2461-IBPP3.4512.556.2016.1.MD - Podatek od towarów i usług w zakresie uznania czy do otrzymanych wynagrodzeń od ZAiKS jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 17 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy do otrzymanych wynagrodzeń od ZAiKS jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy-jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy do otrzymanych wynagrodzeń od ZAiKS jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in.

Osiągane przychody z tytułu wykonywania powyższych czynności stanowią podstawowe źródło utrzymania Wnioskodawcy i finansowania jego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli stworzy utwór muzyczny i uzna się za jego twórcę i podpisze umowę z ZAiKS o zbiorowe zarządzanie majątkowymi prawami autorskimi, a po pewnym czasie okaże się, iż tak naprawdę utwór jest plagiatem utworu innego artysty, to w takiej sytuacji ponosi odpowiedzialność przed osobą (firmą), która korzystała (odtwarzała) z jego utworów na podstawie umowy z ZAiKS. Takimi firmami są m.in. kluby muzyczne, restauracje, stacje radiowe, telewizja. Odpowiedzialność będzie polegała na wypłacie odszkodowania, lub na zwrocie otrzymanych wynagrodzeń od ZAiKS.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z działalnością artystyczną. Po pierwsze, jeśli okaże się, iż uznał się za twórcę utworu słownego, muzycznego, lub słowno-muzycznego, a tak naprawdę był to plagiat to ponosi odpowiedzialność wobec firmy, która korzystała (odtwarzała) z tego utworu. Po drugie jeśli dany klub muzyczny, lub stacja radiowa wprowadzi jego utwory muzyczne do swojego repertuaru, a po czasie okaże się, iż nie odpowiadają im, to wtedy może stracić źródło przychodów (zarobkowe), a jego sława, jako artysty, diametralnie spadnie. Ponadto ryzyko gospodarcze przejawia się w mass mediach (telewizja, stacje radiowe, prasa, Internet), gdyż jeśli jego utwory muzyczne są chętnie słuchane i odtwarzane to wzrastają sława i źródła zarobkowania. Natomiast, gdy po pewnym czasie utwory znudzą się słuchaczom, lub przyjdzie moda na inny rodzaj muzyki, to jego sława szybko spadnie i zmniejszą się źródła zarobkowania.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i niezależnie. Od niego tylko zależy kiedy stworzy dany utwór muzyczny, gdzie (w studiu, czy w domu) oraz w jaki sposób. Czasem inny artysta zaproponuje odpłatnie, aby stworzyć dla niego utwór muzyczny,

słowno-muzyczny, lub "intro" do jego utworu muzycznego. W takiej sytuacji wspólnie ustalają czas na stworzenie utworu, lub "intro". Jednakże miejsce jego pracy oraz sposób "tworzenia" utworu zależą tylko od Wnioskodawcy. W takiej sytuacji nie ma przeszkód, aby Wnioskodawca zawarł pisemną umowę z artystą o stworzenie utworu, a po zakończeniu usługi wystawił fakturę.

Wnioskodawca sam organizuje swoją pracę w zakresie tworzenia utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, sam decyduje o jej godzinach i miejscu wykonywania, a także sam ponosi jej koszty m.in. zakup sprzętu muzycznego i wyposażenia studia muzycznego, promocja, reklama, podróże służbowe, telefon, Internet, hotele, paliwo do samochodu.

W zakresie tworzenia utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych Wnioskodawca występuje jako twórca (artysta) w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek. Jak wcześniej pisano, jeśli dostanie zlecenie od innego artysty, to wtedy ma wyznaczony czas na wykonanie utworu i określony rodzaj muzyki. Ale także wtedy działa we własnym imieniu (osobiście podpisuje umowę na wykonanie utworu) i na własny rachunek (otrzymuje wynagrodzenie).

