2461-IBPP3.4512.799.2016.2.ASz - Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wydawania duplikatów legitymacji, świadectw oraz odpisów świadectw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 października 2016 r. (data wpływu 10 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy wydawania duplikatów legitymacji, świadectw oraz odpisów świadectw - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy wydawania duplikatów legitymacji, świadectw oraz odpisów świadectw.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego jest właściwy do wszystkich spraw publicznych o charakterze ponadgminnym realizującym zadania między innymi w zakresie edukacji publicznej. Podstawowym aktem prawnym regulującym w tym zakresie działalność powiatu jako organu władzy publicznej jest ustawa o systemie oświaty. Zgodnie z art. 5 ust. 5a ustawy o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156), zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 i 7, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu. Art. 5a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, zobowiązuje powiaty do zapewnienia kształcenia, wychowania i opieki, w tym kształcenia specjalnego i profilaktyki społecznej w placówkach publicznych wymienionych w art. 5 ust. 5a.

Powiat może zakładać i prowadzić jedynie szkoły i placówki publiczne (art. 5 ust. 3 ustawy o systemie oświaty). Szkoła publiczna m.in. umożliwia uzyskanie świadectw lub dyplomów państwowych (art. 7 ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Szkoły publiczne prowadzone przez powiat, na podstawie Obwieszczenia Ministra Edukacji Narodowej z 3 lipca 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 893), wydają duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych uczniom, dokonują odpisu świadectw dojrzałości, odpisów aneksów do świadectw dojrzałości.

Zgodnie z art. 26 pkt 3 ww. obwieszczenia Ministra Edukacji Narodowej szkoła zobowiązana jest przez ustawodawcę do pobierania opłat za wskazane duplikaty legitymacji świadectw lub odpisy świadectw.

Opłata ta wnoszona jest na konto wskazane przez szkołę i stanowi dochód szkoły, który przekazywany jest do budżetu powiatu.

Wysokość pobieranych opłat uregulowana jest w Obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 maja 2015 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 783).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonując zadanie własne zgodnie z art. 5a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty Powiat pobierając opłaty za czynności narzucone art. 26 ust. 1 i 3 Obwieszczeniem Ministra Edukacji Narodowej w kwotach wynikających z Obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 15 maja 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o opłacie skarbowej, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Powiat M. wykonuje zadanie własne oświatowe z zakresu kształcenia, wychowania i opieki uczniów, określone ustawą o samorządzie terytorialnym oraz ustawą o systemie oświaty, za pomocą jednostek organizacyjnych tzn. szkół publicznych.

Powiat realizując zadanie publiczne określone w Obwieszczeniu Ministra Edukacji Narodowej z 3 lipca 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 893), pobiera opłaty w wysokości wymaganej wytycznymi ujętymi w Obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 maja 2015 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 783). Wydając uczniowi duplikat legitymacji szkolnej lub odpis świadectwa, szkoła jako jednostka organizacyjna powiatu uczestniczy w realizacji zadań publicznych nie zastrzeżonych dla innych organów władzy publicznej (art. 163 Konstytucji). Sama opłata za wydanie duplikatu świadectwa czy legitymacji ma charakter daniny publicznej podlegającej reżimowi prawnemu.

Powiat uczestniczy zatem w sprawowaniu władzy publicznej, gdyż zgodnie z art. 5 ust. 5a podejmuje wszystkie te działania które konieczne są dla utworzenia lub prowadzenia szkół publicznych, o których ustawodawca mówi w art. 5 ust. 3, 5a, art. 5a ust. 1, 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

Opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zatem pierwszym kryterium pozwalającym traktować dochody z tytułu opłat za wydanie duplikatów świadectw lub legitymacji szkolnych za nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT jest nie spełnianie przesłanek działalności gospodarczej.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Pobierane opłaty za wydanie duplikatu świadectwa lub legitymacji są działaniami szkoły ściśle związanymi z procesem edukacyjnym, gdyż dowodem ukończenia procesu edukacji jest wydawane przez szkołę świadectwo szkolne (art. 7 ust. 2 ustawy o systemie oświaty). Opłaty te stanowią dochód szkoły odprowadzany zgodnie z przepisami prawa (ustawa o finansach publicznych) do budżetu powiatu.

Dodatkowym czynnikiem pozwalającym uznać ww. opłaty za niepodlegające opodatkowaniu jest nie spełnianie statusu podatnika w tym zakresie działań.

W odniesieniu do działań w związku wykonywaniem zadań, narzuconych przepisami prawa realizowanymi przez publiczne szkoły, tj. zapewnienia kształcenia, wychowania i opieki jako zadania własnego, powiat korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa (tutaj ustawą o systemie oświaty), dla realizacji których zostały powołane. Powiat nie ma możliwości odstąpienia od realizacji omawianych zadań.

