3063-ILPP2-1.4512.176.2016.2.AWa - Brak prawa do odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej".

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 stycznia 2017 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPP2-1.4512.176.2016.2.AWa Brak prawa do odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej".

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania w całości lub części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)". Powyższy wniosek został uzupełniony o wpłatę brakującej opłaty do wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat jako JST otrzyma dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji związanych z przebudową dróg powiatowych w zakresie działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich". Wniosek dotyczy projektów pod nazwą "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)" oraz "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)".

Załącznikiem do składanych wniosków będzie interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług VAT. Ponieważ Powiat jako Wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT realizowanych inwestycji do kosztów kwalifikowalnych projektu i tym samym otrzymać od nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez niego odzyskany w całości lub w części zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji może zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowalny projektu.

Przedmiotem projektu jest przebudowa dróg powiatowych o łącznej długości 4,812 km, położonych na terenie Powiatu.

W ramach planowanej inwestycji zostanie poprawiony stan techniczny dróg poprzez wykonanie następujących prac budowlanych:

* jezdnia - uzupełnienie, wzmocnienie konstrukcji istniejącej jezdni, wykonanie poboczy odpadem kamiennym z powierzchniowym utrwaleniem emulsją asfaltową i kruszywem łamanym,

* odwodnienie - wykonanie, nowych rowów odwadniających oraz profilowanie i regulacja istniejących, wymiana przepustów pod jezdnią i zjazdami,

* zjazdy - przebudowa istniejących zjazdów,

* wprowadzenie elementów organizacji ruchu (oznakowanie pionowe i poziome),

* wykonanie remontów na obiektach mostowych.

Istniejące drogi stanowią dojazd do terenów zabudowy zagrodowej, gruntów rolnych, punktów usługowych i budynków użyteczności publicznej. Inwestycja nie zmieni funkcji dróg, a spowoduje przede wszystkim poprawę komfortu jazdy, zmniejszy hałas komunikacyjny, zapylenie, poprawi bezpieczeństwo użytkowników na drodze.

Faktury za wykonanie inwestycji wystawiane będą na Powiat. Poniesione na realizację projektu wydatki nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a naliczony podatek VAT zwiększy wartość przebudowywanych dróg.

Powiat realizując projekt będzie realizował zadania własne nałożone na JST przepisami ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, a tym samym nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją. Ponieważ działalność Powiatu związana z utrzymaniem dróg powiatowych nie generuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego też Powiat w żaden sposób nie może odzyskać podatku VAT zapłaconego z faktur podczas realizacji inwestycji.

Zakupy usług w trakcie realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego też we wniosku o dofinansowanie inwestycji wnioskowana kwota dofinansowania wykazana jest w kwotach brutto. Powiat jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanych inwestycji Powiat będzie miał możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części podczas realizacji inwestycji lub też po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanymi inwestycjami Powiat nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (art. 4 ust. 1 pkt 6) jest z zakresu zadań własnych Powiatu. Realizując zadanie publiczne, będąc jednocześnie podatnikiem podatku VAT w tym zakresie, Powiat nie ma prawa do zwrotu podatku VAT poprzez odliczenie podatku należnego (art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), ma więc prawo do potraktowania podatku jako kosztu kwalifikowalnego. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (użytkowane były i będą nieodpłatnie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 6 cyt. wyżej ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Powiat otrzyma dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji związanych z przebudową dróg powiatowych w zakresie działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich". Wniosek dotyczy projektu pod nazwą "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)". Przedmiotem projektu jest przebudowa dróg powiatowych o łącznej długości 4,812 km, położonych na terenie Powiatu. Istniejące drogi stanowią dojazd do terenów zabudowy zagrodowej, gruntów rolnych, punktów usługowych i budynków użyteczności publicznej. Inwestycja nie zmieni funkcji dróg, a spowoduje przede wszystkim poprawę komfortu jazdy, zmniejszy hałas komunikacyjny, zapylenie, poprawi bezpieczeństwo użytkowników na drodze. Faktury za wykonanie inwestycji wystawiane będą na Powiat. Poniesione na realizację projektu wydatki nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a naliczony podatek VAT zwiększy wartość przebudowywanych dróg. Powiat realizując projekt będzie realizował zadania własne nałożone na JST przepisami ustawy o samorządzie powiatowym, a tym samym nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją. Ponieważ działalność Powiatu związana z utrzymaniem dróg powiatowych nie generuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego też Powiat w żaden sposób nie może odzyskać podatku VAT zapłaconego z faktur podczas realizacji inwestycji. Zakupy usług w trakcie realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego też we wniosku o dofinansowanie inwestycji wnioskowana kwota dofinansowania wykazana jest w kwotach brutto. Powiat jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w odniesieniu do planowanych inwestycji Powiat będzie miał możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części podczas realizacji inwestycji lub też po jej zakończeniu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przebudowa dróg powiatowych odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, Powiat wykonując to zadanie będzie działał jako organ administracji publicznej i będzie mógł korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Powiat bez wątpienia nie będzie mógł być uznany za podatnika, gdyż będzie realizował w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że Powiat będzie realizował opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie powiatowym, zatem w tym zakresie będzie działał w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Powiat nie będzie ponosił wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary, bądź usługi, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W związku z poniesionymi wydatkami, Powiat nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Powiat w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Powiat realizując projekt pn. "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)", nie będzie miał możliwości odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego poniesionego w ramach wskazanej inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Powiat nie będzie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. przedsięwzięcia nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 383, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odzyskania w całości lub części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)". Z kolei wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi powiatowej nr (...)" został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2017 r. nr 3063-ILPP2-1.4512.216.2016.2.AWa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl