440000-PA-9116-18/07/29/JB - Opodatkowanie podatkiem akcyzowym usług wytwarzania samochodów z powierzonego materiału w ramach umowy zlecenia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 kwietnia 2007 r. Izba Celna w Warszawie 440000-PA-9116-18/07/29/JB Opodatkowanie podatkiem akcyzowym usług wytwarzania samochodów z powierzonego materiału w ramach umowy zlecenia.

DECYZJA

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 22 grudnia 2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Nr XXX z dnia 14 grudnia 2006 r. stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznające za nieprawidłowe stanowisko XXX., zgodnie z którym realizacja usługi produkcji samochodów osobowych z powierzonego materiału na zlecenie innego podmiotu nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, Dyrektor Izby Celnej w Warszawie

-

utrzymuje w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Jak wynika z akt sprawy, w dniu 22 września 2006 r. do Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie wpłynął wniosek XXX z dnia 18 września 2006 r., reprezentowanej przez pełnomocników XXX, zwanej dalej Podatnikiem lub Spółką, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

Podatnik będzie wykonywał usługę produkcji samochodów na rzecz innego podmiotu ("Zleceniodawca") z materiału powierzonego przez Zleceniodawcę. Zleceniodawca usługi będzie zarówno sprzedającym w kraju, jak i bezpośrednim dostawcą wewnątrzwspólnotowym ww. samochodów. Usługa ta realizowana będzie na częściach i materiałach powierzonych przez Zleceniodawcę, które na żadnym etapie nie przejdą na własność Spółki. Zleceniodawca będzie właścicielem tych samochodów od samego momentu ich wyprodukowania. Rozliczenia finansowe pomiędzy Spółką a Zleceniodawcą będą odbywały się w ten sposób, że za wykonaną usługę produkcji tych samochodów XX będzie wystawiała faktury VAT.

Podatnik informuje, że w sprawach, których dotyczy niniejszy wniosek nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pytanie Podatnika w złożonym przez niego wniosku było następujące: "Czy i ewentualnie w jakim zakresie powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do wskazanego powyżej stanu faktycznego oraz czy Spółka będzie podatnikiem akcyzy jako podmiot świadczący usługę produkcji samochodów na rzecz Zleceniodawcy z powierzonego materiału?"

Zdaniem Podatnika z art. 1 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że podatek akcyzowy nakładany jest na określony produkt akcyzowy, natomiast realizacja usług samoistnie nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Zgodnie z art. 80 ustawy samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju podlegają akcyzie jako produkty akcyzowe niezharmonizowane. Podstawą opodatkowania samochodów jest kwota należna z tytułu sprzedaży na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy, należne od tych wyrobów, natomiast stawka podatku jest wyrażona jako określony procent tej podstawy opodatkowania.

Podatnik wskazał, iż art. 4 ust. 1 ustawy określa w związku z jakimi czynnościami powstaje obowiązek podatkowy. Wśród takich czynności znajdują się między innymi: sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju, eksport i import wyrobów akcyzowych oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa. Ponadto wskazał, że regulacja zawarta w art. 4 ust. 2 za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uznaje m.in. świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.

Podatnik stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 6 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zdaniem Podatnika takim przepisem lex specialis jest art. 80 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Zdaniem Podatnika ten przepis nie ma zastosowania w jego sytuacji, gdyż nie będzie on wystawiał faktury sprzedaży, ponieważ do tego będzie uprawniony jedynie właściciel tych samochodów (czyli Zleceniodawca). Ponadto Zleceniodawca będzie dokonywał "wydania" tych samochodów nabywcy. Stąd też nie zajdą ustawowe przesłanki powstania obowiązku podatkowego w akcyzie od samochodów w wyniku wykonania omawianej usługi produkcyjnej, a w związku z tym Podatnik nie będzie obowiązany do naliczania i odprowadzania akcyzy w tym zakresie. Ponadto Podatnik podkreśla, że jego zdaniem wystawienie faktury za realizację usługi produkcyjnej pozostaje bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego, ponieważ nie dotyczy samych samochodów, ale określonej usługi produkcji samochodów z powierzonego materiału i w żaden sposób nie wiąże się z "wydaniem" tych samochodów, jako że Podatnik nie ma prawa do rozporządzania nimi.

Podatnik stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miał również zastosowania przepis art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym podatnikami akcyzy są również podmioty będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy. Podatnik wskazał w tym miejscu na treść art. 80 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym i podkreślił, że powinien on być stosowany w pierwszej kolejności, gdyż pozostaje on w relacji lex specialis - lex generalis do wskazanego powyżej art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy.