Wnioskodawca oznacza swoje utwory słowne, muzyczne i słowno-muzyczne swoim imieniem, nazwiskiem, lub pseudonimem, przez co wykorzystuje osobiste prawa autorskie. Dzięki temu jego firma jest bardziej rozpoznawalna wśród publiczności, wytwórni muzycznych, klubów muzycznych, gdyż oni kojarzą jego firmę z konkretnym utworem, który stworzył. Innymi słowy, oznaczenie utworów jego nazwiskiem, lub pseudonim służy rozsławieniu (rozreklamowaniu) firmy działającej pod jego imieniem i nazwiskiem. Natomiast majątkowe prawa autorskie pozwalają mu udostępniać jego utwory innym firmom (np. kluby muzyczne, restauracje, telewizja, stacje radiowe) do odpłatnego korzystania (odtwarzania), dzięki czemu uzyskuje przychody, które przeznacza na finansowanie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zawarł umowę ze Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS (dalej: ZAiKS) jako artysta - osoba prywatna, niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa dotyczy powierzenia ZAiKS-owi, na zasadach przeniesienia powierniczego, służących mu majątkowych praw autorskich do jego utworów m.in. słownych, muzycznych, słowno-muzycznych.

Autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy z tytułu:

ZAiKS jest organizacją zbiorowego zarządzania majątkowymi prawami autorskimi na podstawie zezwolenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie wskazanym w tym zezwoleniu. ZAiKS zobowiązuje się wykonywać zbiorowy zarząd z zachowaniem należytej staranności, na zasadzie równego traktowania, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, statutem ZAiKS i obowiązującymi w ZAiKS zasadami oraz bez uszczerbku dla autorskich praw osobistych do utworów objętych powierzeniem oraz praw osobistych.

Na podstawie ww. umowy powierzenie obejmuje m.in. wykonanie publiczne, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie, nadanie, reemitowanie, utrwalenie, zwielokrotnienie na nośnikach, wprowadzenie do obrotu, najem, użyczenie, rozpowszechnianie. Powierzenie obejmuje także udzielanie licencji i dochodzenie ochrony, a w szczególności:

ZAiKS pobiera opłaty od faktycznych użytkowników za korzystanie z praw autorskich twórców (Wnioskodawcy) za zasadach określonych w porozumieniach oraz przepisach prawa. Następnie opłata jest wypłacana Wnioskodawcy, po potrąceniu opłat administracyjnych. Na przelewach bankowych ZAiKS używa sformułowania "honorarium autorskie" niezależnie od tego, czy autor (twórca) prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie. W umowie powierzenia praw do zbiorowego zarządzania nie ma zapisów dotyczących "honorariów autorskich". Natomiast na stronie internetowej ZAiKS jest informacja, iż twórcy i artyści otrzymują "wynagrodzenie".

Na podstawie zawartej ww. umowy o powierzeniu powierniczym ZAiKS działa w swoim imieniu, gdyż osobiście podpisuje umowy z firmami korzystającymi (odtwarzającymi) utwory muzyczne Wnioskodawcy. Natomiast ZAiKS działa na rachunek (na rzecz) Wnioskodawcy, gdyż z otrzymanych opłat od firm wypłaca dla niego honorarium (wynagrodzenie), po potrąceniu tylko opłat administracyjnych. Potwierdzeniem powyższego jest § 1 pkt 3 lit. d umowy: Powierzenie następuje na zasadzie umocowania ZAiKS-u do działania we własnym imieniu i na rzecz Powierzającego.

Wnioskodawca nie jest związany z ZAiKS stosunkiem prawnym co do warunków wykonywania "organizacji zbiorowego zarządzania prawami", ponieważ w przypadku umowy z ZAiKS ma wpływ na zasięg terytorialny ochrony jego praw tzn. czy ochrona będzie obowiązywać tylko na terytorium Polski, czy również poza jej granicami. Ponadto ma wpływ na ilość pól eksploatacji, na których będą wykorzystywane jego utwory m.in. publiczne odtwarzanie i wykonywanie utworów, wyświetlanie, wypożyczenia, utrwalanie i zwielokrotnianie, nadawanie utworów przez stacje radiowe i telewizyjne, wykorzystywanie utworów przez Internet, wystawianie utworów. Natomiast przy zawieraniu umów z pozostałymi organizacjami zbiorowego zarządzania (OZZ) w Polsce i na świecie ma wpływ na wszelkie postanowienia umowne.

Wnioskodawca nie jest związany z ZAiKS stosunkiem prawnym co do wynagrodzenia. Na podstawie umowy z ZAiKS, działającego nieodpłatnie (bez osiągania zysku), otrzymuje honorarium autorskie (wynagrodzenie) w pełnej wysokości, jakie płacą do ZAiKS firmy korzystające z jego utworów (m.in. kluby muzyczne, restauracje, stacje radiowe), a ZAiKS potrąca z tego honorarium tylko opłaty administracyjne (ok. 10-20%). Innymi słowy wysokość honorarium uzależniona jest nie od warunków stawianych przez ZAiKS, ale od ilości firm korzystających z jego utworów. Jeśli inna OZZ w Polsce, lub na świecie zaoferuje potrącanie mniejszego procentu niż ZAiKS, to Wnioskodawca nie musi podpisywać umowy z ZAiKS, tylko z tą inną OZZ.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich tzn. firm korzystających z jego utworów (np. kluby muzyczne, stacje radiowe, restauracje) za autentyczność jego kompozycji (utworów). Innymi słowy odpowiada za to, aby jego utwory nie były plagiatem utworów innych artystów, co stanowi ryzyko gospodarcze prowadzenia działalności gospodarczej (artystycznej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do otrzymywanych wynagrodzeń od ZAiKS, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory muzyczne

i słowno-muzyczne.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu, lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca samodzielnie tworzy piosenki tzn. utwory muzyczne, słowne i słowno-muzyczne o charakterze zindywidualizowanym, a więc spełnia przesłanki uznania go za twórcę. Utwory te są następnie upublicznione np. w klubach muzycznych, restauracjach, stacjach radiowych, Internecie, tzn. następuje uzewnętrznienie rezultatu działań Wnioskodawcy, jako twórcy. Dzięki temu twórcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego konkretnego utworu. Na podstawie umowy zawartej między Wnioskodawcą (twórcą), a ZAiKS następuje przeniesienie powiernicze majątkowych praw autorskich m.in. do rozporządzania tymi prawami poprzez m.in. odtwarzanie w klubach muzycznych. Zgodnie z umową ZAiKS wypłaca twórcy wynagrodzenie tytułem korzystania przez np. kluby muzyczne z majątkowych praw autorskich.

W umowie zawartej między Wnioskodawcą a ZAiKS w § 2 ust. 2 zapisano: "Powierzający (Wnioskodawca) powierza ZAiKS-owi, na zasadach przeniesienia powierniczego, służące mu autorskie prawa majątkowe do utworów (...) muzycznych i słowno-muzycznych.

Umowa powierniczego powierzenia majątkowych praw autorskich jest umową nienazwaną, do której stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 ustawy - Kodeks Cywilny). W wyniku jej zawarcia Wnioskodawca (powierzający) przekazuje ZAIKS-owi (powiernikowi) na określony czas prawo do rozporządzania swoimi majątkowymi prawami autorskimi, a ZAiKS zobowiązuje się zarządzać tymi prawami na zasadach określonych w umowie. ZAiKS zobowiązany jest do rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi tylko na polach eksploatacji określonych w umowie. Na podstawie umowy ZAiKS występuje wobec osób trzecich tj. faktycznych użytkowników we własnym imieniu (osobiście), gdyż umowy z osobami trzecimi podpisuje własnoręcznie ZAiKS, a nie Wnioskodawca. ZAiKS ma prawo zawierać umowy licencyjne tzn. udzielać licencji faktycznym użytkownikom (np. kluby muzyczne, restauracje, stacje radiowe, telewizja) na korzystanie z utworów muzycznych Wnioskodawcy. Dzięki udzielonej licencji faktyczny użytkownik utworów zobowiązany jest dokonywać opłat na rachunek ZAiKS. Natomiast ZAiKS działa na rachunek powierzającego, gdyż zobowiązany jest przekazywać otrzymywane opłaty od użytkowników powierzającemu, po potrąceniu tylko opłat administracyjnych.

W umowie między Wnioskodawcą a ZAiKS zapisano, iż powierzenie obejmuje m.in. udzielanie licencji użytkownikom utworów (m.in. klubom muzycznym) do odtwarzania utworów muzycznych Wnioskodawcy (powierzającego).

Z umowy jednoznacznie wynika, iż aby konkretny użytkownik nabył prawo do odpłatnego odtwarzania utworów Wnioskodawcy, to ZAiKS podpisuje umowę licencyjną z tym użytkownikiem, w drodze której ZAiKS udziela licencji użytkownikowi. Stronami takich umów są wyłącznie ZAiKS oraz użytkownicy. To oni podpisują się na zawieranej umowie, tj. działają we własnym imieniu. Wobec czego stroną umowy nie jest Wnioskodawca - jako artysta, tym samym nie udziela on licencji faktycznym użytkownikom. Potwierdzeniem powyższego jest § 1 pkt 3 lit. d umowy: powierzenie następuje na zasadzie umocowania ZAiKS-u do działania we własnym imieniu i na rzecz Powierzającego".

Na podstawie zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a ZAiKS, w zakresie rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi na określonych polach eksploatacji Wnioskodawca jest pozbawiony prawa do udzielania licencji, gdyż to prawo przejął, na podstawie umowy, ZAiKS. Oczywiście Wnioskodawca może zawierać osobiście umowy licencyjne z użytkownikami, ale tylko w takim zakresie, jakiego nie reguluje umowa pomiędzy Wnioskodawcą a ZAiKS. Jednakże niniejsza sprawa o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy tylko sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od ZAiKS będące skutkiem zawartych umów pomiędzy ZAiKS a faktycznym użytkownikiem.

To właśnie ZAiKS zawiera w swoim imieniu umowę licencyjną z faktycznym użytkownikiem. Umocowanie do zawarcia umowy licencyjnej wynika z umowy między ZAiKS, a Wnioskodawcą. Wobec czego to ZAiKS udziela licencji użytkownikowi, a nie Wnioskodawca.

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 u.p.t.u. stawka podatku wynosi 23%. Natomiast na podstawie art. 41 ust. 2 u.p.t.u. w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u. w załączniku nr 3 do ustawy wymieniono towary i usługi opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%. W zał. nr 3 poz. 181, bez względu na symbol PKWIU, opodatkowane stawką podatku VAT 8% wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Jednakże, w objaśnieniach do ww. załącznika, ustawodawca wskazał, iż wykaz wymienionych usług nie ma zastosowania do świadczenia usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%. Powyższe oznacza, iż stawkę obniżoną w wysokości 8% można zastosować do świadczonych usług, jeżeli te usługi zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy i jednocześnie, na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia od podatku, lub nie spełniają przesłanek do objęcia ich niższą stawką podatku VAT niż 8%. W świetle powyższego przepisu w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Takim przepisem jest art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych świadczonych przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca jest twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec czego przesłanka podmiotowa z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. została spełniona. Nadmienić warto, iż Wnioskodawca nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, nie jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Natomiast analizy prawnej wymaga przesłanka przedmiotowa z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u., tzn. czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na tworzeniu utworów muzycznych mają charakter kulturalny. Z uwagi na brak w prawie podatkowym definicji legalnej "usługi kulturalne" należy odnieść się do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że "kultura" oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory", zaś "usługa" to "pomoc okazana komuś", "działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi". Natomiast określenie "kulturalny" oznacza "odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik". Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanymi z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Dodatkowo, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Z powyższych przepisów można więc wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Czynności Wnioskodawcy, takie jak komponowanie utworów muzycznych (nut), pisanie do nich tekstów stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz ZAiKS. Świadczone usługi mają niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, muzyki, funkcjonujących w społeczeństwie w postaci utworów m.in. słownych, muzycznych oraz słowno-muzycznych.

W niniejszej sprawie usługi kulturalne świadczone przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z ZAIKS-u korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u., ponieważ Wnioskodawca jest podmiotem wymienionym w tym przepisie - twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który świadczy swoje usługi jako twórca utworów słownych, muzycznych oraz słowno-muzycznych, za które wynagradzany jest w formie honorariów autorskich.

Potwierdzeniem powyższej argumentacji w zakresie usług kulturalnych są interpretacje indywidualne:

* DIS w Poznaniu z dnia 5 września 2014 r., nr ILPP1/443-455/14-4/AI;

* DIS w Katowicach z dnia 16 września 2014 r., nr IBPP3/443-661/14/AŚ;

* DIS w Warszawie z dnia 1 I-07-2014 r., nr IPPP3/443-490/14-2/MKw;

* DIS w Katowicach z dnia 17 grudnia 2013 r., nr IBPP3/443-1166/13/ASz;

* DIS w Bydgoszczy z dnia 16 sierpnia 2012 r., nr ITPP1/443-631/12/TS;

* DIS w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r" nr IPPP1/443-91/12-2/JL;

* DIS w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2012 r., nr ILPP1/443-1385/11-4/AWa.

Należy zwrócić uwagę, iż przepis art. 43 ust. I pkt 33 lit. b u.p.t.u. zawiera zwrot: "(...) w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów". Oznacza to, iż przepis ten stosuje się nie tylko do wynagrodzeń (honorariów) otrzymywanych za przekazanie lub udzielenie licencji, ale także do wynagrodzeń otrzymywanych z innych tytułów. Innymi słowy przepis ten ma szerszy zakres znaczeniowy, niż załącznik nr 3 poz. 181 ustawy, gdzie mowa jest wyłącznie o wynagrodzeniu w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji (...).

Podsumowując powyższe, skoro Wnioskodawca nie udziela licencji użytkownikom, lecz udziela ich ZAiKS oraz świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają charakter kulturalny, to do otrzymywanych wynagrodzeń (honorariów) od ZAiKS tytułem m.in. odtwarzania utworów muzycznych przez użytkowników (m.in. kluby muzyczne) należy zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u.

Innym argumentem świadczącym o tym, że w niniejszej sprawie nie może mieć zastosowania stawka VAT 8% (zał. nr 3 poz. 181 ustawy) jest zapis w przepisie: "(...) za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania ", Zgodnie z § 2 pkt 1 umowy zawartej między Wnioskodawcą a ZAiKS powierzenie majątkowych praw autorskich do utworów Wnioskodawcy obejmuje m.in. wykonanie publiczne, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie, nadanie, reemitowanie, publiczne udostępnienie, utrwalenie, zwielokrotnienie na nośnikach, wprowadzenie do obrotu, najem, użyczenie, rozpowszechnianie. Natomiast zgodnie z § 2 pkt 2 ww. umowy - powierzenie obejmuje udzielanie licencji. Mając powyższe na uwadze, skoro przeniesienie powiernicze skutkuje przeniesieniem prawa własności do majątkowych praw autorskich na ZAiKS, co powoduje, że twórca (Wnioskodawca) nie może udzielać licencji, lecz udziela ich ZAiKS, to tym samym poz. 181 z załącznika nr 3 nie będzie miała zastosowania do otrzymywanych przez Wnioskodawcę wynagrodzeń od ZAiKS.

Należy dodać, że Wnioskodawca świadczy "usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach" zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 1 u.p.t.u., ale wykonywane jest to samodzielnie i niezależnie od ZAiKS tj. bez jego pośrednictwa i bez jakiegokolwiek wynagrodzenia od ZAiKS. Dlatego wykonywanie tych usług nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Powyższe wyłączenie stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (art. 15 ust. 3a ustawy).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Wnioskodawcę łączy z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, która na jego rzecz pobiera i wypłaca należności z tytułu honorariów autorskich, pewien stosunek prawny, którego przejawem jest podpisana umowa. Dlatego też w tym miejscu powołać należy przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 666 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub - jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

* mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

* stanowić przejaw działalności twórczej,

* posiadać indywidualny charakter.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec, ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien "intelektualny" związek twórcy z dziełem.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 104 ust. 1 ww. ustawy, organizacjami zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, zwanymi dalej "organizacjami zbiorowego zarządzania", w rozumieniu ustawy, są stowarzyszenia zrzeszające twórców, artystów wykonawców, producentów lub organizacje radiowe i telewizyjne, których statutowym zadaniem jest zbiorowe zarządzanie i ochrona powierzonych im praw autorskich lub praw pokrewnych oraz wykonywanie uprawnień wynikających z ustawy.

Jeżeli na danym polu eksploatacji działa więcej niż jedna organizacja zbiorowego zarządzania, to - stosownie do treści przepisu art. 107 cyt. ustawy - organizacją właściwą w rozumieniu ustawy jest organizacja, do której należy twórca lub uprawniony z tytułu prawa pokrewnego, a gdy twórca lub uprawniony z tytułu prawa pokrewnego nie należy do żadnej organizacji albo nie ujawnił swojego autorstwa - organizacja wskazana przez Komisję Prawa Autorskiego, o której mowa w art. 1101.

Wysokość wynagrodzeń dochodzonych w zakresie zbiorowego zarządzania przez organizacje zbiorowego zarządzania powinna uwzględniać wysokość wpływów osiąganych z korzystania z utworów i przedmiotów praw pokrewnych, a także charakter i zakres korzystania z tych utworów i przedmiotów praw pokrewnych (art. 110 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Jak wynika z informacji zawartych we wniosku Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. tworzenie (komponowanie) utworów słownych, muzycznych oraz słowno-muzycznych (tzw. produkcja muzyczna, kompozytor),tworzenie "intro" (wstęp, wprowadzenie) do utworów innych artystów, dopracowywanie brzmienia utworów muzycznych stworzonych przez innych artystów, odtwarzanie utworów muzycznych w trakcie koncertów muzycznych, imprez plenerowych, świadczenie usług na rzecz innych twórców i artystów wykonawców oraz ich reprezentacja. Osiągane przychody z tytułu wykonywania powyższych czynności stanowią podstawowe źródło utrzymania Wnioskodawcy i finansowania jego działalności gospodarczej. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że organizacja zbiorowego zarządzania pobiera na rzecz Wnioskodawcy i wypłaca mu należności z tytułu honorariów autorskich. A zatem Wnioskodawcę łączy z organizacją zbiorowego zarządzania wypłacającą na jego rzecz pobierane honoraria autorskie stosunek prawny, jednakże relacje jakie łączą Wnioskodawcę z organizacją zbiorowego zarządzania w omawianym zakresie nie są stosunkiem zobowiązaniowym podobnym do tego jaki łączy pracodawcę i pracownika. Wnioskodawca zawarł umowę ze Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS o powierzenie, na zasadach przeniesienia powierniczego, służących mu majątkowych praw autorskich do jego utworów m.in. słownych, muzycznych, słowno-muzycznych. Na podstawie ww. umowy powierzenie obejmuje m.in. wykonanie publiczne, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie, nadanie, reemitowanie, utrwalenie, zwielokrotnienie na nośnikach, wprowadzenie do obrotu, najem, użyczenie, rozpowszechnianie. Powierzenie obejmuje także udzielanie licencji i dochodzenie ochrony. Wnioskodawca wskazał, że w zakresie tworzenia utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych występuje jako twórca (artysta) w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich tzn. firm korzystających z jego utworów (np. kluby muzyczne, stacje radiowe, restauracje) za autentyczność swoich kompozycji (utworów). Innymi słowy Wnioskodawca odpowiada za to, aby jego utwory nie były plagiatem utworów innych artystów, co stanowi ryzyko gospodarcze prowadzenia działalności gospodarczej (artystycznej). Organizacja zbiorowego zarządzania nie działa więc jak właściciel praw, ale jest zobowiązana do wykonywania określonych czynności na rzecz twórców. W analizowanej sprawie brak jest elementu podporządkowania Wnioskodawcy zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy. Wnioskodawca sam organizuje swoją pracę w zakresie tworzenia utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, sam decyduję o jej godzinach i miejscu wykonywania, a także sam ponosi jej koszty m.in. zakup sprzętu muzycznego i wyposażenie studia muzycznego, promocja, reklama, podróże służbowe, telefon, Internet, hotele, paliwo do samochodu. Od Wnioskodawcy zatem będzie też zależał efekt przekładający się na przychody będące konsekwencją jego twórczości, osiągane również za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy do otrzymanych wynagrodzeń od ZAiKS jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wynagrodzenie uzyskiwane od Stowarzyszenia Artystów "ZAIKS", które pobiera na rzecz Wnioskodawcy i wypłaca mu należności z tytułu honorariów autorskich należy uznać za przychody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca bowiem w analizowanym przypadku występuje jako podmiot w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek, pobierający za swoje działania wynagrodzenie. W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług polegających na tworzeniu utworów m.in. słownych, muzycznych, słowno-muzycznych prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Okoliczności sprawy wymienione w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wypełniają przesłanki, warunkujące uznanie czynności za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy gdyż istnieje związek pomiędzy otrzymywanym wynagrodzeniem od organizacji zbiorowego zarządzania na rzecz Wnioskodawcy, a przedmiotowymi usługami polegającymi na powierzeniu, na zasadach przeniesienia powierniczego, służących mu majątkowych praw autorskich do jego utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych.

