AE3/8012/8/FLL/09/9038 - Zwolnienie od podatku akcyzowego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo antyperspirantach oraz płynach do higieny jamy ustnej.

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz art. 8 ust. 1 pkt 3 i 4, art. 30 ust. 9 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228)

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną z dnia 13 lipca 2009 r. Nr IPPP3/443-333/09-4/SM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów na wniosek C. Sp. z o.o., stwierdzając, że:

W dniu 20 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania importu oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia antyperspirantów oraz płynów do higieny jamy ustnej, zawierających w składzie alkohol etylowy w ilości przekraczającej 1,2 % objętości. Wniosek został uzupełniony dniu 3 lipca 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-333/09-2/SM z dnia 24 czerwca 2009 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

C. Sp. z o.o. zwana dalej Wnioskodawcą sprowadza do Polski i dystrybuuje na terenie kraju antyperspiranty oraz płyny do higieny jamy ustnej. Produkty te pochodzą spoza Unii Europejskiej, w związku z czym Wnioskodawca dokonuje ich importu (dopuszczenia do obrotu) w Polsce lub też w innym kraju Wspólnoty. W tym drugim przypadku Wnioskodawca dokonuje na terenie kraju nabyć wewnątrzwspólnotowych produktów, które wcześniej zostały dopuszczone do obrotu w państwie członkowskim importu.

Nabywane przez Wnioskodawcę antyperspiranty oznaczone są kodem CN 3307 20 00, do którego klasyfikuje się dezodoranty osobiste i środki przeciwpotowe. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2 % objętości, przy czym jest to alkohol skażony zgodnie z przepisami państwa trzeciego, w którym antyperspirant został wyprodukowany. Środek użyty do skażenia tego alkoholu nie znajduje się na liście środków skażających, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Nabywane płyny do higieny jamy ustnej, oznaczone są kodem CN 3306 90 00, do którego klasyfikuje się preparaty do higieny jamy ustnej lub higieny dentystycznej, m.in. płyny do płukania ust. i odświeżacze jamy ustnej. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2 % objętości, przy czym nie jest on skażony z uwagi na kontakt z jamą ustną oraz ryzyko przypadkowego połknięcia płynu podczas użytkowania.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 3 lipca 2009 r. wynika, że sprowadzane przez Wnioskodawcę wyroby (importowane i nabywane wewnątrzwspólnotowo) antyperspiranty o kodzie CN 3307 20 00 i płyny do higieny jamy ustnej o kodzie CN 3306 90 00 nie są produktami leczniczymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2009 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.).

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy sprowadzanie przez Spółkę i dystrybucja na terenie kraju wskazanych wyżej produktów wiążą się z jakimikolwiek obowiązkami w zakresie podatku akcyzowego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy opisana wyżej działalność jest neutralna z punktu widzenia przepisów akcyzowych, tekst jedn. nie powoduje powstania żadnych obowiązków wynikających z tych przepisów. Powyższe wynika z faktu, iż zarówno sprowadzane produkty, jaki zawarty w nich alkohol etylowy nie podlegają podatkowi akcyzowemu.

Uzasadnienie swojego stanowiska przez Wnioskodawcę:

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są płyny do higieny jamy ustnej, oznaczone kodem CN 3306 90 00 oraz antyperspiranty, oznaczone kodem CN 3307 20 00. Produkty te nie zostały wymienione w załączniku 1 do ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, w świetle ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych do tej ustawy, nie podlegają podatkowi akcyzowemu.

Opodatkowaniu akcyzą nie powinien podlegać także alkohol etylowy zawarty w sprowadzanych produktach. Przedmiotowe stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy znajduje podstawę w definicji alkoholu etylowego, z której wywodzi, iż w przypadku jeśli produkt zawierał będzie alkohol etylowy w ilości powyżej 1,2 % obj., lecz będzie klasyfikowany do innej pozycji Nomenklatury Scalonej niż pozycje 2207 lub 2208, nie powinien on być uznawany za alkohol etylowy w rozumieniu ustawy, a tym samym nie powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Wnioskodawca wskazuje, iż analogiczne podejście do opodatkowania alkoholu etylowego prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku z dnia 29 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 489/08 dotyczącym traktowania preparatów do higieny jamy ustnej, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny wyraził pogląd: "Sąd podziela stanowisko organów celnych, iż preparat nie jest wyrobem akcyzowym, ponieważ nie został wymieniony jako wyrób akcyzowy ani w treści ustawy ani w załącznikach do ustawy. Przepis ten (art. 72 ust. 1) wskazuje na dwie przesłanki, które muszą być łącznie spełnione, aby dany wyrób stanowił alkohol etylowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Pierwszą z nich jest zawartość w wyrobie alkoholu etylowego w ilości przekraczającej 1,2 % objętości, natomiast drugą - klasyfikacja wyrobu do grupowania PKWiU 15.91.10, 15.92.11 lub 15.92.12 (odpowiednio do kodu CN 2208 i 2207). Jeżeli zatem dany wyrób zawiera w sobie alkohol w ilości przekraczającej 1,2 % objętości, ale sklasyfikowany jest do innego ugrupowania PKWIU (kodu CN), nie może być uznany za alkohol etylowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym."

