2461-IBPP4.4513.386.2016.1.PK - Opodatkowanie podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 7 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w przedmiocie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż oraz dystrybucja energii elektrycznej - w związki z czym na rzecz Spółki wydane zostały przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej również jako: "Prezes URE") decyzje przyznające Spółce koncesje na obrót oraz dystrybucję energii elektrycznej.

W związku ze świadczeniem usług dystrybucji oraz obrotem energią elektryczną, Spółka na kolejne okresy prowadzenia działalności zwraca się do Prezesa URE o zatwierdzanie taryf dla energii elektrycznej, w oparciu o które ustalane są ceny energii oraz jej usług. W ramach postępowań o zatwierdzenie taryfy dla energii elektrycznej na poszczególne okresy, Spółka przedkłada do weryfikacji Prezesa URE szereg informacji, dokumentów oraz kalkulacji. Wśród informacji weryfikowanych w ramach postępowania taryfowego znajdują się również dane dotyczące strat sieciowych powstające na wykorzystywanej przez Spółkę infrastrukturze energetycznej (tzw. wskaźniki strat sieciowych).

Ostateczne zatwierdzenie taryfy dla energii elektrycznej, w formie decyzji Prezesa URE, stanowi również przez potwierdzenie prawidłowości przedstawionych przez Spółkę danych o stratach sieciowych powstających w jej sieciach energetycznych. Przykładowo, decyzja zatwierdzająca taryfę dla energii elektrycznej na 2013 r. stanowi potwierdzenie, iż za 2012 rok wskaźnik strat wyniósł 8%.

Innymi słowy, decyzja Prezesa URE potwierdza, że w stosunku do ilości energii wprowadzonej do infrastruktury energetycznej Spółki, wówczas z każdych 100 MWh wprowadzonych do sieci, efektywnie dostarczono 92 MWh, a 8 MWh zostało utracone.

Dotychczas Spółka nie wyłączała z opodatkowania akcyzą strat energii powstających w jej sieci energetycznej.

W powyższych okolicznościach Spółka zwraca się o potwierdzenie jej stanowiska odnośnie do zasad rozliczania akcyzy od strat energii elektrycznej powstających na jej instalacjach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy straty energii elektrycznej powstające w infrastrukturze energetycznej Spółki, w związku z dostarczaniem energii do poszczególnych punktów odbioru podlegają opodatkowaniu akcyzą?

2. Czy na potrzeby wyliczenia ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, Spółka może wykorzystać wskaźniki strat sieciowych weryfikowane przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na jej rzecz taryfy dla energii elektrycznej?

3. Czy wyliczenie ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, może polegać na odniesieniu za dany okres, którego dotyczy rozliczenie - wskaźników strat sieciowych, weryfikowanych przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na rzecz Spółki taryfy dla energii elektrycznej, do ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci Spółki, następnie dostarczanej do poszczególnych punktów odbioru (zasilającej podmioty zewnętrzne)?

4. Czy w odniesieniu do przyszłych okresów rozliczeniowych, Spółka może przyjąć na potrzeby wyliczania ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, wskaźniki strat sieciowych zatwierdzone przez Prezesa URE dla przyszłego okresu obowiązywania taryfy dla energii elektrycznej pokrywającego się z tymi okresami rozliczeniowymi?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Straty energii elektrycznej powstające w infrastrukturze energetycznej Spółki, w związku z dostarczaniem energii do poszczególnych punktów odbioru są wyłączone z opodatkowania akcyza.

2. Na potrzeby wyliczenia ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, Spółka moje wykorzystać wskaźniki strat sieciowych weryfikowane przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na jej rzecz taryfy dla energii elektrycznej.

3. Wyliczenie ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, może polegać na odniesieniu za dany okres, którego dotyczy rozliczenie - wskaźników strat sieciowych, weryfikowanych przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na rzecz Spółki taryfy dla energii elektrycznej, do ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci Spółki, następnie dostarczanej do poszczególnych punktów odbioru (zasilającej podmioty zewnętrzne).

4. W odniesieniu do przyszłych okresów rozliczeniowych, Spółka może przyjąć na potrzeby wyliczania ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, wskaźniki strat sieciowych zatwierdzone przez Prezesa URE dla przyszłego okresu obowiązywania taryfy dla energii elektrycznej pokrywającego się z tymi okresami rozliczeniowymi.

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie Pytania 1

Podstawową zasadą konstrukcyjną podatku akcyzowego jest jego konsumpcyjny charakter - nakładanie akcyzy na dany wyrób powinno powodować jej zapłatę jedynie w sytuacji, gdy dochodzi do efektywnej konsumpcji danego wyrobu. Powyższa zasada ma również zastosowanie do akcyzy od energii elektrycznej, w szczególności wyłączenie z opodatkowania akcyzą strat tej energii wynika właśnie z zasady opodatkowywania akcyzą wyłącznie jej konsumpcji. Odmiennie, zatem od efektywnego rodzaju wykorzystania energii, tj. jej zużycia - straty energii elektrycznej nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Ustawa akcyzowa z jednej strony wskazują, iż zużycie energii, od której wcześniej nie zapłacono akcyzy powinno podlegać opodatkowaniu - np. art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 oraz 6 ustawy akcyzowej, zgodnie z którymi:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż to co dzieje się z energią elektryczną jest, w uproszczeniu:

* albo jej zużyciem (od tej ilości powitana zostać zapłacona akcyza),

* albo stratą (ilość ta nie podlega akcyzie).

W odniesieniu do działalności dystrybucyjnej rozróżnienia tego precyzyjnie dokonano w piśmie Departamentu Podatku Akcyzowego i Ekologicznego Ministerstwa Finansów z dnia 9 lipca 2010 r. (AE5/0680/81 /LI W/I 0/2989, opubl. Biul. Skarb z 2010 r. Nr 5, s. 23), wskazując, że:

* "Przez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Jeżeli proces zostanie uznany za nierozerwalny element procesu przesyłu energii, należy wskazać, że tak jak w przypadku strat w oporze infrastruktury przesyłowej, w wyniku procesu transformacji, na skutek technicznych ubytków, następuje utrata mocy prądu. Uznać zatem należy, że różnica w mocy energii elektrycznej pomiędzy mocą po stronie pobieranej i po stronie wtórnej, określana sprawnością transformatora, będzie w związku z tym uznana za stratę i nie będzie opodatkowana podatkiem akcyzowym".

* "Jednocześnie wskazać należy, iż z informacji uzyskanych z Urzędu Regulacji Energetyki (...) wynika, że energię elektryczną zużytą w procesie transformacji (różnicę pomiędzy energią dostarczoną do transformatora i oddaną z transformatora) należy traktować jako straty energii przesyłanej lub dystrybuowanej, gdyż powstają one w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w związku z czym nie ma podstaw do dzielenia strat energii na powstałe w procesie grzania się rdzenia i powstałe podczas tworzenia poła magnetycznego, a tym bardziej do kwalifikowania jednych do strat energii, a drugich do zużycia".

* "Reasumując, nie uznaje się za straty i podlega opodatkowaniu zużycie energii elektrycznej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją, natomiast straty powstałe w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, jak i straty powstałe podczas transformacji z napięcia 6 kV na napięcie 110 kV nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym".

Z powyższego wynika zatem, iż straty związane z dostarczaniem przez Spółkę energii do poszczególnych punktów odbioru nie stanowiące zużycia tej energii w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją (np. zużycie energii do zasilania elementów infrastruktury) stanowią straty tejże energii, w związku z czym wyłączone są z zakresu opodatkowania akcyzą.

