3063-ILPP2-2.4512.82.2017.1.AD - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu do Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu: 28 lutego 2017 r., data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej Delegatura w Lesznie: 6 marca 2017 r.) uzupełnionym pismami z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 13 marca 2017 r.) oraz z dnia 20 kwietnia (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji. Wniosek został uzupełniony w dniu 13 marca 2017 r. o oryginał pełnomocnictwa szczególnego oraz w dniu 20 kwietnia 2017 r. o wyjaśnienie nieścisłości w adresie epuap.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, który dokonuje skonsolidowanych rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, w tym z samorządowym zakładem budżetowym - Zakładem Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej (dalej: ZGKiM, Zakład). Zakład został utworzony w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie gospodarki komunalnej, w tym m.in. wykonuje prace dotyczące prowadzenia targowiska, w ramach których ZGKiM pobiera w imieniu Gminy opłatę targową i utrzymuje czystość oraz porządek na targowisku.

Dotychczas Gmina i ZGKiM nie wykonywały na targowisku działalności opodatkowanej VAT. W szczególności ani Gmina, ani Zakład we własnym imieniu i na własną rzecz, ewentualnie w imieniu i na rzecz Gminy, nie pobierały na targowisku odpłatności z tytułu dzierżawy miejsc handlowych, rezerwacji miejsc handlowych, za postój pojazdów na parkingu targowiska lub za możliwość skorzystania z toalety. Jedyną opłatą pobieraną na targowisku jest opłata targowa pobierana przez Zakład w imieniu i na rzecz Gminy na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 716 z późn. zm.) oraz aktów prawa miejscowego. Opłata targowa jest dochodem Gminy o charakterze publicznoprawnym. Wójt Gminy jest organem podatkowym w sprawach związanych z poborem opłaty targowej, a sama opłata ma cechy podatku.

W 2017 r. Gmina ma zamiar przeprowadzić inwestycję modernizacji targowiska, obejmującą wykonanie drenażu odwadniającego teren targowiska, remont nawierzchni polegający na usunięciu istniejącego tłucznia i wykonaniu nowej nawierzchni z kostki betonowej, kostki granitowej i tłucznia, wykonanie dwóch parkingów oraz remont ogrodzenia. Ponadto, w ramach inwestycji planuje się montaż wiat drewnianych z zadaszeniem (w tym jednej z pomieszczeniem przeznaczonym na przebieralnię) w trzech rzędach wzdłuż dłuższych boków działki targowiska, remont elewacji budynku toalety, remont elewacji budynku gospodarczego oraz przebudowę istniejącej instalacji wodociągowej doprowadzającej wodę do budynku toalety. Wydatki na modernizację targowiska poniesie Gmina. Na Gminę będą wystawione faktury w tym zakresie. Modernizacja targowiska zostanie przyjęta na stan środków trwałych dokumentem OT. Jej wartość przekroczy 15 tys. PLN.

Gmina nie zamierza zmieniać sposobu gospodarowania targowiskiem po jego modernizacji, tj. planuje się, że po zakończeniu modernizacji nadal jedyną opłatą pobieraną na targowisku będzie opłata targowa. Gmina i ZGKiM będą nieodpłatnie umożliwiały korzystanie zainteresowanym z wiat handlowych, toalety oraz parkingu, a budynek gospodarczy nie będzie wykorzystywany przez Gminę do jakiejkolwiek działalności (pustostan).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na modernizację targowiska w trakcie prowadzenia inwestycji oraz po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na modernizację targowiska w trakcie prowadzenia inwestycji oraz po jej zakończeniu.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika VAT "organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego", z zastrzeżeniem przepisów niemających zastosowania do przedmiotowej sprawy.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT "w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć".

Jak wskazała Gmina w opisie sprawy dotychczas Gmina i ZGKiM (działające jako jeden podatnik VAT) nie wykonywały na targowisku działalności opodatkowanej VAT. Ponadto po oddaniu inwestycji w zakresie modernizacji targowiska do użytkowania Gmina i ZGKiM nie zamierzają zmieniać sposobu gospodarowania targowiskiem, co oznacza że ani Gmina, ani ZGKiM, nie zamierzają pobierać na targowisku odpłatności z tytułu dzierżawy miejsc handlowych, rezerwacji miejsc handlowych, opłat za postój pojazdów na parkingu targowiska lub za możliwość skorzystania z toalety. Jedyną opłatą pobieraną na targowisku będzie nadal opłata targowa stanowiąca dla Gminy dochód z działalności publicznoprawnej, jako organu władzy publicznej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy wykonując modernizację targowiska Gmina nie będzie ponosiła wydatków związanych z prowadzeniem działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W szczególności bowiem przedmiotowe wydatki zostaną poniesione na cel wytworzenia środka trwałego, który wygeneruje po stronie Gminy wyłącznie dochody z opłaty targowej pobieranej przez Gminę w wykonaniu władztwa publicznego. Tym samym nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w świetle którego dla odliczenia VAT niezbędny jest związek danego wydatku z prowadzeniem działalności opodatkowanej VAT.

