3063-ILPP1-3.4512.227.2016.2.JNa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 3 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących świadczenie usług montażowych konstrukcji stalowych na rzecz polskiego zleceniodawcy na terytorium państw trzecich (poza obszarem Unii Europejskiej) - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących świadczenie usług montażowych konstrukcji stalowych na rzecz polskiego zleceniodawcy na terytorium państw trzecich (poza obszarem Unii Europejskiej). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 3 lutego 2017 r.) o uzupełnienie opisu sprawy i opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako czynny podatnik podatku VAT będzie świadczyć usługi montażowe konstrukcji stalowych na nieruchomościach położonych poza obszarem Rzeczpospolitej Polskiej, zarówno w krajach unijnych jak i poza obszarem Unii Europejskiej na zlecenie swojego kontrahenta, który posiada siedzibę prowadzenia działalności w Polsce oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w kraju.

Ze złożonego uzupełnienia Wnioskodawcy wynika że:

1. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę będą usługami związanymi z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.).

2. Zleceniodawca (kontrahent Wnioskodawcy) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od wartości dodanej z tytułu nabycia usługi montażu konstrukcji stalowych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, ze względu na przeniesienie obowiązku podatkowego na odbiorcę usługi, na podstawie § 13b niemieckiej ustawy o podatku VAT (większość montaży konstrukcji stalowych na nieruchomościach będzie mieć miejsce w Niemczech dla zleceniodawcy zarejestrowanego w Polsce).

3. Ww. usługa nie będzie wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej dla podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług na terytorium państw trzecich. Wniosek dotyczy usług, które w większości będą świadczone na terytorium Niemiec, ale mogą też być świadczone w innych państwach członkowskich, jak i poza obszarem Unii Europejskiej. Jako podmiot gospodarczy świadczący przedmiotowe usługi Wnioskodawca jest zarejestrowany dla podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług w Anglii i Holandii. W przypadku świadczenia usług montażowych na nieruchomościach położonych w tych krajach Wnioskodawca wystawia faktury ze swoimi odpowiednimi numerami podatkowymi, nadanymi mu przez organy skarbowe tych państw, oraz z właściwymi stawki podatku VAT obowiązującymi w tych państwach na świadczone przez Wnioskodawcę usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec powyższego, Wnioskodawca jako usługodawca winien wystawiać fakturę sprzedaży bez VAT - rachunek, z informacją o rodzaju świadczonych usług, o miejscu położenia nieruchomości oraz z podaniem podstawy takiego rachunku, czyli z przywołaniem art. 28e ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia przy świadczeniu usług jest miejsce położenia nieruchomości. Natomiast art. 106a ustawy nie przewiduje możliwości wystawiania faktur VAT przez podatnika wykonującego na rzecz innego polskiego podatnika za usługę niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju (usługę związaną z nieruchomością poza obszarem Polski).

W niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania pkt 1 tego przepisu, ponieważ dokonywane przez Wnioskodawcę czynności nie będą spełniały definicji sprzedaży wskazanej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Wobec powyższego, jako usługodawca, Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktur VAT zgodnie z przepisami o podatku VAT obowiązującymi na terytorium kraju, dokumentujących jego świadczenia na rzecz polskiego zleceniodawcy usług polegających na wykonywaniu prac montażowych przy konstrukcjach stalowych na nieruchomościach położonych poza obszarem Polski, których miejscem opodatkowania podatkiem VAT będzie miejsce położenia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium państwa trzeciego - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 5 ustawy - rozumie się terytorium państwa, niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Niniejsza sprawa dotyczy sytuacji, w której Wnioskodawca czynny podatnik VAT, zamierza świadczyć usługi montażowe konstrukcji stalowych na nieruchomościach położonych w krajach trzecich (poza terytorium Unii Europejskiej), na zlecenie innego polskiego podatnika, który posiada siedzibę prowadzenia działalności w Polsce oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w kraju. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę będą usługami związanymi z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy. Ww. usługi nie będą wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej dla podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług na terytorium państw trzecich.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane - na tle przepisów o miejscu świadczenia - za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia danej transakcji determinuje jej miejsce opodatkowania.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy - miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z cyt. przepisu art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy.

Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługi montażowe konstrukcji stalowych, które zamierza świadczyć na nieruchomościach znajdujących się poza terytorium Unii Europejskiej, mają charakter usług związanych z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy. Zgodnie z ww. przepisem miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tych nieruchomości, czyli w przedmiotowej sprawie - terytorium danego państwa trzeciego.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

I tak, zgodnie z art. 106a ustawy - przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-16 ustawy - faktura powinna zawierać:

a.

- wyrazy "metoda kasowa" (...).

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy - faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Zatem w świetle przytoczonego wyżej art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, jeśli miejscem świadczenia dostawy towarów lub świadczenia usług jest terytorium państwa trzeciego, faktura może nie zawierać:

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku zastosowanie znajdzie art. 106a pkt 2 lit. b ustawy, w związku z czym usługi montażu konstrukcji stalowych (usługi związane z nieruchomościami, na podstawie art. 28e ustawy) świadczone na rzecz innego polskiego podatnika, Wnioskodawca powinien udokumentować fakturami VAT. Ponieważ miejscem opodatkowania ww. usług nie będzie terytorium kraju, faktury te nie powinny zawierać stawki i kwoty podatku obowiązujących na terytorium Polski.

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca (usługodawca) winien wystawiać faktury sprzedaży bez stawki i kwoty podatku od towarów i usług, dokumentujące świadczenie usług montażowych konstrukcji stalowych na rzecz polskiego zleceniodawcy na terytorium państw trzecich (poza obszarem Unii Europejskiej).

Jednocześnie nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami aby na wystawionych przez siebie fakturach Wnioskodawca zamieścił dodatkowe informacje o rodzaju świadczonych usług i miejscu położenia nieruchomości wraz z przywołaniem podstawy prawnej, tj. art. 28e ustawy.

W związku z tym, że w opisanym zdarzeniu przyszłym usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą podlegały opodatkowaniu na terytorium państwa trzeciego, to o podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług, sposobie jego rozliczenia oraz wysokości, decydować będą przepisy obowiązujące na terytorium tego państwa trzeciego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się jednocześnie, że wniosek w części dotyczącej wystawiania przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących świadczenie usług montażowych konstrukcji stalowych na rzecz polskiego zleceniodawcy na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej został rozpatrzony w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2017 r. nr 3063 ILPP1 3.4512.205.2016.2.JNa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.