We wniosku z dnia 18 września 2006 r. Podatnik podkreślił, że zgodnie z zawartym kontraktem jego wynagrodzenie związane jest ze świadczeniem usługi produkcji samochodów i nie będzie zajmować się bezpośrednio ich sprzedażą. Stąd też faktura wystawiana przez Podatnika będzie dotyczyć wyłącznie świadczonej usługi, natomiast nie będzie on znał ceny transakcyjnej wyprodukowanych samochodów, ponieważ cenę tę określi Zleceniodawca, jako właściciel samochodów w transakcjach z nabywcami tych samochodów.

Podatnik stoi na stanowisku, że w praktyce nie będzie on miał możliwości ustalenia miarodajnej podstawy opodatkowania do wyliczenia akcyzy. Nie będzie również miał możliwości ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

Po rozpatrzeniu wyżej wymienionego wniosku Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie postanowieniem Nr XXX z dnia 14 grudnia 2006 r. uznał przedstawione przez Podatnika stanowisko za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) opodatkowaniu akcyza podlegają:

1)

produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,

2)

wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;

3)

sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;

4)

eksport i import wyrobów akcyzowych;

5)

nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Organ I instancji wskazał, że za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy. Ponadto wskazał, ze ustawa ta zawiera szczególne uregulowania dotyczące samochodów osobowych. Mają charakter szczególny i wymagają zastosowania w pierwszej kolejności, natomiast kwestie, które nie zostały uregulowane w przepisach szczególnych należy interpretować na podstawie przepisów ogólnych, w takim zakresie, w jakim można je odnieść do tych wyrobów.

W dalszej części uzasadnienia Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wskazał, że zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Ponadto organ I instancji wskazał na treść art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym podatnikami są podmioty będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.

Z treści uzasadnienia postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie wynika, że w stosunku do Podatnika powstaje obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu świadczenia usług polegających na produkcji samochodów na terytorium kraju.

Pismem z dnia 22 grudnia 2006 r. Podatnik, działając przez pełnomocnika, złożył zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Nr XXX z dnia 14 grudnia 2006 r.

Postanowieniu Podatnik zarzucił:

1.

naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 4 ust. 2 pkt 8, art. 11 ust. 2 pkt 3, art. 80 ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 1 oraz art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) poprzez błędne uznanie, że w stosunku do Podatnika powstaje obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu świadczenia usług polegających na produkcji samochodów na zlecenie innego podmiotu na terenie kraju.

2.

naruszenie art. 5 ustawy - Ordynacja podatkowa w związku z art. 80 ust. 3 pkt 1 ustawy poprzez uznanie, że w powyższej sytuacji dochodzi do powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym dla Podatnika w związku ze świadczeniem usługi produkcji samochodów na zlecenie innego podmiotu.

3.

naruszenie przepisów postępowania podatkowego, tj. zasad ogólnych postępowania podatkowego wynikających z art. 120, art. 121 ustawy - Ordynacja podatkowa w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy.

4.

naruszenie przepisu art. 14a § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Podatnik wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uznanie, że stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę we wniosku z dnia 18 września 2006 r. jest prawidłowe.

Podatnik ponownie podkreślił, że zakres jego władztwa nad wyprodukowaną rzeczą będzie bardzo ograniczony. Wskazał, że będzie prowadził produkcję z części powierzonych przez Zleceniodawcę, będących jego własnością i na żadnym etapie nie nabędzie prawa do dysponowania wyprodukowanymi samochodami. Zdaniem Podatnika skoro nie nabędzie on prawa do rozporządzania samochodem, nie można również mówić o jego wydaniu. W szczególności, w typowej sytuacji nie będzie dochodziło do "wydania" samochodu pomiędzy Podatnikiem a Zleceniodawcą. Zleceniodawca będzie dokonywał "wydania" samochodów bezpośrednio z zakładu Podatnika po ich wyprodukowaniu.

Zdaniem Podatnika nie zachodzą zatem ustawowe przesłanki dla powstania obowiązku podatkowego w akcyzie od samochodów w wyniku wykonania przedmiotowej usługi produkcyjnej, a w związku z tym Podatnik nie będzie obowiązany do naliczania i odprowadzania akcyzy w tym zakresie.

