3063-ILPP2-2.4512.12.2017.2.AKR - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży gospodarstwa rolnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 12 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 8 lutego 2017 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Mąż Wnioskodawczyni od 1989 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 9,18 ha, na którym prowadzona jest działalność rolnicza. 14 listopada 1992 r. Wnioskodawczyni wzięła ślub z mężem. Od dnia 22 kwietnia 1994 r. na podstawie umowy o Rozszerzeniu Wspólności Ustawowej - Wnioskodawczyni i jej mąż są właścicielami gospodarstwa rolnego, na którym pracują.

W dniu 4 września 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła gospodarstwo rolne o powierzchni 6,1155 ha w udziale wynoszącym 3/12 części od A.S. i M.P. w udziale wynoszącym 3/12 części (zawarto umowę przedwstępną sprzedaży). Akt notarialny zawarty został w dniu 28 maja 2010 r., grunt został zakupiony wraz z A.Z. w udziale 2/12, M.Z. w udziale 2/12 oraz E.Z. w udziale 2/12.

Dnia 24 lutego 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła udział od E.Z. wynoszący 2/12 części, której dotyczy sprzedaż.

Dnia 14 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła od A.Z. udział w wysokości 2/12 części działki, której dotyczy sprzedaż.

W niedalekiej przyszłości Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza sprzedać część gospodarstwa o powierzchni 1,1855 ha. Nabywcą będzie Spółka z przeznaczeniem na cele inwestycyjne.

Pozostały udziałowiec M.Z. jest właścicielem 2/12 części działki (spadek po ojcu w dniu 28 października 2004 r.).

Działka o której mowa jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym została ona przeznaczona na teren zabudowy usługowej, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - 4U/P.

1KDGP - z przeznaczeniem pod tereny dróg publicznych, projektowana ulica główna ruchu przyspieszonego.

2KDL - z przeznaczeniem pod tereny dróg publicznych, projektowana ulica lokalna.

Do ww. działki nie istnieją decyzje o warunkach zabudowy.

Wnioskodawczyni nie ponosi i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem tego gruntu do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie planuje w przyszłości sprzedaży kolejnych nieruchomości.

Na ww. działce mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (rolnik ryczałtowy).

Wnioskodawczyni jest na rencie chorobowej. Środki finansowe które otrzyma Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na:

* zakup kamienicy w K,

* zakup samochodu,

* gospodarstwa rolnego, bądź ziemie rolnej,

* kupno działki budowlanej i budowy domu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, że:

* nie udostępniała i nie udostępnia gruntu będącego przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie umów cywilno-prawnych,

* miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. grunt został sporządzony z inicjatywy Prezydenta Miasta K około 10 lat temu. O plan zagospodarowania przestrzennego nie występowała Wnioskodawczyni, ani jej mąż,

* sprzedaż działki o powierzchni 1.1885 ha będzie sprzedawana z części gospodarstwa zakupionego wspólnie w 2009 r. (6,1155 ha) udział 3/13 części,

* celem zakupu udziału w gruncie w 2009 r. było powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego,

* zakupiła w 2011 r. udział w działce od Pani E.Z. w celu powiększenia istniejącego gospodarstwa rolnego (bo gdyby Wnioskodawczyni i jej mąż nie kupili byliby tylko w części jego właścicielami),

* cel zakupu od Pana A.Z. w 2012 r. był taki, że Wnioskodawczyni i jej mąż chcieli powiększyć istniejące gospodarstwo rolne (ponieważ wszystkie ww. udziały należą do tego samego gospodarstwa o powierzchni 6,1155 ha).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż gruntu będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, planowana sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem własnym, prywatnym. W celu doprowadzenia do sprzedaży przedmiotowej działki nie dokonywała na gruncie żadnych działań marketingowych, żadnych ulepszeń, inwestycji, dzielenia na mniejsze działki. Zamiar dokonania sprzedaży ma charakter jednorazowy, okazjonalny i nie można mu przypisać znamion dzielności gospodarczej.

Reasumując, zachodzą okoliczności przemawiające za zwolnieniem przedmiotowej transakcji z opodatkowania podatkiem VAT.

W podobnej sprawie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyrokiem z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielem gospodarstwa rolnego, na którym prowadzona jest działalność rolnicza. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza sprzedać część gospodarstwa.

Działka będąca przedmiotem sprzedaży jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym została ona przeznaczona na teren zabudowy usługowej, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz z przeznaczeniem pod tereny dróg publicznych, projektowana ulica główna ruchu przyspieszonego i ulica lokalna. Do ww. działki nie istnieją decyzje o warunkach zabudowy. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. grunt został sporządzony w inicjatywy Prezydenta Miasta około 10 lat temu. O plan zagospodarowania przestrzennego nie występowała Wnioskodawczyni, ani jej mąż.

Wnioskodawczyni nie ponosi i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem tego gruntu do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie planuje w przyszłości sprzedaży kolejnych nieruchomości.

Na działce będącej przedmiotem sprzedaży mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (rolnik ryczałtowy).

Wnioskodawczyni nie udostępniała i nie udostępnia przedmiotowego gruntu osobom trzecim na podstawie umów cywilno-prawnych. Przedmiotem sprzedaży będzie część gospodarstwa zakupionego wspólnie w 2009 r. - udział 3/13 części. Celem zakupu udziałów w gruncie w 2009 r., 2011 r. oraz 2012 r. było powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy planowana sprzedaż gruntu będzie objęta zwolnieniem z podatkowania podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawczyni należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni - w związku z planowaną czynnością, tj. sprzedażą gruntu - za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, nabyte w 2011 r. i 2012 r. udziały w gruncie nie były przez Zainteresowaną wykorzystywane do działalności gospodarczej. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany osobom trzecim w ramach umów cywilnoprawnych. Ponadto Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów celem przygotowania gruntu do sprzedaży. Co istotne, Zainteresowana nie wnioskowała o objęcie gruntu planem zagospodarowania przestrzennego.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowane przez Zainteresowaną zbycie gruntu na rzecz przedsiębiorstwa, nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tego gruntu, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż udziału w działce można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż gruntu zwolniona będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tut. Organ zaznacza, że pomimo identycznego skutku podatkowego (brak kwoty podatku należnego z tytułu dostawy towarów) pojęcia "zwolnienie od podatku" oraz "nie podlega opodatkowaniu" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dala jej męża.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.