Od 1 stycznia 2017 r. powiat podejmuje wspólne rozliczanie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi w tym z ww. szkołami. Powiat wstępuje zatem we wszystkie związane z ustawą o podatku od towarów i usług prawa i obowiązki swoich jednostek organizacyjnych. Zatem opisane czynności związane z poborem obowiązkowych zdaniem ustawodawcy opłat (przez jednostkę organizacyjną powiatu - szkołę), realizującą zadania przewidziane przepisami ustawy o systemie oświaty, nie spełniają definicji działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT. Ponadto w ww. zakresie działań powiat korzysta z wyłączenia z kręgu podatników jako organ władzy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym "artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie". Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Jak wynika z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Ponadto, na mocy art. 4 powołanej ustawy, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego jest właściwy do wszystkich spraw publicznych o charakterze ponadgminnym realizującym zadania między innymi w zakresie edukacji publicznej. Podstawowym aktem prawnym regulującym w tym zakresie działalność powiatu jako organu władzy publicznej jest ustawa o systemie oświaty. Zgodnie z art. 5 ust. 5a ustawy o systemie oświaty, zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 i 7, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu. Art. 5a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, zobowiązuje powiaty do zapewnienia kształcenia, wychowania i opieki, w tym kształcenia specjalnego i profilaktyki społecznej w placówkach publicznych wymienionych w art. 5 ust. 5a. Powiat może zakładać i prowadzić jedynie szkoły i placówki publiczne (art. 5 ust. 3 ustawy o systemie oświaty). Szkoła publiczna m.in. umożliwia uzyskanie świadectw lub dyplomów państwowych (art. 7 ust. 2 ustawy o systemie oświaty). Szkoły publiczne prowadzone przez powiat, na podstawie Obwieszczenia Ministra Edukacji Narodowej z 3 lipca 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 893), wydają duplikaty świadectw i legitymacji szkolnych uczniom, dokonują odpisu świadectw dojrzałości, odpisów aneksów do świadectw dojrzałości. Zgodnie z art. 26 pkt 3 ww. obwieszczenia Ministra Edukacji Narodowej szkoła zobowiązana jest przez ustawodawcę do pobierania opłat za wskazane duplikaty legitymacji świadectw lub odpisy świadectw. Opłata ta wnoszona jest na konto wskazane przez szkołę i stanowi dochód szkoły, który przekazywany jest do budżetu powiatu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy opłaty za duplikaty legitymacji, świadectw lub odpisy świadectw podlegają wyłączeniu z opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Dodatkowo należy zauważyć, że okoliczność wydawania tego typu dokumentów reguluje art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.), z którego wynika, że świadectwa i dyplomy państwowe wydawane przez uprawnione do tego szkoły, placówki kształcenia ustawicznego i placówki kształcenia praktycznego, zakłady kształcenia nauczycieli, kolegia pracowników służb społecznych oraz okręgowe komisje egzaminacyjne są dokumentami urzędowymi.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 2 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

- uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego tworzenia dokumentacji przebiegu nauczania, oceniania wyników pracy dydaktyczno-wychowawczej szkół i wyników egzaminów przeprowadzanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne, a także wymóg, aby wysokość odpłatności za wykonywanie czynności, o których mowa w pkt 2, nie przewyższała kwoty opłaty skarbowej za uwierzytelnienie dokumentu, określonej w przepisach o opłacie skarbowej.

Na mocy powyższej delegacji ustawowej, zostało wydane - obowiązujące do dnia 15 stycznia 2017 r. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 maja 2010 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 893 z późn. zm.). Zgodnie z § 26 ust. 3 ww. rozporządzenia, za wydanie duplikatu świadectwa, odpisu świadectwa dojrzałości, odpisu aneksu do świadectwa dojrzałości, dyplomu, zaświadczenia i indeksu oraz za legalizację dokumentu przeznaczonego do obrotu prawnego z zagranicą pobiera się opłatę w wysokości równej kwocie opłaty skarbowej od legalizacji dokumentu. Za wydanie duplikatu legitymacji szkolnej lub legitymacji przedszkolnej dla dziecka niepełnosprawnego pobiera się opłatę w wysokości równej kwocie opłaty skarbowej od poświadczenia własnoręczności podpisu. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy wskazany odpowiednio przez dyrektora przedszkola, szkoły lub komisji okręgowej, kuratora oświaty albo inny organ dokonujący odpowiedniej czynności.

Należy zauważyć, że jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, realizujące usługi w zakresie kształcenia i wychowania zobowiązane są przepisami prawa wykonać określone czynności, tj. wydać duplikat legitymacji szkolnej, bądź duplikat świadectwa. Ww. czynności są ściśle związane z usługami edukacyjnymi świadczonymi przez Wnioskodawcę za pośrednictwem placówek oświatowych (zakończenie nauki wiąże się z otrzymaniem świadectwa, w przypadku jego zgubienia otrzymuje się duplikat; wystawienie legitymacji szkolnej potwierdza okoliczność nauki w szkole).

W tym miejscu zaznaczyć należy, że czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca - w odniesieniu do opisanych czynności wydawania duplikatów legitymacji, świadectw oraz odpisy świadectw - wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Świadczy bowiem w reżimie cywilnoprawnym (a nie publicznoprawnym) odpłatne usługi, a zatem wykonuje czynności wskazane w art. 5 ust. 1 ustawy. Przy tym - co również należy podkreślić - istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi płatnościami a usługami świadczonymi przez placówki oświatowe podlegające pod Powiat. Beneficjentem świadczonych przez Wnioskodawcę usług za odpłatnością są uczniowie, słuchacze i absolwenci.

W przedmiotowej sprawie zachodzi związek pomiędzy otrzymywanymi dochodami (uiszczanymi opłatami) a zobowiązaniem się Powiatu do wykonania określonych czynności. Tym samym uiszczane opłaty są niczym innym jak wynagrodzeniem wnoszonym na poczet świadczenia usług dokonywanych przez Powiat. Tak więc świadczenie przez Gminę usług za odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, czynność podlegającą opodatkowaniu.

Należy zatem stwierdzić, że Powiat wydając za pośrednictwem placówek oświatowych duplikaty legitymacji, świadectw oraz odpisy świadectw działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i w zakresie, w jakim realizuje ww. zadania nie jest objęta regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, wydawanie przez Powiat za pośrednictwem placówek oświatowych duplikatów legitymacji, świadectw oraz odpisów świadectw po centralizacji rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Wskazać ponadto należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.