Wnioskodawca działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, świadczy usługi polegające na czerpaniu korzyści majątkowych z tytułu posiadania przynależnych mu określonych ustawowo praw autorskich, o których mowa we wniosku. Tym samym, należności pieniężne wypłacane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, zobowiązaną z mocy ustawy do pobierania opłat stanowią ekwiwalentne wynagrodzenie, w zamian za powierzenie, na zasadach przeniesienia powierniczego, służących mu majątkowych praw autorskich do jego utworów m.in. słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, która to czynność mieści się w szerokiej definicji usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle powołanych powyżej uregulowań zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych zauważyć należy, że ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy korzystają wyłącznie własne twórcze wykonania artystów posiadające cechy oryginalności i indywidualności (utwory), których autorstwo uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub podano do publicznej wiadomości w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z wniosku w zakresie tworzenia utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto z analizy zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynika, że mają one niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci tworzenia, komponowania utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, tworzenia "intro" do utworów innych artystów, dopracowywania brzmienia utworów muzycznych stworzonych przez innych artystów, odtwarzania utworów muzycznych w trakcie koncertów muzycznych, imprez plenerowych, oraz świadczenia usług na rzecz innych twórców i artystów wykonawców oraz ich reprezentacja. Tym samym uznać należy, że przedmiotowe usługi są usługami kulturalnymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Ponieważ Wnioskodawca jest podmiotem (twórcą i artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy (co wskazano w opisie sprawy), to świadczone przez niego usługi opisane we wniosku, które uznać należy za usługi kulturalne w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33, a za które otrzymuje wynagrodzenie (w formie honorarium), korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu.

Tym samym otrzymywane wynagrodzenia od Stowarzyszenia Autorów "ZAIKS" jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z przedstawionych elementów zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.