3063-ILPB1-1.4511.261.2016.2.AN - Najem jako prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą " (...)" przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2016 r. (data wpływu 19 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 10 grudnia 1999 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i przemysłowych a także w zakresie pozostałej działalności pocztowej i kurierskiej, pozostałej finansowej działalności usługowej prania i czyszczenia wyrobów włókienniczych i futrzarskich. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej) oraz podatku od towarów i usług.

Od 2013 r. Zainteresowana wynajmuje lokal mieszkalny będący jej własnością i męża, jest to lokal zakupiony. Do Naczelnika Urzędu Skarbowego złożyła oświadczenie o wyborze opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów w tytułu najmu a także oświadczenie o wskazaniu jej jako jednego z małżonków, który będzie odprowadzał podatek z tytułu najmu.

W ich związku małżeńskim istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W najbliższym okresie Wnioskodawczyni chciałaby wynająć jeszcze 4 mieszkania oraz 6 lokali użytkowych, które są własnością jej i jej męża. Zainteresowana nadmienia, że w przypadku wymienionych lokali sytuacja jest inna. Mąż prowadzi działalność gospodarczą deweloperską i zajmuje się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych i lokali użytkowych. Wybudowane lokale przeznaczone są przede wszystkim na sprzedaż. W sytuacji gdy dany lokal nie znajdzie nabywcy przeznaczany jest na wynajem. Oczywiście, przeznaczenie go na wynajem nie zamyka drogi do sprzedaży mieszkania. Wydatki na wybudowanie powyższych lokali rozliczane są w działalności męża i do czasu sprzedaży lokalu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Czy podatek dochodowy od wynajmu kolejnych lokali mieszkalnych i lokali użytkowych nadal Wnioskodawczyni może opłacać jako zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, najem lokali mieszkalnych nie stanowi przedmiotu jej działalności gospodarczej. Nie istnieją również przesłanki na uznanie tych czynności za działalność gospodarczą. Nie są to czynności ciągłe, zorganizowane i profesjonalne. Wynajem nie ma charakteru trwałego a jedynie działanie tymczasowe do czasu znalezienia nabywcy lokalu. Wobec powyższego Zainteresowana uważa, że nadal może opodatkowywać przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.

Tut. Organ zauważa, że przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, zadane pytanie oraz stanowisko Wnioskodawczyni wynika z uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 5a pkt 2 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem i umowy o podobnym charakterze, wykluczając z tego źródła przychody uzyskiwane ze składników majątku związane z działalnością gospodarczą.

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu i umów o podobnym charakterze ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie czy dzierżawa nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ww. ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z kolei, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże, warunkiem skorzystania z powyższej formy opodatkowania jest - zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ww. ustawy - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w ww. art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i przemysłowych a także w zakresie pozostałej działalności pocztowej i kurierskiej, pozostałej finansowej działalności usługowej prania i czyszczenia wyrobów włókienniczych i futrzarskich. Od 2013 r. Zainteresowana wynajmuje lokal mieszkalny będący jej własnością i męża, jest to lokal zakupiony. W najbliższym okresie Wnioskodawczyni chciałaby wynająć jeszcze 4 mieszkania oraz 6 lokali użytkowych, które są własnością jej i jej męża. Zainteresowana nadmienia, że w przypadku wymienionych lokali sytuacja jest inna. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą deweloperską i zajmuje się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych i lokali użytkowych. Wybudowane lokale przeznaczone są przede wszystkim na sprzedaż. W sytuacji gdy dany lokal nie znajdzie nabywcy przeznaczany jest na wynajem. Oczywiście, przeznaczenie go na wynajem nie zamyka drogi do sprzedaży mieszkania.

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, że wskazane w ww. opisie mieszkania oraz lokale użytkowe stanowią składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą męża.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że może ona opodatkować przychody z najmu ww. lokali w formie zryczałtowanej stawki 8,5%. Wyjątek natomiast stanowi wcześniej zakupiony lokal mieszkalny będący własnością Zainteresowanej i jej męża.

Reasumując, w świetle przedstawionych we wniosku informacji oraz powołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, że wynajem składników majątku (mieszkań i lokali użytkowych) związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą męża Wnioskodawczyni - w związku z przytoczonym art. 14 ust. 2 pkt 11 - wyklucza możliwość opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych z najmu prywatnego. Zatem podatek dochodowy od wynajmu kolejnych lokali mieszkalnych i lokali użytkowych Zainteresowana nie może opłacać jako zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ informuję, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. 3063-ILPB1-1.4511.363.2016.1.AN, natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.