446000-AP-0503-1/07/AP - Zwolnienie od podatku akcyzowego z tytułu eksportu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych (kosmetyków).

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku b/n z dnia 25 października 2006 r. złożonego w Urzędzie Celnym w Siedlcach w dniu 30 października 2006 r. przez firmę XXX [dalej: Podatnik] w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Celnego w Siedlcach

W dniu 30 października 2006 r. do Naczelnika Urzędu Celnego w Siedlcach wpłynął wniosek Podatnika w sprawie udzielenia w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

We wniosku Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny: Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (produkcja kosmetyków) dokonuje sprzedaży opodatkowanej swoich wyrobów, składając w tut. Urzędzie deklaracje dla podatku akcyzowego AKC-3 oraz uiszczając zadeklarowany podatek akcyzowy. Spośród różnorakich transakcji Podatnik dokonuje sprzedaży na eksport wyprodukowanych przez siebie produktów, przedstawiając dwa rodzaje transakcji:

Podatnik stawia we wniosku następujące pytania:

Stanowisko Podatnika odnośnie pytań zawartych w pkt 1) jest następujące: Podatnik uważa, że w definicji eksportu zawartej w art. 2 ustawy o podatku akcyzowym jest mowa o wywozie towarów za granicę Wspólnoty Europejskiej potwierdzonym przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego.

Stanowisko Podatnika odnośnie pytania zawartego w pkt 2) jest następujące: Zdaniem Podatnika, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami logiki pojęcie eksportu jest przeciwieństwem importu - są to nierozerwalne pojęcia występujące obok siebie. Zdaniem Podatnika z definicji importu wynika, iż jest to przywóz towarów akcyzowych z państw trzecich na terytorium kraju, zaś czynność odwrotną stanowi eksport, czyli wywóz tych towarów na terytorium państw trzecich.

Stanowisko Podatnika odnośnie pytań zawartych w pkt 3) jest następujące: Zdaniem Podatnika w definicji eksportu zawiera się sprzedaż towarów podróżnym zagranicznym i ich wywóz poza obszar UE zarówno na podstawie dokumentu SAD jak i na podstawie dokumentu Tax Free, potwierdzonych przez graniczny urząd celny.

Jak twierdzi Podatnik, nie tylko dokument SAD jest zgłoszeniem celnym potwierdzającym wywóz wyrobów z terytorium kraju poza obszar WE, ale również zgłoszeniem celnym jest dokument Tax Free potwierdzony przez graniczny urząd celny, w posiadaniu którego jest Podatnik.

Podatnik uważa, że dokument Tax Free na równi z dokumentem SAD należy traktować jako dokument zgłoszenia celnego potwierdzający wywóz wyrobów z terytorium kraju poza obszar Wspólnoty Europejskiej, o którym mowa w § 50a ust. 2 pkt 3 i ust. 4 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, gdyż zawiera dane odnośnie zgłoszenia celnego takie jak: data wywozu towaru poza granicę RP i obszar WE, tożsamość zgłaszającego, rodzaj i wartość wywożonego towaru. Również zdaniem Podatnika w przepisie § 50a ust. 4 pkt 3 wymienionego rozporządzenia mówiącym, iż do wniosku dołącza się faktury i inne dokumenty potwierdzające dokonanie eksportu, jest mowa o innych dokumentach niż SAD, a więc np. o dokumencie Tax Free.

W odniesieniu do pytania zawartego w pkt 4) stanowisko Podatnika jest następujące: Podatnik jest zdania, że w przypadku eksportu towarów sprzedanych osobom zagranicznym na podstawie dokumentu Tax Free, po wywozie tych towarów i otrzymaniu dokumentu Tax Free potwierdzającego wywóz tych towarów za granicę, może on skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie przepisów § 50a rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Ponadto zdaniem Podatnika w definicji eksportu zawartej w art. 2 ustawy o podatku akcyzowym nie ma wskazań co do tego, czyim transportem eksportowany towar ma być przewożony przez granicę RP. Podatnik uważa, że tożsamość jednostki dokonującej transportu wywożonych towarów nie może być utożsamiana z nabyciem przez taką jednostkę prawa do zwolnienia z podatku akcyzowego, ponieważ usługę wywozu może świadczyć firma transportowa, która jest przewoźnikiem, a nie eksporterem.

Podatnik uważa, że w świetle przepisów § 50a ust. 2 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego jest on podmiotem, który dokonał eksportu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych oraz posiada dokument zgłoszenia celnego jakim jest Tax Free, potwierdzający wywóz z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego.

Naczelnik Urzędu Celnego w Siedlcach dokonując oceny prawnej stanowiska Podatnika wraz z przytoczeniem przepisów prawa, stosownie do art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, przedstawia co następuje:

W kwestii stanowiska 1:

Dla potrzeb podatku akcyzowego, definicja eksportu została zawarta w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. przepisem, eksportem jest wywóz wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej; nie jest eksportem wywóz tych wyrobów, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy.

