno zawierać określenie liczby posiadanych urządzeń grzewczych, w których mogą być wykorzystane te wyroby oraz miejsc (adresów), gdzie znajdują się te urządzenia.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest dopuszczalne wpisywanie w oświadczeniu jedynie urządzeń, do których realizowana jest dostawa - właściwe przepisy mówią bowiem w obu przypadkach o wskazaniu posiadanych przez nabywcę urządzeń, a nie tylko tych urządzeń, w których wykorzystywane będą nabywane wyroby, będące przedmiotem konkretnej transakcji.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, istotne znacznie ma w tym przypadku wykładnia celowościowa wynikająca z kolejności poszczególnych uregulowań wskazanych w ustawie.

Artykuł 89 ust. 6 pkt 2 przywołanej ustawy stanowi, iż oświadczenie nabywcy powinno zawierać określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów. Jeżeli więc pkt 2 oświadczenia nabywcy będzie zawierał deklarację, iż nabywane wyroby nie są przeznaczone do własnych celów opałowych, lecz będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, to nabywca w kolejnym punkcie oświadczenia nie musi wymieniać rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia, lecz może wpisać słowa "Nie dotyczy" lub inne o tożsamym znaczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, analogiczne zasady powinien stosować sprzedawca sporządzając miesięczne zestawienia oświadczeń nabywców, którzy nabyli wyroby z przeznaczeniem nie do własnych celów opałowych, lecz do dalszej sprzedaży z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

W przypadku zestawień oświadczeń otrzymanych od tych nabywców, nie jest konieczne podawanie danych określonych w art. 89 ust. 15 pkt 1 lit. e)-f) ustawy, w związku z czym sprzedawca powinien wpisać w tym punkcie słowa "Nie dotyczy".

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15, nie jest odpowiedzialny za prawdziwość i rzetelność oświadczeń złożonych przez nabywców tych wyrobów w trybie wskazanym w art. 89 ust. 5-8 ustawy i jest uprawniony do ich przyjęcia w dobrej wierze jako podstawy do sporządzenia własnych miesięcznych zestawień, wskazanych w przepisie art. 89 ust. 14-15 ustawy.

W związku z powyższym, sprzedawca określonych wyżej wyrobów akcyzowych nie jest zagrożony jakąkolwiek sankcją, w szczególności wskazaną w przepisie ust. 16, jeżeli oświadczenie nabywcy tych wyrobów, o których mowa powyżej, będzie nieprawdziwe lub też będzie zawierać błędy.

Zdaniem Wnioskodawcy, sankcję wskazaną w przepisie art. 89 ust. 16 przywołanej ustawy uzasadniać może nie jakakolwiek nieprawidłowość w dokumentach czy uchybienie formalne sprzedawcy, lecz jedynie wadliwość istotna dla powstania, istnienia i wysokości zobowiązania podatkowego.

Ad. 4.

Przepis art. 89 ust. 6 pkt 5 oraz art. 89 ust. 8 pkt 6 ustawy wskazują, że oświadczenie nabywcy wyrobów akcyzowych składane Sprzedającemu muszą zostać czytelnie podpisane. Zdaniem Wnioskodawcy przez czytelny podpis należy rozumieć podpis składający się z imienia i nazwiska jak również podpis złożony w sposób przyjęty dla nabywcy (to jest nie składający się z pełnego imienia i nazwiska) wraz z przybiciem pieczątki imiennej.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Uzasadniając swoje stanowisko w odniesieniu do pytania 5, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że w myśl art. 89 ust. 6 pkt 5 ustawy - oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać czytelny podpis składającego oświadczenie. Zgodnie z art. 89 ust. 8 pkt 6 - oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, powinno zawierać datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie. Przez czytelny podpis wymieniony w ww. przepisach należy zatem rozumieć podpis składający się z imienia i nazwiska osoby nabywającej, jak również podpis złożony w sposób przyjęty dla nabywcy (tj. nie składający się z pełnego imienia i nazwiska), ale z przybiciem pieczątki imiennej.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył co następuje:

W ocenie Ministra Finansów interpretacja dotycząca sposobu składania czytelnego podpisu, o którym mowa w art. 89 ust. 6 pkt 5 oraz art. 89 ust. 8 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) jest nieprawidłowa, gdyż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego należy wziąć pod uwagę, iż pojęcie "czytelny podpis" nie jest pojęciem, które posiadałoby jakąś definicję prawną. Jego istota wynika z celu, któremu ma służyć, czyli identyfikacji osoby, która go złożyła. Zatem za czytelny podpis składającego oświadczenie można uznać napisany znak graficzny określonej osoby, wskazujący tę osobę, a więc przedstawiający nie tylko jej charakter pisma, ale i dane, które ją indywidualizują. Należy do nich między innymi imię i nazwisko, przy czym funkcję indywidualizującą pełni przede wszystkim nazwisko. Jeżeli chodzi o podpisy składane w stosunkach urzędowych, zwłaszcza na pismach dokumentujących dokonanie czynności prawnych, przyjmuje się powszechnie, że czytelny podpis oznacza imię i nazwisko lub co najmniej nazwisko podpisującego. Cechą podpisu jest własnoręczność. Cecha ta pełni funkcję identyfikacyjną, gdyż tylko własnoręczny podpis, który zawiera w sobie osobiste cechy charakteru pisma podpisującego (ukształtowanie liter, ich łączenie itp.), pozwala na stwierdzenie - za pomocą graficznej ekspertyzy pisma - że jest on autentyczny.

W związku z powyższym podpisem jest wyłącznie znak napisany, który w sposób czytelny wskazuje co najmniej nazwisko osoby podpisującej. Pieczęć imienna osoby składającej podpis, może pełnić jedynie funkcję uzupełniającą.

Reasumując, zarówno stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w części dotyczące sposobu składania czytelnego podpisu, o którym mowa w art. 89 ust. 6 pkt 5 oraz art. 89 ust. 8 pkt 6 ww. ustawy o podatku akcyzowym, jak i dokonaną z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretację indywidualną w tym zakresie - należy uznać za nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2007 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.