W ocenie Gminy, Gmina nie będzie też zobowiązana do ustalenia i stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT celem odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych ponoszonych na modernizację targowiska. W szczególności bowiem art. 86 ust. 2a ustawy o VAT został wprowadzony do przepisów przedmiotowej ustawy celem uregulowania zasad odliczenia VAT "w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (...) gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe". W przypadku targowiska ponoszone wydatki na modernizację będą wykorzystywane tylko do działania w jednym celu, jakim jest sprawowanie władztwa publicznego w związku z pobieraniem opłaty targowej, a tym samym nie można uznać, że stanowią wydatki o tzw. charakterze "mieszanym".

Reasumując, zdaniem Gminy nie ma ona prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na modernizację targowiska w trakcie prowadzenia inwestycji oraz po jej zakończeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym).

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zagadnienia dotyczące opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Artykuł 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Zatem opłata targowa jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo.

Gmina pobierając takie opłaty będzie działała jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, w konsekwencji czego opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, który dokonuje skonsolidowanych rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, w tym z samorządowym zakładem budżetowym - Zakładem Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej (dalej: ZGKiM, Zakład). Zakład został utworzony w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie gospodarki komunalnej, w tym m.in. wykonuje prace dotyczące prowadzenia targowiska, w ramach których ZGKiM pobiera w imieniu Gminy opłatę targową i utrzymuje czystość oraz porządek na targowisku.

Dotychczas Gmina i ZGKiM nie wykonywały na targowisku działalności opodatkowanej VAT. W szczególności ani Gmina, ani Zakład we własnym imieniu i na własną rzecz, ewentualnie w imieniu i na rzecz Gminy, nie pobierały na targowisku odpłatności z tytułu dzierżawy miejsc handlowych, rezerwacji miejsc handlowych, za postój pojazdów na parkingu targowiska lub za możliwość skorzystania z toalety. Jedyną opłatą pobieraną na targowisku jest opłata targowa pobierana przez Zakład w imieniu i na rzecz Gminy na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz aktów prawa miejscowego. Opłata targowa jest dochodem Gminy o charakterze publicznoprawnym. Wójt Gminy jest organem podatkowym w sprawach związanych z poborem opłaty targowej, a sama opłata ma cechy podatku.

W 2017 r. Gmina ma zamiar przeprowadzić inwestycję modernizacji targowiska, obejmującą wykonanie drenażu odwadniającego teren targowiska, remont nawierzchni polegający na usunięciu istniejącego tłucznia i wykonaniu nowej nawierzchni z kostki betonowej, kostki granitowej i tłucznia, wykonanie dwóch parkingów oraz remont ogrodzenia. Ponadto, w ramach inwestycji planuje się montaż wiat drewnianych z zadaszeniem (w tym jednej z pomieszczeniem przeznaczonym na przebieralnię) w trzech rzędach wzdłuż dłuższych boków działki targowiska, remont elewacji budynku toalety, remont elewacji budynku gospodarczego oraz przebudowę istniejącej instalacji wodociągowej doprowadzającej wodę do budynku toalety. Wydatki na modernizację targowiska poniesienie Gmina. Na Gminę będą wystawione faktury w tym zakresie. Modernizacja targowiska zostanie przyjęta na stan środków trwałych dokumentem OT. Jej wartość przekroczy 15 tys. PLN.

Gmina nie zamierza zmieniać sposobu gospodarowania targowiskiem po jego modernizacji, tj. planuje się, że po zakończeniu modernizacji nadal jedyną opłatą pobieraną na targowisku będzie opłata targowa. Gmina i ZGKiM będą nieodpłatnie umożliwiały korzystanie zainteresowanym z wiat handlowych, toalety oraz parkingu, a budynek gospodarczy nie będzie wykorzystywany przez Gminę do jakiejkolwiek działalności (pustostan).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na modernizację targowiska.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.