Stanowisko to jest również zgodne z oficjalną linią interpretacyjną Ministra Finansów. Wnioskodawca pragnie wskazać przykładowo na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2014 r. (ILPP3/443-22/14-2/TW), wydaną w analogicznej sprawie do objętej niniejszym wnioskiem, w której to interpretacji wprost wskazano iż:

* "Straty energii elektrycznej powstające na instalacjach Spółki, w związku z dostarczaniem energii do poszczególnych lokalizacji (punktów odbioru, w tym zarówno dla zasilania podmiotów trzecich jak i obiektów własnych) nie podlegają opodatkowaniu akcyzą".

Interpretacja ta potwierdza wcześniejsze stanowisko konsekwentnie prezentowane przez Ministerstwo Finansów. Warto w tym zakresie przytoczyć interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2013 r. (IPPP3/443-553/13-3/SM), w której potwierdzono, iż:

* "Gdyby przyjąć, iż Przedsiębiorstwo ma prawo nie opodatkowywać tylko strat powstałych przy sprzedaży energii elektrycznej, powodowałoby to opodatkowanie strat powstałych przy zużyciu własnym przez Przedsiębiorstwo, a więc w konsekwencji zawyżenie podatku akcyzowego. (...). Skoro zaś opodatkowaniu nie podlega energia elektryczna, która została utracona pomiędzy licznikiem dostawcy energii, a dystrybucją do urządzeń pobierających energię elektryczną u danego podmiotu, gdyż nie jest to zużycie, należy wykazywać energię elektryczną na tym etapie dystrybucji jako stratę".  

Konkluzja przedstawiona w tej interpretacji stanowiła, iż:

* "Odnosząc się do powyższego zgodzić się trzeba z Wnioskodawcą, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają straty energii elektrycznej podczas dystrybucji zarówno przy sprzedaży energii elektrycznej, jak również przy zużyciu własnym".

Podobnie Minister Finansów rozstrzygnął w interpretacji z tego samego dnia o nr IPPP3/443-553/13-2/SM oraz w interpretacji z dnia 27 kwietnia 2012 r. (IPPP3/443-138/12-2/KB).

Podsumowując zatem, Spółka stoi na stanowisku, iż straty energii elektrycznej powstające w jej infrastrukturze energetycznej, w związku z dostarczaniem energii do poszczególnych punktów odbioru (dla zasilania podmiotów zewnętrznych) są wyłączone z opodatkowania akcyzą.

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie Pytania 2 i Pytania 3

Przepisy akcyzowe nie zawierają definicji strat energii elektrycznej, ani nie precyzują, w jaki sposób powinno dokonywać się ich kalkulacji. Wynika to z faktu, iż "ilość możliwych zdarzeń i sytuacji w praktyce nie pozwala na stworzenie kompleksowej definicji strat, tak jak to ma miejsce w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych. W rezultacie, jako straty energii elektrycznej należy uznać wszystkie sytuacje i zdarzenia, które nie mogą zostać uznane za zużycie energii elektrycznej" (S. Parulski, Akcyza. Komentarz - Program LEX - komentarz do art. 9 ust. 2 ustawy akcyzowej).

Mając zatem na uwadze, iż podmioty prowadzące działalność w zakresie dystrybucji energii zobowiązane są do zgromadzenia, przeanalizowania oraz przedstawienia do zatwierdzenia Prezesowi URE szczegółowych danych dotyczących powstających u nich strat energii w związku z realizowanymi dostawami - uzasadnione jest posiłkowanie również dla potrzeb rozliczania akcyzy - tymi samymi danymi (tzw. wskaźnikami strat energii).

Podejście takie powoduje spójność systemową między rozliczeniami akcyzowymi a sprawozdawczością w pozostałych obszarach prowadzonej przez Spółkę działalności regulowanej (zarówno w ramach postępowania o wydanie koncesji energetycznych jak i w ramach corocznych postępowań o zatwierdzenie taryfy energetycznej Spółka przedstawia do weryfikacji Prezesa URE szczegółowe dane dotyczące powstających u niej strat energii). Pozytywne decyzje Prezesa URE stanowią potwierdzenie, iż przyjęte wskaźniki strat sieciowych odpowiadają rzeczywistości i są wyliczone zgodnie z zasadami wynikającymi z prawa energetycznego.

