420000-WPA-9143-53/06/ES - Uzyskanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa jako warunek konieczny uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec i dalszej działalności

Pytanie podatnika

Podatnik zwrócił się z pytaniem, czy do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec i do dalszej działalności wymagane jest uzyskanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi o zawartości do 4,5 % alkoholu oraz piwa. Podatnik przedstawił stan faktyczny oraz swoje stanowisko w sprawie. We wniosku wskazano, iż firma dokonała nabycia wewnątrzwspólnotowego piwa jako zarejestrowany handlowiec. Jego odbiór nastąpił w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego. Został zapłacony podatek akcyzowy, a następnie piwo to zostało wyeksportowane. Na wniosek firma otrzymała zwrot podatku akcyzowego.

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1, art. 207 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 20 marca 2006 r. Spółki XX na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie numer 421000-PA-9102-3/06/TS z dnia 13 marca 2006 r., Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie

zmienia

postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie numer 421000-PA-9102-3/06/TS z dnia 13 marca 2006 r., w ten sposób, że

uznaje stanowisko przedstawione we wniosku jako prawidłowe

Uzasadnienie

Spółka XX, zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie z wnioskiem z dnia 8 grudnia 2005 r. o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedmiotem wniosku było pytanie, czy do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec i do dalszej działalności wymagane jest uzyskanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi o zawartości do 4,5 % alkoholu oraz piwa. Podatnik przedstawił stan faktyczny oraz swoje stanowisko w sprawie. We wniosku wskazano, iż firma dokonała nabycia wewnątrzwspólnotowego piwa jako zarejestrowany handlowiec. Jego odbiór nastąpił w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego. Został zapłacony podatek akcyzowy, a następnie piwo to zostało wyeksportowane. Na wniosek firma otrzymała zwrot podatku akcyzowego.

Rozpatrując wniosek Spółki XX, Naczelnik Urzędu Celnego w Szczecinie wydał interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawartą w postanowieniu numer 421000-PA-9102-3/06/TS z dnia 13 marca 2006 r. Przedmiotem powyższego postanowienia była interpretacja przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zmianami) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie zezwoleń na prowadzenie składu podatkowego, działalności zarejestrowanego handlowca oraz niezarejestrowanego handlowca, a także na wykonywanie działalności w charakterze przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 35, poz. 312 ze zmianami). Postanowieniem tym, organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że stanowisko Spółki, zawarte we wniosku z dnia 8 grudnia 2005 r. jest nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona w dniu 20 marca 2006 r. wniosła zażalenie. Zażalenie wniesione zostało z zachowaniem 7 - dniowego terminu, jaki dla wniesienia zażalenia przewiduje art. 236 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Strona wnosi o uchylenie postanowienia określającego stanowisko zawarte we wniosku jako nieprawidłowe. W uzasadnieniu zażalenia podkreśla, że postanowienie nie zostało wydane w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku. Uważa, iż działalność firmy została zrównana z działalnością podmiotów prowadzących obrót hurtowy w kraju.

Naczelnik Urzędu Celnego w Szczecinie, nie zgadzając się z zarzutami podniesionymi przez Stronę, przekazał przedmiotowe zażalenie wraz z całością akt sprawy w trybie art. 227 § 1 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, do Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie będącego organem odwoławczym.

Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy uznał, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Mając powyższe na względzie, co znalazło swój wyraz w sentencji niniejszego postanowienia, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z zasadą dwuinstancyjności organ odwoławczy obowiązany jest ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć sprawę rozstrzygniętą orzeczeniem organu pierwszej instancji, od której wniesiono zażalenie. Organ odwoławczy nie ogranicza się, zatem tylko i wyłącznie do kontroli orzeczenia organu pierwszej instancji, ale zobowiązany jest również ponownie rozstrzygnąć sprawę. Zażalenie przenosi, bowiem na organ odwoławczy kompetencje do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, która została już rozstrzygnięta na poziomie pierwszej instancji.

Organ odwoławczy, stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązany jest zmienić lub uchylić w drodze decyzji postanowienie wydane przez organ pierwszej instancji, zawierające w swej treści interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie. Po wszechstronnej i szczegółowej analizie treści wniosku podatnika i wydanej przez Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie postanowił zmienić postanowienie numer 421000-PA-9102-3/06/TS z dnia 13 marca 2006 r. w ten sposób, że uznał stanowisko zawarte we wniosku podatnika za prawidłowe. Podejmując takie rozstrzygnięcie, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie wziął pod uwagę, co następuje.

Uregulowana w przepisach art. 14a, art. 14b i art. 14c ustawy Ordynacja podatkowa, instytucja interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest instytucją prawa podatkowego, mającą na celu zagwarantowanie podatnikom pewności poruszania się w sferze przepisów prawa podatkowego. Zwłaszcza, że przepisy prawa podatkowego, obowiązującego w Polsce systemu podatkowego, zasadniczo przewidują ustalanie należności podatkowych na zasadzie samoobliczenia podatkowego. Technika samoobliczenia powoduje, że ryzyko związane z właściwym ustaleniem zobowiązania podatkowego, a w konsekwencji ustaleniem stanu faktycznego i dokonaniem odpowiedniej interpretacji przepisów prawa podatkowego, spoczywa na podatniku. Ewentualna rola organów podatkowych sprowadza się do kontroli prawidłowości działań podatników. Ryzyko to jest tym większe, im przepisy będące przedmiotem interpretacji przez podatnika, są bardziej niejasne i skomplikowane. Ustawodawca zdając sobie sprawę z zawiłości prawa podatkowego składającego się na polski system podatkowy, zdecydował się dla równowagi wprowadzić do tego systemu instytucję interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Instytucja ta oparta jest o zasadę skargowości, co oznacza, że może zostać zastosowana tylko i wyłącznie na wniosek podatnika. Zgodnie z dyspozycją art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa, stosownie do swojej właściwości na wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z dyspozycją art. 14a § 4 wyżej cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, następuje w drodze postanowienia. Zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 ustawy, interpretacja taka nie jest wiążąca dla podatnika. Niemniej jednak, jeżeli podatnik zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia tego postanowienia, w przypadku gdy decyzja określająca lub ustalająca to zobowiązanie byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja ta jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. I co ważne, na postanowienie zawierające w swej treści interpretację przysługuje zażalenie. Tym samym, podatnik nie zgadzając się z treścią interpretacji udzielonej przez organ pierwszej instancji, składając zażalenie, może spowodować, że jego treść będzie przedmiotem kontroli organu odwoławczego. W przypadku gdy organ drugiej instancji uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie zmienia lub uchyla to postanowienie. Natomiast w przypadku, gdy organ odwoławczy uzna, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a ocena stanowiska pytającego zawarta w tym postanowieniu jest prawidłowa, wydaje postanowienie w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia organu pierwszej instancji.

Dlatego też, Dyrektor Izby Celnej wyjaśnia, co następuje.

Przepis § 3 w związku z § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie zezwoleń na prowadzenie składu podatkowego, działalności zarejestrowanego handlowca oraz niezarejestrowanego handlowca, a także na wykonywanie działalności w charakterze przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 35, poz. 312 ze zmianami) wymienia jakie dokumenty należy załączyć do wniosku w celu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec. I tak, do wniosku należy dołączyć:

1. dokument potwierdzający, iż wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT),

2. dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzona działalność,

3. zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON,

4. zaświadczenie o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP),

5. potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku akcyzowego,

6. zaświadczenie wydane przez:

a) właściwego naczelnika urzędu skarbowego i naczelnika urzędu celnego o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz cłem,

b) właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania oddział Zakładu ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę z wpłatami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

7. informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwo przeciw wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo przeciw obrotowi gospodarczemu lub przestępstwo skarbowe,

8. oświadczenie wnioskodawcy, że w stosunku do niego nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, z wyłączeniem postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, ani likwidacyjne,

9. odpis z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,

10. szacunkowe dane na temat ilości lub wartości wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, będących przedmiotem dostawy lub nabycia wewnątrzwspólnotowego w okresie jednego miesiąca,

11. inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z wykonywaną działalnością lub rodzajem wyrobów akcyzowych, w szczególności wymagane koncesje lub zezwolenia,

12. plan miejsca, w którym będą odbierane i przechowywane wyroby akcyzowe zharmonizowane, wraz z określeniem powierzchni.

Jeżeli chodzi o inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych (koncesje, zezwolenia), należy stwierdzić, iż podmiot prowadzący działalność handlową w zakresie obrotu napojami alkoholowymi, winien posiadać zezwolenie na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi do 4,5% alkoholu oraz piwem. Jednakże ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi reguluje obrót hurtowy napojami alkoholowymi wyłącznie w kraju, natomiast obrót z zagranicą, co ma miejsce w przypadku Spółki XX, nie wymaga uzyskania koncesji ani zezwolenia.

Reasumując, jeżeli Spółka XX, dokonuje wyłącznie obrotu z zagranicą, do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec nie jest wymagane uzyskanie zezwolenia na obrót w kraju wyrobami alkoholowymi o zawartości do 4,5 % alkoholu oraz piwa.

Pouczenie

Na niniejsze postanowienie służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Stosownie do dyspozycji art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), skargę wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu niniejszego postanowienia.