AE3/8012/7/FLL/2010/21 - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym alkoholu etylowego, całkowicie skażonego, produkowanego na terytorium kraju.

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.),

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 5 marca 2010 r. Nr ILPP3/443-189/09-2/TK wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów na wniosek Wnioskodawcy stwierdzając, że:

W dniu 10 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamierza produkować alkohol etylowy całkowicie skażony. Do skażania alkoholu etylowego planuje używać następujących skażalników:

* alkohol izopropylowy w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100%,

* benzoesan denatonium /bitrex/ nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy alkohol etylowy skażony ww. skażalnikami będzie alkoholem całkowicie skażonym i w związku z tym zwolniony z podatku akcyzowego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, alkohol etylowy skażony ww. skażalnikami w podanych ilościach będzie alkoholem całkowicie skażonym i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, iż w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Stosownie do art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r., substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W punkcie C1 wskazanego Załącznika dla Polski określono następujące ilości substancji skażających na hektolitr czystego alkoholu:

wraz z 0,25 litra zasady pirydynowej;

wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Wskazując, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza produkować alkohol etylowy całkowicie skażony, używając do skażania alkoholu etylowego następujących skażalników:

* alkohol izopropylowy w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100%,

* benzoesan denatonium /bitrex/ nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż alkohol etylowy skażony substancjami skażającymi wskazanymi przez Wnioskodawcę w podanych ilościach nie będzie alkoholem całkowicie skażonym i nie podlegał zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. Jak zatem wynika z powołanego przepisu produkcja alkoholu etylowego całkowicie skażonego podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ponadto ustawodawca określił zwolnienie dla alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje m.in. łotewską parę skażalników dla całkowitego skażenia alkoholu etylowego, tj. alkohol izopropylowy w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100% wraz benzoesanem denatonium /bitrex/ nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

W świetle powyższego alkohol etylowy produkowany w kraju i skażony skażalnikami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 3199/93 podlega zwolnieniu od akcyzy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy należało rozróżnić brak podstaw do opodatkowania podatkiem akcyzowym od zwolnienia od akcyzy, bo chociaż skutek prawny sprowadza się do tego samego (Wnioskodawca nie płaci akcyzy), to jednak podstawa prawna takiego stanu jest różna. Wyrób bowiem nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jedynie wtedy, gdy przepisy nie stanowią o powstaniu obowiązku podatkowego. W rozpatrywanej sprawie taki przypadek jednak nie występuje, bo w związku z produkcją alkoholu etylowego całkowicie skażonego powstaje obowiązek podatkowy. Wnioskodawca zatem może jedynie skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, które związane jest z powstaniem obowiązku podatkowego (aby można było mówić o zwolnieniu od akcyzy najpierw musi powstać obowiązek podatkowy).

W konsekwencji produkcja w kraju alkoholu etylowego skażonego łotewskimi środkami skażającymi będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy, co jednak nie konsumuje stanowiska Wnioskodawcy, iż przedmiotowy alkohol nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż jak to zostało wyjaśnione powyżej instytucji nieopodatkowania podatkiem akcyzowym nie można utożsamiać ze zwolnieniem od akcyzy.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, iż alkohol etylowy skażony skażalnikami alkoholem izopropylowym w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100% i benzoesanem denatonium /bitrex/ nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100% nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym oraz dokonaną z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretację indywidualną - należy uznać za nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2009 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Wnioskującemu przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.