32150/15 - Stanowisko MIiR w sprawie trudności w uzyskaniu wypisu i wyrysu z projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub projektu zmiany planu miejscowego, wyłożonego do publicznego wglądu

W odpowiedzi na interpelację nr 32150 poseł (...) w sprawie trudności w uzyskaniu wypisu i wyrysu z projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub projektu zmiany planu miejscowego, wyłożonego do publicznego wglądu, uprzejmie informuję i wyjaśniam jak poniżej.

Pani Poseł, cytując przepis art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej nazwanej u.p.z.p. (Dz. U. 2015.199 j.t.), słusznie zauważa, iż odnosi się on do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub planu miejscowego, do których prawo wglądu oraz otrzymania wypisów i/lub wyrysów może wystąpić każdy w każdym celu. Organ gminy nie ma żadnego uprawnienia do badania, w jakim celu wnioskodawca zamierza wykorzystać otrzymany dokument.

Wyrysy i wypisy ze studium lub planu miejscowego są informacją publiczną - ich wydawanie reguluje ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, dalej: u.d.i.p. (Dz. U. 2014.782 j.t., z późn. zm.), ani nie można odmówić ich wydania, gdyż udostępnianie tekstu studium i planu miejscowego, w tym do wglądu, odbywa się na zasadach przewidzianych w art. 28 ust. 2 i 3 oraz art. 28b ust. 1a ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. 2011.197.1172 j.t., z późn. zm.). Organ administracji udzielając informacji, może podać tylko te dane, które wynikają z treści aktów prawa. Nie jest on obowiązany ani uprawniony do wyjaśniania pojęć użytych w części tekstowej planu. Plan miejscowy jest powszechnie obowiązującym na danym terenie aktem prawa miejscowego, wykluczone jest zatem interpretowanie jego zapisów czy części graficznej w trybie u.d.i.p.

Zgodnie z wyrokiem WSA we Wrocławiu z dnia 13 października 2010 r., II SA/Wr 436/10 (LEX nr 688539), treść planu miejscowego, podobnie jak treść innych przepisów prawa powszechnie obowiązujących, nie podlega udostępnieniu w formie zaświadczenia. Tryb uzyskania informacji o treści planu miejscowego, w zakresie, w jakim istnieje możliwość wydawania wypisów i wyrysów planów miejscowych, wyłącza możność wydawania w tym zakresie zaświadczeń w trybie art. 217 i 218 k.p.a.

Wydanie wypisu lub wyrysu ze studium lub planu zagospodarowania przestrzennego jest czynnością urzędową w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2012.1282, z późn. zm.).

Żaden z przywołanych wyżej przepisów ustawowych nie odnosi się do projektu studium (lub projektu zmiany studium) uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo projektu zmiany planu miejscowego, wyłożonych do publicznego wglądu. Ministerstwu Infrastruktury i Rozwoju nie są znane przypadki urzędów miast i gmin, które - z własnej inicjatywy, jak to wskazuje Pani Poseł - cyt.: "przewidziały możliwość złożenia wniosku i otrzymania wypisu i wyrysu z projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (lub projektu zmiany planu miejscowego) wyłożonego do publicznego wglądu.".

Odpowiadając zatem na przedstawione w końcowej części interpelacji Pani Poseł (...) pytanie nr 1, mogę stanowczo potwierdzić, iż każdy - zatem nie tylko każdy mieszkaniec danej gminy - ma zagwarantowane prawo do otrzymania wypisu i/lub wyrysu ze studium gminy lub planu miejscowego, w tym w najbliższej przyszłości również w formie elektronicznej (e-PUAP). Jednocześnie stwierdzam brak podstaw do uwzględnienia prawa do otrzymania wypisu i/lub wyrysu ze studium gminy lub planu miejscowego w odniesieniu do projektów tych aktów.

Odpowiadając na pytanie nr 2 należy mieć na względzie zasadę, iż każdy człowiek lub podmiot prawa prywatnego żądający dostępu do informacji publicznej na zasadach określonych w art. 2 ust. 1 u.d.i.p., nie musi wykazywać istnienia interesu prawnego lub faktycznego w uzyskaniu tej informacji. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonej we wniosku. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonej we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanej w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się.

W kontekście powyższych zasad dostępu do informacji publicznej należy wskazać na istotne zróżnicowanie przez ustawodawcę, określonego w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. uprawnienia do uzyskania informacji przetworzonej, ograniczonego do przypadków, w których jest to istotne dla interesu publicznego. Ograniczenie to stanowi konsekwencję zasady podporządkowania interesu prywatnego interesowi publicznemu, która ma za zadanie chronić podmioty zobowiązane do udzielenia informacji publicznej przed koniecznością reorganizacji ich struktury i zasad pracy, w przypadku obowiązku przetwarzania posiadanych informacji udzielanych wnioskodawcom dla ich celów prywatnych.

Jednoznaczną podstawę prawną dla odpowiedzi na pytanie nr 3 stanowią art. 13 i art. 14 u.d.i.p., wyjaśniając, że udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem - po wymaganym powiadomieniu wnioskodawcy o powodach opóźnienia - w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od złożenia wniosku.

Ministerstwo nie dostrzega celowości wprowadzenia szczególnego trybu dla tej kategorii wniosków, jakoby - w ocenie Pani Poseł (...) - ich załatwienie powinno, cyt.: "obowiązywać jeszcze w tym samym dniu, gdyż inaczej będzie istniała teoretyczna możliwość dokonania przez projektanta z naruszeniem prawa zmiany w projekcie planu miejscowego już po zakończeniu okresu wyłożenia do publicznego wglądu. Błędem było, że ustawodawca nie przewidział możliwości zaistnienia takiej sytuacji, bowiem zdarzają się takie przypadki.". Wprowadzanie tak szczególnej sankcji w odniesieniu li tylko do wąsko określonych rodzajowo spraw nie wydaje się zasadne. Należy poszukiwać innych rozwiązań prawnych również w tym obszarze zadań, mając na celu poprawę jakości stosowania prawa, efektywności postępowań i terminowości rozstrzygania przez organy samorządowe spraw indywidualnych.