Tak więc eksportem jest fizyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, przy czym fakt przemieszczenia musi zostać potwierdzony przez graniczny urząd celny, przez który towary zostały wyprowadzone.

Ponieważ Rzeczypospolita Polska wchodzi w skład Wspólnoty Europejskiej, a tym samym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi część obszaru Wspólnoty Europejskiej, należy uznać, że wywóz towarów akcyzowych niezharmonizowanych poza terytorium Polski i poza obszar Wspólnoty Europejskiej jednocześnie, potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa Wspólnoty mieści się w definicji ustawowej eksportu.

Należy więc zgodzić się ze stanowiskiem Podatnika, że w definicji eksportu zawartej w art. 2 ustawy o podatku akcyzowym jest mowa o wywozie towarów za granicę Wspólnoty Europejskiej potwierdzonym przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego.

W kwestii stanowiska 2:

Jak wyżej wskazano, w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym, eksportem jest wywóz wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej; nie jest eksportem wywóz tych wyrobów, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy. Natomiast importem jest przywóz wyrobów akcyzowych z terytoriów państw trzecich na terytorium kraju zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Oba pojęcia są odmienne od siebie. W potocznym, słownikowym rozumieniu eksportu i importu oba znaczenia są przeciwstawne, bowiem eksport oznacza wywóz towaru za granicę, zaś import - przywóz towaru z zagranicy.

W ujęciu ustawy o podatku akcyzowym, w oparciu o wyżej cytowane definicje obu pojęć - nie można uznać, iż są one przeciwieństwem. W rozumieniu ustawowym, przedstawiając oba znaczenia w sposób uproszczony, eksportem będzie wywóz wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej, natomiast nie każdy przywóz wyrobów na obszar celny Wspólnoty będzie importem; będzie nim jedynie przywóz na terytorium kraju.

W definicji eksportu ustawodawca powołuje się na obszar celny Wspólnoty Europejskiej, natomiast przy imporcie na terytorium kraju. W związku z powyższym, w przedstawionym kontekście nie można uznać definicji ustawowej eksportu i importu za przeciwieństwa.

W kwestii stanowiska 3:

Przepis § 50a ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) stanowi, że zwolnienie od akcyzy eksportu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju przysługuje podmiotowi, który dokonał zapłaty akcyzy za wyroby akcyzowe niezharmonizowane na terytorium kraju, dokonał eksportu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych oraz posiada dokument zgłoszenia celnego potwierdzający wywóz wyrobów z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie zaś z ust. 4 do wniosku o zwrot zapłaconej akcyzy dołącza się:

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "dokument zgłoszenia celnego", dlatego też w tym miejscu należy się odwołać do przepisów prawa celnego.

Problematykę związaną z procedurą wywozu regulują stosowane wprost przepisy rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z dnia 19 października 1992 r. z późn. zm.) - [dalej: WKC] oraz rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z dnia 11 października 1993 z późn. zm.) - zwanego Rozporządzeniem Wykonawczym [dalej: RWKC].

W art. 4 pkt 17 WKC została zawarta definicja zgłoszenia celnego, zgodnie z którą "zgłoszenie celne" oznacza czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną. Jedną z procedur celnych wymienionych w art. 4 pkt 16 przywołanego powyżej rozporządzenia jest wywóz.

Procedura wywozu jest podstawową formą wyprowadzania towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty, a warunkiem realizacji tej procedury jest opuszczenie przez towar obszaru Wspólnoty w tym samym stanie, w jakim znajdował się w chwili przyjęcia zgłoszenia do wywozu.

Zgłoszenie celne do procedury wywozu może być dokonane m.in. w formie: pisemnej, zgłoszenia ustnego, innej czynności, przez którą osoba władająca towarami wyraża wolę objęcia ich procedurą celną, o ile możliwość taka jest zgodna z przepisami przyjętymi zgodnie z procedurą Komitetu (art. 61 WKC).

Przepis art. 205 RWKC stanowi, iż urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego na piśmie w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu zgodnie z art. 182 ust. 3 Kodeksu jest jednolity dokument administracyjny (JDA SAD).

Z kolei przepis art. 226 RWKC określa, jakie towary mogą być przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do wywozu, a mianowicie:

Przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do wywozu mogą być:

W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestie dotyczące form dokonywania zgłoszeń celnych, dokumentów, które mogą być wykorzystywane w charakterze zgłoszenia celnego oraz dokumentów dołączanych do zgłoszenia celnego zostały uregulowane rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 z późn. zmian.).

Przepis § 22 pkt 15 wymienionego rozporządzenia stanowi, iż z zastrzeżeniem art. 235 Rozporządzenia Wykonawczego, zgłoszenie celne do procedury wywozu może być dokonane w formie zgłoszenia ustnego m.in. w przypadku, gdy zgłoszenie celne do procedury wywozu dotyczy towarów, w stosunku do których podróżny posiada dokumenty uprawniające do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów odrębnych. W takim przypadku, zgodnie z § 24 przy dokonywaniu zgłoszenia celnego w formie ustnej należy przedstawić dokumenty, które są wymagane na podstawie przepisów odrębnych.

Ponadto należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2005 r. weszło w życie zarządzenie Nr 28 Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie ewidencji prowadzonych przez urzędy celne (Dziennik Urzędowy MF Nr 20 z 2004 r. poz. 247), w którym zgodnie z § 34 pkt 10 organy celne prowadzą rejestr dokumentów "zwrot VAT dla podróżnych".

Przy tym należy również zauważyć, iż dokument TAX FREE zawiera wszystkie elementy zgłoszenia celnego pozwalające zidentyfikować dokonaną transakcję jako eksport tj.:

Mając na względzie przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, iż imienny dokument "TAX FREE" wystawiony przez sprzedawcę, dokumentujący zakup towarów przez osoby fizyczne (podróżnych) mające stałe miejsce zamieszkania w państwie trzecim, stanowi zgodnie z przepisami prawa celnego, zgłoszenie celne do procedury wywozu wymienionych na tym dokumencie towarów.

W związku z powyższym, zarówno SAD jak i imienny dokument TAX FREE potwierdzone przez graniczny urząd celny są dokumentami potwierdzającymi dokonanie eksportu.

W przepisach § 50a ust. 2 pkt 3 i ust. 4 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zawierają się dokumenty SAD i TAX FREE.

W kwestii pytania 3 zdanie 3, innymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie eksportu w rozumieniu § 50a ust. 4 pkt 3) ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego mogą być: specyfikacja eksportowa, dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów, dokument potwierdzający przyjęcie towaru przez odbiorcę, korespondencja handlowa, dokument potwierdzający zapłatę za towar, dokument dotyczący ubezpieczenia lub frachtu.

W kwestii stanowiska 4:

Stosownie do art. 25 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym zwolnienie od akcyzy może być realizowane poprzez zwrot kwoty akcyzy.

Szczegółowy zakres zwolnień od podatku akcyzowego wyrobów akcyzowych oraz warunki i tryb ich stosowania określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.).

Zgodnie z § 50a ust. 1 cyt. rozporządzenia, zwalnia się od akcyzy eksport wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju. Zwolnienie jest realizowane poprzez zwrot zapłaconej akcyzy.

Stosownie do § 50a ust. 2 ww. rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podmiotowi, który:

poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku spełnienia powyższych warunków, zgodnie z ust. 3 zwrot zapłaconej kwoty akcyzy następuje na pisemny wniosek podatnika, który jest składany do właściwego naczelnika urzędu celnego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu. Tak więc złożenie wniosku o zwrot podatku akcyzowego po ww. terminie traktowane jest jako niespełnienie warunków do uzyskania zwrotu akcyzy od dokonanego eksportu.

Do wniosku zgodnie z § 50a ust. 4 dołącza się:

akcyzy.

Z kolei przepis § 50a ust. 5 stanowi, iż łączna kwota wnioskowanego jednorazowo zwrotu akcyzy w ciągu roku kalendarzowego w eksporcie wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych nie może być niższa niż równowartość 100 euro według kursu euro stosowanego zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r.).

Zdaniem Naczelnika tutejszego urzędu biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym w sytuacji, gdy Podatnik dokonał zapłaty akcyzy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych na terytorium kraju, a następnie dokonał eksportu tych wyrobów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym i posiada dokument potwierdzony pieczęcią urzędu celnego, przez który towary zostały faktycznie wywiezione ze Wspólnoty, może złożyć wniosek o zwrot kwoty zapłaconej akcyzy, zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami.

W związku z powyższym stanowisko Podatnika odnośnie pytań zawartych w pkt 4) jest prawidłowe.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Celnego w Siedlcach postanawia orzec jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego wynikającego z przepisów podatkowych obowiązujących w dacie udzielenia interpretacji. Interpretacja jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Podatnika rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.

Powyższa interpretacja traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.

Interpretacja udzielona w oparciu o przepisy art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast stosownie do art. 14b § 2 cyt. ustawy udzielona interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji wydanej przez organ odwoławczy.

Stosownie do art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, na postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Celnej w Warszawie, które należy wnieść za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Celnego w Siedlcach w terminie 7 dni od daty doręczenia tego postanowienia. Zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie stosownie do art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.