A1-D-415-4/2006 - Dofinansowanie z ZFŚS do wypoczynku pracowników.

Pytanie podatnika

Czy dofinansowanie do wypoczynku (wczasów) z funduszu socjalnego przyznane dla pracowników korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych?

W złożonym w dniu 26.10.2005 r. wniosku spółka wystąpiła do Naczelnika Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dofinansowania do wypoczynku (wczasów) z funduszu socjalnego dla pracowników. W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada zakładowy fundusz świadczeń socjalnych utworzony zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zgodnie z regulaminem, środki funduszu przeznacza się m. in. na dofinansowanie do wypoczynku (wczasów) zorganizowanego przez wnioskodawcę we własnym zakresie (tj. w zakładowym ośrodku wypoczynkowym) oraz organizowanego lub zakupionego przez wnioskodawcę od operatorów wewnętrznych. Uprawnionymi do otrzymania dofinansowania są m. in. pracownicy wnioskodawcy. Dofinansowanie polega na pokryciu części odpłatności za wczasy, natomiast pozostałą część pokrywają pracownicy. W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, wnioskodawca wystąpił z zapytaniem czy dofinansowanie do wczasów z funduszu socjalnego przyznane dla pracowników korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych? Zdaniem wnioskodawcy przedmiotowe dofinansowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) do kwoty 380 zł.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, w dniu 19.12.2005 r. Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu wydał postanowienie Nr DWUS DPD 005/64/05, w którym uznał zaprezentowane przez wnioskodawcę stanowisko za nieprawidłowe. Organ I instancji stwierdził, iż otrzymywane przez pracowników dofinansowanie do wczasów stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem organu I instancji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż otrzymywane przez pracowników dofinansowanie do wypoczynku nie można zaliczyć do świadczeń rzeczowych (materialnych). Od tego postanowienia spółka złożyła zażalenie do Dyrektora tutejszej Izby Skarbowej, w którym wnosi o zmianę powyższego postanowienia poprzez uznanie zaprezentowanego przez wnioskodawcę stanowiska za prawidłowe. Zaskarżonemu postanowieniu skarżąca zarzuciła naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, iż dofinansowanie do wypoczynku nie jest świadczeniem rzeczowym, a zatem nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem wnioskodawcy organ I instancji błędnie oparł rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy o postanowienia art. 45 Kodeksu cywilnego, stwierdzając, iż rzeczami są jedynie przedmioty materialne, a więc wczasy jako usługa nie mogą być do nich zaliczone.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po gruntownej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz zarzutów podniesionych w treści złożonego zażalenia stwierdził, iż postanowienie Naczelnika Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu zostało wydane prawidłowo i zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Kwestia opodatkowania dochodów osób fizycznych została uregulowana w przepisach zawartych w ustawie z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m. in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Z kolei, w myśl art. 12 ust. 1 przedmiotowej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W przypadku częściowo odpłatnych świadczeń, przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika (zgodnie z art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty:

- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

- oraz z innych źródeł do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł;

do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18.

Natomiast wszelkie inne dopłaty z zakładowego funduszu socjalnego do różnorodnych form wypoczynku pracowników, jak: wczasy, wycieczki, itp. stanowią formę świadczeń pieniężnych ponoszonych za tych pracowników i stanowią dla celów podatkowych przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; przy czym rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Oznacza to, że zwolnienie z tego przepisu dotyczy jedynie sfinansowania wydatku na zakup świadczeń rzeczowych dla pracownika. W związku z tym, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Z powyższego wynika zatem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 tej ustawy, korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym np. bilety do kina, teatru, muzeum, karnetu na basen czy siłownię, paczki świąteczne itp. Natomiast nie można uznać, iż dofinansowanie do wypoczynku (wczasów) jest świadczeniem rzeczowym, bowiem otrzymujący to świadczenie nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym.

W konsekwencji, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stoi na stanowisku, iż otrzymywane przez pracowników dofinansowanie (dopłata) do wypoczynku z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stanowi formę świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracowników na pokrycie kosztów wypoczynku zorganizowanego lub zakupionego przez pracodawcę. Wartość takiego świadczenia nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy i stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Wartość dofinansowania do wypoczynku (wczasów) dla pracownika, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Naczelnika Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu w przedmiotowej sprawie za prawidłowe.

Interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej decyzji.