Podatnik stoi na stanowisku, że wystawienie faktury za realizację omawianej usługi pozostaje bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego, ponieważ nie dotyczy samych samochodów, ale określonej usługi produkcji samochodów z powierzonego materiału i w żaden sposób nie wiąże się z "wydaniem" tych samochodów, jako że Podatnik nie ma prawa do rozporządzania nimi.

Zdaniem Podatnika obowiązek podatkowy powstanie w wyniku sprzedaży samochodu przez Zleceniodawcę nabywcy krajowemu (w tym przypadku zostanie wystawiona przez Zleceniodawcę faktura sprzedaży z określoną podstawą opodatkowania i wysokością naliczonej akcyzy). Ta czynność będzie powodowała powstanie obowiązku podatkowego.

W dalszej części zażalenia pełnomocnik Podatnika wskazał, że zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym podatnikami są również podmioty będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy. Tymczasem w zakresie podatnika podatku akcyzowego od samochodów istnieje przepis szczególny, który wymaga stosowania w pierwszej kolejności, przed przepisem ogólnym. Tym przepisem jest art. 80 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym podatnikami akcyzy od samochodów są podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed jego rejestracją na terytorium kraju oraz importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Zdaniem Podatnika art. 80 ust. 2 ustawy ogranicza zakres podmiotów będących podatnikami akcyzy, nie wymieniając zleceniobiorcy usług polegających na wytwarzaniu samochodów.

Ponadto Podatnik wskazał, iż w omawianej sytuacji doszło do błędnej wykładni norm prawnych, bowiem organ podatkowy uznając obowiązek płacenia podatku pominął całkowicie kwestię braku technicznej możliwości ustalenia, w jakim terminie (poczynając od jakiego zdarzenia) i w jakiej wysokości ta zapłata podatku ma nastąpić.

Zdaniem Podatnika Naczelnik Urzędu Celnego dokonał błędnej interpretacji przepisów ustawy o podatku akcyzowym, bowiem oparł się na przepisach ogólnych, pomijając fakt, że ustawa określa w tym zakresie przepisy szczególne, które mają pierwszeństwo przed przepisami ogólnymi.

Postanowieniu Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Nr XXX z dnia 14 grudnia 2006 r. Podatnik zarzuca także naruszenie art. 5 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie ze wskazanym przepisem, aby abstrakcyjna powinność, która powstaje na mocy ustawy skonkretyzowała się w odniesieniu do określonego podmiotu (podatnika) muszą być ustalone: wysokość tego zobowiązania, termin na wywiązanie się z tego zobowiązania oraz miejsce, gdzie zapłata ma nastąpić.

Pełnomocnik Podatnika przedmiotowemu postanowieniu zarzucił ponadto naruszenie art. 121 § 1, art. 124 w związku art. 14a § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz art. 210 § 4 tej ustawy. Zgodnie ze wskazanymi zasadami Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie nie przedstawił żadnej argumentacji prawnej, jak również żadnego logicznego wywodu prawnego uzasadniającego stwierdzenie, ze stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe. Zdaniem Podatnika decyzja oraz postanowienie organu administracji podatkowej powinny zawierać szczegółowe uzasadnienie, a naruszenie tego obowiązku przez organ podatkowy jest wystarczającym argumentem nakazującym uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Przy piśmie Nr XXX z dnia 4 stycznia 2007 r. Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie przesłał do Dyrektora Izby Celnej w Warszawie zażalenie Podatnika z dnia 22 grudnia 2006 r. na swoje postanowienie Nr jw. wraz z aktami sprawy w celu załatwienia zgodnie z właściwością.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia i analizie akt niniejszej sprawy Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, co następuje.

Stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) opodatkowaniu akcyzie podlegają:

1)

produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,

2)

wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego,

3)

eksport i import wyrobów akcyzowych,

4)

sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również:

1)

przekazanie lub zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby reprezentacji lub reklamy;

2)

przekazanie przez podatnika wyrobów akcyzowych na potrzeby osobiste podatnika, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

3)

zamianę wyrobów akcyzowych oraz wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za inne czynności podlegające opodatkowaniu;

4)

wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za wierzytelności;

5)

wydanie wyrobów akcyzowych w miejsce świadczenia pieniężnego;

6)

darowiznę wyrobów akcyzowych;

7)

wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za czynności niepodlegające opodatkowaniu;

8)

świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy;

9)

zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

10)

zużycie wyrobów akcyzowych niezgodne z ich przeznaczeniem, w przypadku gdy do wyrobów tych zastosowano zwolnienie lub obniżono stawki akcyzy.

