AD-II/J-K/415/1/06 - Sposób naliczania odpisu amortyzacyjnego jako kosztu uzyskania przychodów w wysokości 30% od zakupu fabrycznie nowego środka trwałego.

W dniu 24 listopada 2005 r. Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w sprawie sposobu naliczania odpisu amortyzacyjnego jako kosztu uzyskania przychodów w wysokości 30 % od zakupu fabrycznie nowego środka trwałego tj.

Ze stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych w ramach spółki jawnej. W miesiącu wrześniu 2005 r. została zakupiona w formie leasingu finansowego fabrycznie nowa obrabiarka zaliczona do grup 3-6 KŚT, która została przyjęta i wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy w miesiącu październiku 2005 r. Wydatki na wykonanie projektu i budowę fundamentu, na którym zamontowano obrabiarkę zostały poniesione przed dokonaniem pierwszego odpisu amortyzacyjnego.

Stanowisko Podatnika:

Zdaniem Podatnika obowiązujące przepisy zezwalają na 30 % odpis amortyzacyjny w miesiącu wprowadzenia do ewidencji środka trwałego od zwiększonej wartości, ponieważ wydatki na projekt i budowę fundamentu były poniesione przed dokonaniem pierwszego odpisu amortyzacyjnego.

Organ podatkowy zgadza się ze stanowiskiem Podatnika.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: (...), maszyny, urządzenia i środki transportu, (...)? o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: (...) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem tych składników- jeżeli, zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający-zwane także środkami trwałymi.

W związku z art. 22ł ust. 4 powołanej ustawy, w przypadku umów leasingu finansowego odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający na zasadach określonych w art. 22h-22k i art. 22m z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a. Art. 22h ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e (...).

Zdaniem tutejszego organu umowa leasingu finansowego jest umową zbliżoną do umowy sprzedaży na raty. W związku z powyższym w przypadku leasingu finansowego korzystający do ustalenia wartości początkowej środka trwałego winien stosować przepisy dotyczące nabycia środka trwałego w drodze kupna. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna- cenę ich nabycia (...).

W związku z art. 22g ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo Podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Jeżeli umowa spełnia warunki zawarte w art. 23f ust. 1 ww. ustawy na wartość początkową środka trwałego składa się suma kapitałowych części rat leasingowych wraz z ewentualną dopłatą wynikającą z opcji zakupu, a także również inne wydatki poniesione do dnia przekazania środka trwałego do używania takie jak np.: koszty transportu, montażu. Ustalona na powyższych zasadach wartość początkowa środka trwałego jest podstawą do naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

W przypadku, gdy przedmiotem leasingu jest fabrycznie nowy środek trwały, zaliczany do grup 3-6 Klasyfikacji Środków Trwałych, Podatnik może skorzystać z preferencyjnej metody, której zasady określone zostały w art. 22k ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy te pozwalają w pierwszym roku podatkowym, w którym dany składnik majątku został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, dokonać odpisu amortyzacyjnego w wysokości 30 % jego wartości początkowej. 30 % odpis amortyzacyjny może być dokonany jednorazowo, jednak nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji.

W świetle powołanych wyżej przepisów, dany składnik majątkowy może być zaliczony do środków trwałych dopiero wówczas, gdy jest kompletny i zdatny do użytku na potrzeby firmy. Wobec powyższego 30 % odpisu amortyzacyjnego należy dokonać od wartości początkowej środka trwałego, na którą to wartość składają się również wydatki poniesione na wykonanie projektu i budowę fundamentu, na którym zainstalowano nową obrabiarkę.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań - Grunwald informuje, że niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny i zawiera ocenę prawną z uwzględnieniem stany prawnego na dzień jej sporządzenia. Traci swą ważność w przypadku jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz w przypadku zmiany stanu faktycznego i prawnego po dniu jej wydania.