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że podatek akcyzowy podlega harmonizacji w ramach Wspólnoty. W związku z powyższym, krajowe przepisy akcyzowe powinny być interpretowane w zgodzie z celem dyrektyw przyjętych w tym zakresie przez organy Wspólnoty. Zasady dotyczące opodatkowania alkoholu i napojów alkoholowych na szczeblu wspólnotowym określa Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (dalej: dyrektywa strukturalna). Przepisy tejże dyrektywy interpretowane są w pozostałych państwach członkowskich w ten sposób, iż alkohol etylowy, który został wcześniej zużyty na cele niepodlegające opodatkowaniu, w tym inne niż spożywcze, od momentu zużycia traktowany jest jako część produktu nieobjętego akcyzą i jako taki cały produkt nie podlega akcyzie. Do takiej interpretacji przychylił się także Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który w wyroku z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-63/06 uznał, iż dyrektywa strukturalna nakazuje państwom członkowskim zwolnienie alkoholu przywiezionego na obszar celny Wspólnot Europejskich zawartego w wyrobach czekoladowych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, pod warunkiem, że zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza 8,5 litra na 100 kilogramów produktu. Jak podkreślił ETS, miejsce, gdzie alkohol etylowy jest zużywany do produkcji wyrobu niepodlegającego opodatkowaniu jest bez znaczenia z punktu widzenia opodatkowania akcyzą.

Zdaniem Wnioskodawcy, opinia ETS wyrażona w powołanym wyżej wyroku potwierdza, iż alkohol, który został zużyty na cele niepodlegające opodatkowaniu, tekst jedn. do produkcji płynów do higieny jamy ustnej oraz antyperspirantów, od momentu, gdy produkty te wprowadzane są na obszar Wspólnoty nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, iż produkty będące przedmiotem niniejszego wniosku są dystrybuowane w całej Wspólnocie Europejskiej i nigdzie nie zachodzi obowiązek zapłaty akcyzy lub też wypełniania jakichkolwiek obowiązków administracyjnych z nią związanych. Tego rodzaju sytuacja dotychczas występowała także w Polsce.

Podsumowując Wnioskodawca stwierdza, iż antyperspiranty oraz płyny do higieny jamy ustnej zawierające w składzie alkohol etylowy nie są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy. Brak jest jednocześnie uzasadnienia do opodatkowania alkoholu zawartego w tych produktach. W konsekwencji import, wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz późniejsza dystrybucja tych produktów na terenie kraju nie będą podlegać akcyzie, ani powodować innych obowiązków w zakresie podatku akcyzowego.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, iż chociaż antyperspiranty klasyfikowane do kodu CN 3307 20 00, jak i płyny do higieny jamy ustnej, klasyfikowane do kodu CN 3306 90 00, nie są wyrobami akcyzowymi, to jednak z uwagi na zawartość alkoholu etylowego przekraczającą 1,2 % obj. opodatkowaniu akcyzą podlega alkohol etylowy w nich zawarty. Wskazał przy tym na poz. 43 załącznika nr 1 do ustawy- Wykaz wyrobów akcyzowych, w którym jako wyrób akcyzowy przez ustawodawcę wskazany został alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj.

Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, iż na mocy art. 93 ust. 1 pkt 1

ustawy o podatku akcyzowym, za alkohol etylowy uznaje się w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2 % objętości, oznaczone kodami CN 2208 i 2207, a ponadto alkohol etylowy zawarty (w ilości powyżej 1,2 % objętości) w innych wyrobach, objętych innymi kodami CN niż wskazane powyżej (np. alkohol etylowy zawarty w koncentracie płynu do spryskiwaczy, wyrobach czekoladowych, lekach, itp.).

W konkluzji swojego uzasadnienia Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż alkohol etylowy zawarty w ww. wyrobach o kodach CN 3307 20 00 i 3306 90 00 jest wyrobem akcyzowym i w świetle art. 8 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku akcyzowym, import i nabycie wewnątrzwspólnotowe tego wyrobu, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, a na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 3 zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2.

Uznając, iż alkohol zawarty w importowanych lub nabywanych wewnątrzwspólnotowo produktach nie jest skażony zgodnie z wymaganiami państw członkowskich, a z wymogami państwa trzeciego (skażalnik nie jest skażalnikiem wymienionym w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy; w płynie do higieny jamy ustnej jest zawarty alkohol nieskażony; przedmiotowe wyroby nie są produktami leczniczymi) Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z ww. zwolnienia.

W dalszej części interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej wskazał na przepisy regulujące obowiązki podmiotu uczestniczącego w obrocie wyrobami akcyzowymi, tekst jedn. art. 16 ust. 1, art. 21 ust. 1, 3 pkt 1 i 4, art. 27 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz sposób przemieszczania wyrobów z zapłaconą akcyzą.

Odnosząc się natomiast do wymienionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt I SA/Łd 489/08 z dnia 29 sierpnia 2008 r. stwierdził, że rozstrzygnięcie w niniejszej interpretacji nie jest z nim niezgodne. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że wymienione we wniosku wyroby nie będą wyrobami akcyzowymi (nie będą alkoholem etylowym); wyrobem akcyzowym będzie jedynie alkohol w nich zawarty.

Natomiast odnośnie powołanego przez Wnioskodawcę wyroku w sprawie C-63/06 w przedmiotowej sprawie stwierdził, iż nie ma on zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż dotyczy zwolnienia z akcyzy określonego w przepisach dyrektywy strukturalnej w art. 27 ust. 1 pkt f, które to zwolnienie zostało w krajowych przepisach uregulowane w art. 30 ust. 9 pkt 6 ww. ustawy o podatku akcyzowym.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej "ustawą" oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Stosownie do postanowienia art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Jednocześnie, zgodnie z art. 92 ustawy o podatku akcyzowym, do napojów alkoholowych zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane i produkty pośrednie.

Ponadto, zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

Załącznik nr 1 do ww. ustawy, w poz. 43 jako wyrób akcyzowy wskazuje alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj. Zatem w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyrobem akcyzowym jest alkohol etylowy zawarty w antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest odpowiednio import wyrobów akcyzowych oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Zatem, w świetle ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania jest import i nabycie wenątrzwspólnotowe alkoholu etylowego zawartego w antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej, zawierających w swym składzie powyżej 1,2 % obj. alkoholu etylowego.

Jednocześnie ustawodawca przewidział zwolnienie od akcyzy dla alkoholu etylowego odpowiednio na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażonego środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, a na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 3 dla alkoholu etylowego zawartego w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażonego środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) dla celów stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nie przeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, o ile wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju.

Na podstawie ww. przepisów zwolnieniu podlega alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnatrzwspólnotowo płynach do higieny jamy ustnej, o ile alkohol zawarty w tych wyrobach został skażony zgodnie z wymogami dotyczącymi zwalniania alkoholu etylowego w państwie członkowskim nabycia oraz w nabywanych wewnatrzwspólnotowo antyperspirantach. Zasadą jest bowiem, że nabywany w państwie członkowskim wyrób nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi jako wyrób gotowy, zawierający w swym składzie alkohol etylowy i dopuszczany do spożycia w tym państwie członkowskim podlega ustawodawstwu tego państwa członkowskiego. Alkohol etylowy zawarty w takim wyrobie korzysta ze zwolnienia, w tym państwie członkowskim na podstawie przepisów implementujących art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych.

W przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym antyperspiranty i płyny do higieny jamy ustnej jako wyroby gotowe dopuszczone zostały do konsumpcji w kraju ich nabycia. Z akt sprawy wynika, iż alkohol zawarty w tych wyrobach został skażony zgodnie z wymogami dotyczącymi zwalniania alkoholu etylowego w państwie członkowskim nabycia tych wyrobów. W konsekwencji tam też powstały prawa i obowiązki związane z obrotem alkoholem etylowym zawartym w przedmiotowych wyrobach (obowiązek podatkowy, ewentualnie zwolnienie od akcyzy). Jeżeli zatem alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo przedmiotowych wyrobach gotowych został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, w kraju jest on zwolniony od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Jak wynika z powyższego, z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego, czy też dalszej odsprzedaży przedmiotowych wyrobów, które były przedmiotem legalnego obrotu w państwie członkowskim nabycia przed ich przywozem na terytorium kraju, nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty akcyzy.

Odnośnie natomiast kwestii zwolnienia dla alkoholu etylowego zawartego w importowanych antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej należy wyjaśnić, iż z uwagi na to, iż w przedstawionym stanie faktycznym alkohol etylowy zawarty w antyperspirantach nie został skażony środkami skażającymi określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808), to nie znajduje zastosowania zwolnienie od akcyzy określone w art. 30 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowego i taki alkohol podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Jednocześnie ustawodawca nie przewidział zwolnienia dla alkoholu etylowego, nieskażonego zawartego w importowanych płynach do higieny jamy ustnej.

W świetle powyższego alkohol etylowy zawarty w ww. importowanych antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż dyrektywa stanowi akt prawa Unii Europejskiej, którego mocą prawodawcy państw członkowskich Unii zostają zobowiązani do wprowadzenia (implementacji) określonych regulacji prawnych, służących osiągnięciu wskazanego w dyrektywie, pożądanego stanu rzeczy. Zatem postanowienia dyrektyw unijnych regulują kwestie dotyczące państw członkowskich Unii Europejskiej. Dyrektywa Rady 92/83/EWG dotyczy harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w Unii Europejskiej. W przypadku importu wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, kwestia określenia wymagań odnośnie sposobu skażania tego alkoholu należy do państw członkowskich.

Reasumując, dokonaną z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretację indywidualną w zakresie opodatkowania alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo anytypersirantach i płynach do higieny jamy ustnej, zawierających w swym składzie powyżej 1,2 % obj. alkoholu etylowego- należy uznać za nieprawidłową.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2009 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Wnioskującemu przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.