Stosownie do postanowień art. 4 ust. 3 ustawy opodatkowaniu akcyzą podlega także nabycie lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy czynności, o których mowa w ust. 1-3, podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Jak wynika z art. 4 ust. 5 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Jak wynika z akt sprawy Podatnik będzie wykonywał usługę produkcji samochodów na rzecz innego podmiotu (Zleceniodawcy) z części powierzonych przez Zleceniodawcę.

Świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy jest specyficznym przypadkiem czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym. Jest to wyjątkowa sytuacja, w której opodatkowaniu podlega świadczenie usług. W praktyce tego rodzaju czynność może wystąpić w sytuacji, gdy podmiot powierza zleceniobiorcy surowce niezbędne do wytworzenia (wyprodukowania) danego wyrobu akcyzowego, np. w związku z tym, iż podmiot zlecający nie posiada możliwości samodzielnego wytworzenia wyrobów.

Zgodnie z powyższym, w opisanym przez Podatnika we wniosku stanie faktycznym w stosunku do Podatnika powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu świadczenia usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają obowiązek potwierdzenia fakturą czynności, o których mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

Z akt sprawy wynika, że rozliczenia finansowe pomiędzy Podatnikiem a Zleceniodawcą będą odbywały się w ten sposób, że za wykonaną usługę wytworzenia tych samochodów Podatnik będzie wystawiał faktury VAT.

Z powyższego wynika zatem, że obowiązek podatkowy powstanie u Podatnika w momencie wystawienia przez niego faktury za usługę wytworzenia samochodów z części powierzonych przez Zleceniodawcę, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia wykonania czynności.

Mając na uwadze powyższe rozważania stwierdzić należy, że bezzasadne jest zatem twierdzenie Podatnika, że w wyniku wykonywania przez niego usługi wytworzenia samochodów osobowych nie będzie obowiązany do naliczania i odprowadzania akcyzy w tym zakresie i że wystawienie faktury za realizację wykonywanej usługi pozostanie bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle powyższego bezzasadnym będzie również twierdzenie Podatnika, że nie będzie on podatnikiem podatku akcyzowego w świetle art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym podatnikami są również podmioty będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.

W zażaleniu z dnia 22 grudnia 2006 r. Podatnik stoi na stanowisku, że w opisanym przez niego stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania przepis art. 6 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Jest to bowiem przepis ogólny, którego zastosowanie wyklucza przepis szczególny, jakim jest art. 80 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 80 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy w akcyzie od samochodów powstaje w przypadku sprzedaży z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania wyrobu.

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstanie z tytułu świadczenia usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy. Wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy, wytwarzane są z części dostarczonych przez Zleceniodawcę. Przedmiotem świadczenia usług są zatem wyroby nieakcyzowe, jakimi są części samochodowe, z których jednak powstają wyroby akcyzowe, tj. samochody osobowe. Z ustawy o podatku akcyzowym jasno wynika, iż czynności świadczenia usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W zażaleniu z dnia 22 grudnia 2006 r. Podatnik wielokrotnie podkreśla, że jego zakres władztwa nad wyprodukowaną rzeczą będzie bardzo ograniczony. Spółka będzie bowiem prowadzić produkcję z części powierzonych przez Zleceniodawcę, będących jego własnością i na żadnym etapie nie nabędzie prawa do dysponowania wyprodukowanymi samochodami. Podatnik nie będzie miał prawa do rozporządzania wyprodukowanymi samochodami.

Odnosząc się do powyższego Dyrektor Izby Celnej w Warszawie zauważa, iż Podatnik będzie świadczył usługę polegającą na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych, jakimi są samochody osobowe, z części powierzonych przez Zleceniodawcę, a zatem podkreślić należy, że jest to czynność podlegająca opodatkowaniu zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, a opodatkowania tej czynności nie wyłącza ograniczony zakres władztwa nad wyprodukowanym wyrobem akcyzowym, co podnosi Podatnik w zażaleniu.

A zatem fakt, iż Podatnik na żadnym etapie wytwarzania wyrobu akcyzowego (samochodu osobowego) nie będzie jego właścicielem, ani też nie nabędzie prawa do rozporządzania nim jak właściciel nie wpłynie na wyłączenie opodatkowania czynności świadczenia usług przez Podatnika. Jednocześnie Podatnik, jak sam przyznaje w zażaleniu, nie będzie miał prawa do rozporządzenia tym wyrobem akcyzowym, nie będzie mógł go sprzedać i wystawiać faktury sprzedaży. Oznacza to, że przepisy szczególne zawarte w art. 80-82 ustawy o podatku akcyzowym dotyczące wyrobów akcyzowych, jakimi są samochody osobowe, nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie.

