3063-ILPP3.4512.187.2016.2.EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1973 rodzice Wnioskodawcy kupili od prywatnego właściciela działkę, na której rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego i budynku gospodarczego uzyskując wymagane pozwolenie na budowę. W roku 1975 na podstawie obowiązujących przepisów, decyzją Naczelnika Powiatu wywłaszczono ich pozostawiając im tylko część działki, na której prowadzona była budowa. Wywłaszczoną część Naczelnik Gminy podzielił na kilka działek i sprzedał różnym osobom jako działki pod budowę domów jednorodzinnych. Jedną z tych działek w roku 1979 pozwolił kupić Wnioskodawcy w celu budowy domu jednorodzinnego (w imieniu Wnioskodawcy jako małoletniego, za zgodą sądu występowali rodzice). Po śmierci ojca w roku 1999 matka Wnioskodawcy dowiedziała się, że istnieje możliwość odzyskania części wywłaszczonego gruntu, która pozostała w posiadaniu Gminy i nie była sprzedana prywatnym osobom. W roku 2008 matka Wnioskodawcy odzyskała z wywłaszczonego w roku 1975 gruntu dwie działki, których właścicielami stali się: matka, Wnioskodawca i Jego brat (w części odziedziczonej po ojcu). Po śmierci matki w roku 2009 Wnioskodawca i brat odziedziczyli: działkę z domem rodziców oraz dwie odzyskane w roku 2008 działki. W wyniku działu spadku, którego Wnioskodawca dokonał z bratem w roku 2011, Wnioskodawca otrzymał dwie odziedziczone działki odzyskane w roku 2008, natomiast brat otrzymał dom po rodzicach.

W przeszłości jak i obecnie Wnioskodawca mieszka stale i pracuje w "B". Po śmierci matki Wnioskodawca zastanawiał się nad przeprowadzeniem do "A". W tym celu Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, albowiem działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Jednakże ze względów osobistych Wnioskodawca postanowił pozostać i sprzedać odzyskane przez mamę w roku 2008 dwie działki i kupioną Wnioskodawcy w roku 1979 działkę.

Wnioskodawca z wykształcenia jest inżynierem elektrykiem. Początkowo pracę rozpoczął w energetyce, jednakże w związku z faktem, że wynagrodzenie Wnioskodawcy nie pozwalało utrzymać pięcioosobowej rodziny Wnioskodawca postanowił założyć własną działalność gospodarczą prowadząc sklep. Jeszcze podczas studiów sezonowo pracował w Niemczech i Francji przy pracach rolniczych. Z tak zarobionych zaoszczędzonych pieniędzy Wnioskodawca prowadził sklep od roku 1994. W związku z wejściem do małych miejscowości marketów działalność Zainteresowanego zaczęła przynosić straty i w roku 2003 Wnioskodawca zamknął sklep. Po zamknięciu sklepu Wnioskodawca zapisał się na kurs zarządzania nieruchomościami, który ukończył i w roku 2002 został licencjonowanym zarządcą nieruchomości. Obecnie zarządza kilkoma wspólnotami mieszkaniowym. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Wniosek uzupełniono w dniu 20 stycznia 2017 r., o następujące informacje:

A. Działka pierwsza kupiona przez Wnioskodawcę w roku 1979:

1. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, a co z tego wynika Wnioskodawca nie pobierał żadnych opłat.

2. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał zbioru płodów rolnych z działki będącej przedmiotem zapytania, a co z tego wynika również sprzedaży płodów.

4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów związanych z przygotowaniem do sprzedaży działki, będącej przedmiotem zapytania. Nie wykonywał: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni, nie podejmował żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki.

5. Wnioskodawca planując sprzedaż działki kupionej w roku 1979, nie ogłaszał zamiaru sprzedaży w środkach masowego przekazu i nie podejmował żadnych działań marketingowych w tym zakresie.

6. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani inne osoby na cele działalności zwolnionej od podatku.

7. Działka będąca przedmiotem zapytania od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę i przez inne osoby.

8. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest zabudowana jakimikolwiek budynkami lub budowlami ani ich częściami.

9. Działka kupiona w roku 1979 nie jest zabudowana oraz

B. Działka druga odziedziczona po rodzicach:

1. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, a co z tego wynika Wnioskodawca nie pobierał żadnych opłat.

2. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Wnioskodawca nie dokonywał zbioru płodów rolnych z działki będącej przedmiotem zapytania, a co z tego wynika również sprzedaży płodów.

4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów związanych z przygotowaniem do sprzedaży działki, będącej przedmiotem zapytania. Nie wykonywał: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni, nie podejmował żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki.

5. Wnioskodawca planując sprzedaż działki odziedziczonej po rodzicach nie ogłaszał sprzedaży w środkach masowego przekazu i nie podejmował żadnych działań marketingowych w tym zakresie.

6. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani przez inne osoby na cele działalności zwolnionej od podatku.

7. Działka będąca przedmiotem zapytania od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani przez inne osoby.

8. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest zabudowana jakimikolwiek budynkami ani ich częściami, jedynie przebiega przez nią wodociąg gminny i kabel elektroenergetyczny należący do Zakładu Energetycznego.

C. Działka trzecia odziedziczona po rodzicach:

1. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, a co z tego wynika Wnioskodawca nie pobierał żadnych opłat.

2. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał zbioru płodów rolnych z działki będącej przedmiotem zapytania, a co z tego wynika również sprzedaży płodów.

4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów związanych z przygotowaniem do sprzedaży działki będącej przedmiotem zapytania. Nie wykonywał: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni, nie podejmował żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki.

5. Wnioskodawca planując sprzedaż nieruchomości umieścił na jej granicy baner z informacją o sprzedaży działki.

6. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku.

7. Działka będąca przedmiotem zapytania od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani przez inne osoby.

8. Działka będąca przedmiotem zapytania nigdy nie była i nie jest zabudowana jakimikolwiek budynkami lub budowlami ani ich częściami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą dwóch odziedziczonych (dział spadku w roku 2011) działek budowlanych przez Wnioskodawcę (uprzednio odzyskanych w roku 2008 przez matkę Zainteresowanego) i jednej działki budowlanej, kupionej Wnioskodawcy w roku 1979 przez rodziców, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, od powyższej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie zobowiązany płacić podatku VAT, albowiem działki te stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy i przy sprzedaży nie występuje jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), podatnikiem VAT jest podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy przy sprzedaży działek, które odziedziczył po rodzicach, oraz działki kupionej Zainteresowanemu, Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik VAT albowiem przedmiotowe działki stanowią prywatny majątek Wnioskodawcy, który nie był nigdy wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym, że działki przez długie lata stanowiły własność Skarbu Państwa i nie była na nich prowadzona żadna działalność zarówno gospodarcza, jak i osobista. Należy podkreślić, że przedmiotowe działki Wnioskodawca nabył niezależnie od siebie albowiem były one przedmiotem dziedziczenia i zakupu dla Wnioskodawcy przez rodziców w związku z tym nie można twierdzić, że nabył je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W pewnym okresie Zainteresowany rozważał przeprowadzenie się i w związku z tym wystąpił z wnioskiem o warunki zabudowy na przedmiotowych działkach. Jednakże proces ten przerwał ze względów osobistych i nie starał się o przygotowanie projektów budowlanych i pozwolenia na budowę. Obecnie Wnioskodawca próbuje sprzedać działki.

W ocenie Wnioskodawcy, przy ewentualnej sprzedaży nie będzie występował jako podatnik VAT i nie będzie musiał naliczyć podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Przez sprzedaż rozumie się stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 s. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) - zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 140 k.c., w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela. Podkreślić także należy, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 1973 rodzice Wnioskodawcy kupili od prywatnego właściciela działkę w miejscowości "A", na której rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego i budynku gospodarczego uzyskując wymagane pozwolenie na budowę. W roku 1975 na podstawie obowiązujących przepisów, decyzją Naczelnika Powiatu wywłaszczono ich pozostawiając im tylko część działki, na której prowadzona była budowa. Wywłaszczoną część Naczelnik Gminy podzielił na kilka działek i sprzedał różnym osobom jako działki pod budowę domów jednorodzinnych. Jedną z tych działek w roku 1979 pozwolił kupić Wnioskodawcy w celu budowy domu jednorodzinnego (w imieniu Wnioskodawcy jako małoletniego, za zgodą sądu występowali rodzice). W roku 2008 matka Wnioskodawcy odzyskała z wywłaszczonego w roku 1975 gruntu dwie działki, których właścicielami stali się matka, Wnioskodawca i brat (w części odziedziczonej po ojcu). Po śmierci matki w roku 2009 Wnioskodawca i brat odziedziczyli działkę z domem rodziców oraz dwie odzyskane w roku 2008 działki. W wyniku działu spadku, którego Wnioskodawca dokonał z bratem w roku 2011, Wnioskodawca otrzymał dwie odziedziczone działki odzyskane w roku 2008, natomiast brat otrzymał dom po rodzicach. W przeszłości jak i obecnie Wnioskodawca mieszka stale i pracuje w "B". Po śmierci matki Wnioskodawca zastanawiał się nad przeprowadzeniem do "A". W tym celu Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, albowiem działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Jednakże ze względów osobistych Wnioskodawca postanowił pozostać i sprzedać odzyskane przez mamę w roku 2008 dwie działki i kupioną Wnioskodawcy w roku 1979 działkę. Wnioskodawca prowadził sklep od roku 1994, jednakże działalność Zainteresowanego zaczęła przynosić straty i w roku 2003 Wnioskodawca zamknął sklep. W roku 2002 Wnioskodawca został licencjonowanym zarządcą nieruchomości. Obecnie zarządza kilkoma wspólnotami mieszkaniowymi. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Działki będące przedmiotem zapytania nigdy nie były i nie są udostępniane innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, a co z tego wynika Wnioskodawca nie pobierał żadnych opłat. Działki będące przedmiotem zapytania nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał zbioru płodów rolnych z działek będących przedmiotem zapytania, a co z tego wynika również sprzedaży płodów. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów związanych z przygotowaniem do sprzedaży działek, będących przedmiotem zapytania. Nie wykonywał: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni, nie podejmował żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Wnioskodawca planując sprzedaż działek nie ogłaszał sprzedaży w środkach masowego przekazu i nie podejmował żadnych działań marketingowych w tym zakresie, umieścił jedynie baner z informacją o sprzedaży jednej z działek odziedziczonych po rodzicach. Działki będące przedmiotem zapytania nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku. Działki będące przedmiotem zapytania od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę ani przez inne osoby. Działki będące przedmiotem zapytania nigdy nie były i nie są zabudowane jakimikolwiek budynkami lub budowlami ani ich częściami, jedynie na drugiej działce odziedziczonej po rodzicach przebiega wodociąg gminny i kabel elektroenergetyczny należący do Zakładu Energetycznego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek (dwóch odziedziczonych po rodzicach i jednej kupionej Wnioskodawcy w roku 1979 przez rodziców).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku ze sprzedażą działek (dwóch odziedziczonych po rodzicach i jednej kupionej Wnioskodawcy w roku 1979 przez rodziców) - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Powyższe wynika z faktu, że grunty, o których mowa we wniosku, nie zostały nabyte przez Zainteresowanego z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca odziedziczył (dwie działki po rodzicach), natomiast jedną działkę nabyli dla Wnioskodawcy rodzice w celu budowy domu jednorodzinnego.

Zainteresowany nie wykorzystywał ww. działek do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca działki będące przedmiotem zapytania nigdy nie były i nie są udostępniane innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, a co z tego wynika Wnioskodawca nie pobierał żadnych opłat. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów związanych z przygotowaniem do sprzedaży działek, będących przedmiotem zapytania. Nie wykonywał: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni, nie podejmował żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. Działki będące przedmiotem zapytania od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę ani przez inne osoby. Wnioskodawca umieścił jedynie baner z informacją o sprzedaży jednej z działek odziedziczonych po rodzicach.

W niniejszej sprawie (dotyczącej dwóch działek odziedziczonych i jednej kupionej w celu budowy domu jednorodzinnego) brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tychże nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowany nie podejmował żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotowe działki korzysta z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek (dotyczącej dwóch działek odziedziczonych i jednej kupionej w celu budowy domu jednorodzinnego), będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowany w związku ze sprzedażą dwóch odziedziczonych działek budowlanych i jednej działki budowlanej kupionej Wnioskodawcy przez rodziców w roku 1979, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.