3063-ILPP1-3.4512.32.2017.1.PR - Brak prawa do odliczenia VAT w związku działalnością charytatywną w ramach celów statutowych fundacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest fundacją, której celami statutowymi są m.in.: działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych, działalność charytatywna, ochrona i promocja zdrowia, kultura, działalność na rzecz rodziny, ochrony praw dziecka oraz promocja i organizacja wolontariatu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT (art. 15 ust. 1), działalność prowadzi nieodpłatnie. Przychód Wnioskodawcy stanowią: dotacje z różnych źródeł, darowizny od osób fizycznych przeznaczane na działalność statutową. Nie będąc podatnikiem VAT Wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego, zawartego w nabywanych towarach i usługach (art. 86 ustawy o VAT). Podatek VAT zawarty w FV zakupu jest kosztem obciążającym działalność Wnioskodawcy. Realizując swoje działania Wnioskodawca ma prawo ubiegać się o zwrot poniesionych kosztów. Jednak podatek VAT zawarty w FV zakupu jest kosztem kwalifikowanym i podlega zwrotowi wyłącznie wtedy, kiedy Wnioskodawca posiada interpretację podatkową o niemożności jego odliczania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, ma prawo ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT zawarty w fakturach zakupu, otrzymywanych przy wykonywaniu działalności statutowej jest jego kosztem, ponieważ nie jest on podatnikiem VAT, nie osiąga obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, a w związku z tym nie może go w żaden sposób odliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Artykuł 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest fundacją, której celami statutowymi są m.in.: działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych, działalność charytatywna, ochrona i promocja zdrowia, kultura, działalność na rzecz rodziny, ochrony praw dziecka oraz promocja i organizacja wolontariatu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, działalność prowadzi nieodpłatnie. Przychód Wnioskodawcy stanowią: dotacje z różnych źródeł, darowizny od osób fizycznych przeznaczane na działalność statutową. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, ma on prawo ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane towary bądź usługi nie są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca, nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie ma prawa ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Należy zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o wskazanie, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT a zakupione towary bądź usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, w szczególności konieczności zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego oraz wykorzystywania nabytych towarów bądź usług do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Tutejszy organ wskazuje także, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.