W zażaleniu z dnia 22 grudnia 2006 r. postanowieniu Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Podatnik zarzuca także naruszenie art. 5 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Z treści art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wynika, iż zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Podatnik stoi na stanowisku, że w jego sytuacji nie można mówić o skonkretyzowaniu się terminu zapłaty podatku akcyzowego oraz jego wysokości.

Jak zostało wcześniej wykazane Podatnik powinien określić moment powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają obowiązek potwierdzenia fakturą czynności, o których mowa w ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

Podstawą opodatkowania podatkiem akcyzowym będzie kwota wskazana przez Podatnika na fakturze VAT wystawionej Zleceniodawcy za usługę wytworzenia wyrobów akcyzowych, tj. samochodów osobowych.

Twierdzenie Podatnika, że nie zachodzą ustawowe przesłanki wynikające z art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa są zatem bezpodstawne.

Kolejnym zarzutem podniesionym przez Podatnika jest naruszenie przez Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie art. 210 § 4, art. 121 § 1 i art. 124 oraz art. 14a § 3 ustawy - Ordynacja Podatkowa.

Zgodnie z art. 121 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Stosownie do postanowień art. 124 ustawy - Ordynacja podatkowa organy podatkowe powinny wyjaśnić stronom zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwianiu sprawy, aby w miarę możliwości doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez stosowania środków przymusu.

Zgodnie z art. 210 § 4 ustawy uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa.

Stosownie do postanowień art. 14a § 3 ustawy interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Podatnik stoi na stanowisku, że Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie nie odpowiedział na zadane przez niego we wniosku pytanie i że w związku powyższym wydane przez niego postanowienie jest wadliwe.

Pytanie Podatnika we wniosku z dnia 18 września 2006 r. było następujące: "Czy i ewentualnie w jakim zakresie powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do wskazanego powyżej stanu faktycznego oraz czy Spółka będzie podatnikiem akcyzy jako podmiot świadczący usługę produkcji samochodów na rzecz Zleceniodawcy z powierzonego materiału?"

Po analizie akt i przedmiotowego postanowienia stwierdzić należy, iż organ podatkowy I instancji odpowiedział na zadane przez Podatnika pytanie. Wskazać trzeba, iż w przedmiotowym postanowieniu zostały przytoczone wszystkie przepisy prawa materialnego świadczące o tym, że względem Podatnika powstanie obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy - art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie powołał w treści uzasadnienia postanowienia przepis art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym podatnikami są podmioty będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy. Wskazanie tego przepisu w treści uzasadnienia łącznie z art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym stanowi również odpowiedź na zadane przez Podatnika pytanie dotyczące faktu bycia podatnikiem akcyzy jako podmiotu świadczącego usługę produkcji samochodów na rzecz Zleceniodawcy z powierzonego materiału.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Podatnik we wniosku nie zadał Naczelnikowi Urzędu Celnego II w Warszawie pytania dotyczącego sposobu obliczania podstawy opodatkowania i wysokości podatku akcyzowego, jaki Podatnik ma obowiązek uiszczać. W związku z powyższym organ podatkowy I instancji nie miał obowiązku udzielenia w tym zakresie odpowiedzi.

W związku z powyższym należy uznać, że przepis art. 14a § 3 nie został naruszony przez Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie.

Stwierdzić również należy, iż nie doszło do naruszenia art. 121 § 1, art. 124 i art. 210 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, ponieważ wskazane przez Podatnika przepisy mają zastosowanie jedynie do prowadzonych przez organ postępowań podatkowych. Nie mogą mieć zatem zastosowania w niniejszej sprawie, która jest rozpatrywana w szczególnym trybie określonym w art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14a § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa do załatwienia wniosku, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1, z tym że w razie gdy wniosek nie zostanie uzupełniony w wyznaczonym terminie, nie mają zastosowania przepisy art. 14b § 3.

Z powyższego zapisu wynika, ze inne przepisy działu IV ustawy - Ordynacja podatkowa nie mają w sprawie zastosowania.

Mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor izby Celnej w Warszawie stwierdza, że Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wydając postanowienie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zasadnie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, a tym samym zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W związku z powyższym Dyrektor Izby Celnej w Warszawie orzekł jak w sentencji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl