321000-RPA-9104-12a/05/WS - Różnice powstające na etapie przyjęcia gazu do składu podatkowego. Zastosowanie norm dopuszczalnych ubytków oddzielnie dla każdego przeładunku, przy wielokrotnym przeładunku gazu podczas transportu. Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków podczas przewozu drogą morską.

Na podstawie art. 14a § 1 w związku z art. 14a § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity w Dz.U. Nr 8 poz. 60 z 2005r.), art. 5 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 23.01.2004r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29 poz. 257 i Nr 68 poz. 623 z późń. zm.), § 5 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 oraz załącznika nr 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.03.2004r. w sprawie wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz.U. Nr 63 poz. 585), w odpowiedzi na wniosek z dnia 02.03.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu), dotyczący udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego

W treści swojego zapytania podatnik stwierdził, iż prowadzi działalność polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej i detalicznej gazu płynnego propan-butan o kodzie CN 2711. Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego i importu gazu płynnego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oraz importu gazu poza tą procedurą. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego gazu objętego procedurą zawieszenia poboru akcyzy gaz przyjmowany jest do trzech składów podatkowych należących do Spółki. W składach tych magazynowany jest wyłącznie gaz objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Ewidencja magazynowa prowadzona jest w kilogramach; przyjęcie gazu do składu następuje za dokumentem PZw ("przyjęcie gazu z zawieszoną akcyzą") według ilości zgodnej z dokumentem wagowym (tj. ilości rzeczywiście przyjętej do składu). Pomiędzy ilością przyjętą do składu a ilością wykazaną w dokumentach ADT i SAD (oraz - w przypadku przewozu drogą morską - ilością stwierdzoną przez niezależną międzynarodową firmę kontrolną) występują różnice wynikające m.in. z właściwości fizykochemicznych gazu (np. brak możliwości rozładunku fazy gazowej związanej ze zmienną gęstością zależną od temperatury), kalibracji wag i ubytków powstających podczas przeładunku i transportu.

Mając to na uwadze podatnik zwrócił się z zapytaniem:

1. czy opisane powyżej różnice (powstające na etapie przyjęcia gazu do składu podatkowego) wpływają na wysokość należnej akcyzy? Jeżeli tak, to czy do powyższych różnic mają zastosowanie normy dopuszczalnych ubytków powstających przy przyjęciu gazu do magazynu oraz normy dopuszczalnych ubytków powstających podczas przewozu gazu.

2. czy wielokrotny przeładunek gazu podczas transportu (np. przeładunek z cystern kolejowych szerokotorowych na wąskotorowe lub ze statku na cysterny kolejowe, następnie z cystern do składu podatkowego) umożliwia zastosowanie określonych norm oddzielnie dla każdego przeładunku?

3. jakie są maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające podczas przewozu drogą morską?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zaistnienia różnic pomiędzy ilością przyjętą do składu a ilością wykazaną w dokumentach ADT i SAD (powstających na etapie przyjęcia gazu do składu podatkowego) nie powstaje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku akcyzowego.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego i prawnego dotyczącego niniejszego zagadnienia stwierdzam, iż stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 23.01.2004r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29 poz. 257) akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu. Zwalnia się z akcyzy ubytki lub niedobory powstające podczas wykonywania wskazanych wyżej czynności do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników, z urzędu lub na wniosek podatnika:

* normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, powstających w czasie wykonywania w/w czynności, w wysokości nie wyższej niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6

* dopuszczalne normy zużycia powyższych wyrobów w przypadku ich zużycia do wytwarzania innych wyrobów.

W sposób szczegółowy kwestia dopuszczalnych ubytków i niedoborów została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25.03.2004r. w sprawie wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz.U. Nr 63 poz. 585), wydanym na podstawie art. 5 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 pkt 6 powyższego rozporządzenia ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji, magazynowania lub przewozu propanu i butanu, skroplonych, oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.21 oraz objętych pozycją CN 2711, z wyjątkiem kodów CN 2711 11 00, 2711 14 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00, zwanych dalej "paliwami ciekłymi", w wysokości określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia. Przez ubytki paliw ciekłych rozumie się straty, które powstają w czasie produkcji, magazynowania lub przewozu, a także wykonywania niezbędnych czynności i operacji technologicznych, oraz straty powstałe podczas wydawania i przyjęcia tych wyrobów (§ 5 ust. 2 ).

Z kolei załącznik nr 4 do niniejszego rozporządzenia zawiera maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji, magazynowania lub przewozu paliw ciekłych. Treść części I ust. 3 pkt 4 załącznika wskazuje maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających przy przyjęciu paliw ciekłych do magazynu dla propanu i butanu od ilości przyjętych paliw ciekłych - normy te wynoszą 0,20 %.

Jak wskazano wyżej, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników, z urzędu lub na wniosek podatnika, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, powstających w czasie wykonywania w/w czynności, w wysokości nie wyższej niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6 oraz dopuszczalne normy zużycia powyższych wyrobów w przypadku ich zużycia do wytwarzania innych wyrobów (art. 5 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku wydania przez naczelnika urzędu celnego decyzji ustalającej w/w normy dopuszczalnych ubytków dla danego podatnika wyroby akcyzowe zharmonizowane są zwolnione z akcyzy do wysokości ustalonej w tej decyzji (art. 5 ust. 2 ustawy).

W dniu 30.11.2004r. decyzją nr 321000-RSNP-9282-39/2004, wydaną na wniosek podatnika, ustaliłem do dnia 31.12.2005r. normy dopuszczalnych ubytków powstających m.in. przy przyjęciu propanu i butanu (pkt 2 sentencji decyzji) w wysokości 0,20 % od ilości przyjętej. Oznacza to, że ubytki w/w wyrobów akcyzowych podlegają zwolnieniu z podatku akcyzowego do wysokości 0,20% od ilości przyjętej do magazynu.

Odnosząc się do stwierdzenia wnioskodawcy, iż w przypadku zaistnienia różnic pomiędzy ilością przyjętą do składu a ilością wykazaną w dokumentach ADT i SAD (powstających na etapie przyjęcia gazu do składu podatkowego) nie powstaje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku akcyzowego - należy uznać stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Z treści wskazanych wyżej uregulowań wynika, iż we wskazanym wyżej przypadku obowiązek podatkowy nie powstaje jedynie wówczas, gdy przedmiotowe ubytki nie przekraczają normy dopuszczalnych ubytków (0,20%) przy przyjęciu gazu do składu podatkowego. W sytuacji przekroczenia tej normy podatnik jest obowiązany uiścić podatek akcyzowy od ilości przekraczającej tę normę. Należy podkreślić, iż w tak zarysowanej sytuacji faktycznej ewentualne ubytki związane z przewozem nie będą obciążały spółki, tylko nadawcę przedmiotowego towaru.

Odnosząc się do kwestii ubytków związanych z wielokrotnym przeładunkiem gazu oraz jego przewozu drogą morską, wyjaśniam, co następuje:

W kwestii ubytków powstających podczas przewozu drogą morską, informuję, że odpowiednie normy zawarto w części II ust. 1 pkt 3 załącznika nr 4 do w/w rozporządzenia. W myśl tego przepisu maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające podczas przewozu paliw ciekłych, liczone w stosunku do wysłanej ilości tych wyrobów, wynoszą w innych naczyniach służących do transportu 0,04% za każdy dzień przewozu, przy czym dzień wysłania i dzień przyjęcia przesyłki liczy się jako jeden dzień przewozu paliw ciekłych.

Z kolei w sytuacji, gdy w trakcie przewozu gazu następuje wielokrotny jego przeładunek (np. z cystern kolejowych szerokotorowych na wąskotorowe lub ze statku na cysterny kolejowe, następnie z cystern kolejowych do składu podatkowego) normy dopuszczalnych ubytków są zawarte w treści przepisu części II ust. 2 załącznika nr 4 do powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.03.2004r. , zgodnie z którym w przypadku przelewu paliw ciekłych do innych naczyń podczas przewozu naturalny ubytek nie może przekroczyć 0,20% ilości przelanej.

Podkreślam, że z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż spółka nie organizuje transportu morskiego ani też kolejowego (tym samym nie dokonuje przeładunku towaru), a jedynie przyjmuje gaz dostarczany jej drogą morską i kolejową. W konsekwencji ubytki powstałe zarówno podczas przewozu drogą morską, jak i wielokrotnego przeładunku towaru nie będą obciążać Spółki, tylko nadawcę towaru. Natomiast dla wnioskodawcy istotne będą ubytki zaistniałe przy przyjęciu gazu do składu podatkowego - wówczas zastosowanie znajdą normy dopuszczalnych ubytków określone we wskazanej wyżej decyzji nr 321000-RSNP-9282-39/2004 z dnia 30.11.2004r.

Mając powyższe na uwadze - postanowiłem jak w sentencji.

Interpretacja zawarta w niniejszym postanowieniu dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. W myśl art. 14b Ordynacji podatkowej, interpretacja wydana na podstawie art. 14a, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy do czasu jej zmiany lub uchylenia. Jeżeli jednak wskazane wyżej podmioty zastosowały się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany lub uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienia służy zażalenie do Dyrektora Izby Celnej w Gdyni w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. W przypadku wniesienia zażalenia, zgodnie z ustawą z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity w Dz.U. Nr 253 poz. 2532 z 2004r.) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 05.12.2000r. w sprawie pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (Dz.U. Nr 110 poz. 1176) - należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w kwocie 5,00 zł od wniosku oraz po 0,50 zł od każdego załącznika.