Mając przy tym na uwadze, iż powyższe zasady odnoszą się do każdej energii wprowadzonej do infrastruktury Spółki, zasadne jest odnoszenie wspomnianych wskaźników właśnie do energii wprowadzanej (energii "na wejściu") do infrastruktury Spółki. Ujmując rzecz w uproszczeniu, skoro uwarunkowania techniczne (opór instalacji, prawa fizyki itp.) dotyczą każdej energii wprowadzonej do sieci energetycznej (nie jest możliwe dostarczenie energii bez jej strat, a energia ma charakter jednorodny) - prawidłowe jest odnoszenie wskaźników strat sieciowych (zweryfikowanych w postępowaniu taryfowym) do każdej ilości energii wprowadzanej do sieci Spółki.

Należy przy tym podkreślić, że tożsame rozwiązanie jest aprobowane przez Ministra Finansów, który w cytowanej już interpretacji z dnia 16 kwietnia 2014 r. (ILPP3/443-22/14-2/TW) jednoznacznie potwierdził stanowisko podatnika, że: 

* "Na potrzeby wyliczenia ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, Spółka może wykorzystać wskaźniki strat sieciowych weryfikowane przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na jej rzecz taryfy dla energii elektrycznej" oraz

oraz, że:

* "Wyliczenie ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, może polegać na odniesieniu wskaźników strat sieciowych weryfikowanych przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na rzecz Spółki taryfy dla energii elektrycznej do ilości energii elektrycznej wprowadzonej do infrastruktury elektroenergetycznej Spółki, następnie dostarczanej do poszczególnych punktów odbioru (zasilającej podmioty trzecie oraz obiekty własne Spółki)".

Stanowisko to jest w pełni zgodne z wcześniejszymi rozstrzygnięciami MF, który konsekwentnie uznaje, iż:

* "Z uwagi natomiast na fakt, iż straty rozumiane są jako różnica pomiędzy energią na "wejściu", a energią elektryczną na "wyjściu" z sieci, należy je odnosić do wielkości wejściowych. Jednakże trzeba podkreślić, że poza zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym są rzeczywiste poniesione straty na przesyle lub dystrybucji, a nie domniemane straty. Niemniej należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie określają sposobu określania przedmiotowych strat, gdyż są to kwestie techniczne i jako takie nie mogą być przedmiotem interpretacji przepisów podatkowych. Zatem w sytuacji, gdy przedmiotowe straty w wysokości 6%, określone w taryfie zatwierdzonej decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, liczone od energii zakupionej od przedsiębiorstwa obrotu, będą odpowiadać rzeczywistym stratom powstałym na przesyle, to straty tę nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym" (interpretacja Ministra Finansów (Dyrektora IS w Warszawie z dnia 17 września 2013 r. (IPPP3/443- 553/13-3/SM) oraz (IPPP3/443-553/13-3/SM)).

Podobnie Minister Finansów uznał w interpretacji z dnia 27 kwietnia 2012 r. (IPPP3/443-138/12-2/KB), potwierdzając stanowisko podatnika, iż straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, w wysokości określonej w ramach postępowania taryfowego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy akcyzowej.

Dodatkowo warto wskazać, iż zasadność odwoływania się wskaźników strat sieciowych weryfikowanych przez Prezesa URE na potrzeby rozliczania akcyzy dostrzegł również sam prawodawca, który planował oprzeć właśnie na tych wielkościach rozwiązanie prawne dotyczące zwrotu akcyzy od strat energii elektrycznej (por. Projekt z dnia 16 marca 2010 r. Ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zapłaconego od strat przesyłowych energii elektrycznej w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 28 lutego 2009 r.

Ostatecznie odstąpiono od wprowadzania tego rodzaju regulacji, niemniej z uzasadnienia do projektu wynikało, iż główną wskazówką kalkulacyjną dla wyliczania ilości energii wyłączonej z opodatkowania akcyzą powinny być właśnie dane Prezesa URE dotyczące strat sieciowych).

Mając na uwadze powyższe przy wyliczeniu ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, wskaźniki strat sieciowych powinny być odnoszone do energii elektrycznej wprowadzanej do sieci energetycznej, tj. energii pobranej z sieci innego operatora systemu dystrybucyjnego.

Przykładowo zatem, Spółka może przyjąć, że w stosunku do ilości energii wprowadzonej do infrastruktury energetycznej Spółki, wówczas z każdych 100 MWh wprowadzonych do sieci, efektywnie zużyto w odbiornikach 92 MWh, a 8 MWh zostało utracone - w związku z czym ilość ta podlega wyłączeniu z opodatkowania akcyzą.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż na potrzeby wyliczenia ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, może ona wykorzystać wskaźniki strat sieciowych weryfikowane przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na jej rzecz taryfy dla energii elektrycznej.

Jednocześnie wyliczenie ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, może polegać na odniesieniu za dany okres, którego dotyczy rozliczenie - wskaźników strat sieciowych, weryfikowanych przez Prezesa URE w ramach postępowania o zatwierdzenie na rzecz Spółki taryfy dla energii elektrycznej, do ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci Spółki, następnie dostarczanej do poszczególnych punktów odbioru (zasilającej podmioty zewnętrzne).

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie Pytania 4

Dotychczas Spółka nie wyłączała z opodatkowania akcyzą strat energii powstających w jej sieci energetycznej.

Dlatego też w odniesieniu do przeszłych okresów rozliczeniowych możliwe jest wyliczenie strat energii wyłączonych z opodatkowania akcyzą, w o parciu o wskaźniki tych strat zatwierdzone przez Prezesa URE taryfę dotyczące danego okresu (np. zatwierdzając na 2013 r., Prezes URE zweryfikował wskaźniki za rok 2012).

Jednakże w celu uniknięcia konieczności bieżącego nadpłacania akcyzy oraz późniejszego korygowania rozliczeń - w ocenie Spółki w pełni dopuszczalne jest również posiłkowanie się wskaźnikami strat sieciowych, które również weryfikowane są przez Prezesa URE, jednak dotyczą przyszłego okresu obowiązywania taryfy (tj. mają charakter prognozowy).

Przykładowo zatem, jeżeli w roku 2017, Spółka zwróci się po raz kolejny o zatwierdzenie dla niej taryfy dla energii elektrycznej, przedstawiając Prezesowi URE do weryfikacji dane (a tym samym wskaźniki strat) dotyczące roku 2016 (tj. dane historyczne), jednocześnie przedstawi ona przewidywany poziom strat energii na poszczególnych napięciach na rok 2017. O ile zatem Prezes URE potwierdzi zasadność tych prognoz, zatwierdzając opartą na nich taryfę dla energii elektrycznej na 2017 rok, wówczas rozliczając na bieżąco akcyzę w poszczególnych miesiącach roku 2017, Spółka może przyjąć poziom strat na poszczególnych napięciach, zgodny ze wskaźnikami zatwierdzonymi przez Prezesa URE właśnie na 2017 r.

Odmienne podejście skutkowałoby koniecznością każdorocznej korekty rozliczeń Spółki z tytułu akcyzy od energii elektrycznej.

Dlatego też Spółka stoi na stanowisku, iż w odniesieniu do przyszłych okresów rozliczeniowych, może ona przyjmować na potrzeby wyliczania ilości energii elektrycznej wyłączonej z opodatkowania akcyzą, wskaźniki strat sieciowych zatwierdzone przez Prezesa URE dla przyszłego okresu obowiązywania taryfy dla energii elektrycznej pokrywającego się tymi okresami rozliczeniowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wrocławiu - ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.