2461-IBPP1.4512.842.2016.1.AR - Brak możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu związanego z budową infrastruktury drogowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 października 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto R. otrzymało dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. "...". Z uwagi na fakt, iż Miasto R. jako samorządowa osoba prawna z założenia wykonuje swoje zadania poprzez własne jednostki organizacyjne, we wniosku aplikacyjnym założono, iż realizacją projektu zajmie się Urząd Miasta R.

Jednym z warunków rozliczenia dofinansowania z Instytucją Zarządzającą... 2014-

2020 jest dostarczenie interpretacji indywidualnej z Biura Krajowej Informacji Podatkowej

dotyczącej informacji czy beneficjent może czy też nie może w ramach projektu odzyskać podatek VAT. W tym przypadku przez beneficjenta należy rozumieć Miasto R.

Przedmiotem inwestycji planowanej do realizacji na lata 2016-2020 jest budowa I etapu drogi o przekroju 2x2, która będzie stanowiła nowy ślad drogi wojewódzkiej nr 935 na odcinku przebiegającym przez Miasto R. i tworzyła jego południową obwodnicę. Z uwagi na konieczność włączenia planowanej drogi do istniejącego układu drogowego niewielki fragment drogi (ok. 425 m) będzie zlokalizowany na terenie Miasta Ż. jednak na podstawie porozumienia pomiędzy oboma samorządami wszystkie nakłady związane z inwestycją ponoszone będą przez Miasto R. Etap I obejmuje odcinek od ronda R. na tzw. północnej obwodnicy Ż. do skrzyżowania z ul. x w R. - w sumie 10,221 km W ramach inwestycji zostanie wybudowanych 5 bezkolizyjnych węzłów, komunikujących nową arterię z dotychczasowym układem drogowym oraz 13 obiektów mostowych na kolizjach z drogami, torami kolejowymi i rzekami. Podstawowym celem projektu jest umożliwienie szybkiego i bezpiecznego dojazdu do autostrady A1 będącej częścią korytarza sieci TEN-T.

Po zakończeniu inwestycji wytworzona infrastruktura jako droga wojewódzka będzie własnością samorządu Województwa. Na podstawie ustawy o drogach publicznych faktycznie zarządzać nią będą miasta na prawach powiatu przez które będzie przebiegać budowany odcinek tj. Miasto R. i Miasto Ż. Na wytworzonej w ramach projektu infrastrukturze nie będą wykonywane czynności opodatkowane podatkiem VAT - zgodnie z aktualnymi przepisami za korzystanie z dróg wojewódzkich nie mogą być pobierane jakiekolwiek opłaty od korzystających z infrastruktury.

Prawie wszystkie usługi zakupione w ramach projektu obciążone są podatkiem VAT. Wyjątkiem jest tylko zapłata odszkodowań za przejmowane na potrzeby budowy nieruchomości, które to czynności są zwolnione z opodatkowania VAT.

Miasto R. realizując poprzez Urząd Miasta R. opisany powyżej projekt nie może odzyskać podatku VAT ponieważ usługi zakupione w ramach projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu "..." realizowanego przez Urząd Miasta R. - jednostkę organizacyjną samorządowej osoby prawnej Miasta R., istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do projektu pn. "..." nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa

w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wyjaśnić również należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1440) drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

Przepis art. 6 ust. 1 ustawy o drogach publicznych określa, że do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, stanowiące połączenia między miastami, mające znaczenie dla województwa, i drogi o znaczeniu obronnym niezaliczone do dróg krajowych.

Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz obrony narodowej. Ustalenie przebiegu istniejących dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa, po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów, na obszarze których przebiega droga, a w miastach na prawach powiatu - opinii prezydentów miast (art. 6 ust. 2 i 3 ustawy o drogach publicznych).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy o drogach publicznych zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta. (art. 19 ust. 5 ww. ustawy).

Wobec powyższego co do zasady określonej w art. 2a oraz art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, drogi wojewódzkie stanowią własność samorządu województwa, a zarządca tej kategorii dróg jest zarząd województwa. Wyjątek od tej zasady został określony w przywołanym art. 19 ust. 5, zgodnie z którym w granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych (również wojewódzkich), z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem pn. "..." jest związek nabytych towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. "..." Przedmiotem inwestycji planowanej do realizacji na lata 2016-2020 jest budowa I etapu drogi o przekroju 2x2, która będzie stanowiła nowy ślad drogi wojewódzkiej nr 935 na odcinku przebiegającym przez Miasto R. i tworzyła jego południową obwodnicę.

Na wytworzonej w ramach projektu infrastrukturze nie będą wykonywane czynności opodatkowane podatkiem VAT - zgodnie z aktualnymi przepisami za korzystanie z dróg wojewódzkich nie mogą być pobierane jakiekolwiek opłaty od korzystających z infrastruktury.

Po zakończeniu inwestycji wytworzona infrastruktura jako droga wojewódzka będzie własnością samorządu Województwa.

Na podstawie ustawy o drogach publicznych faktycznie zarządzać nią będą miasta na prawach powiatu przez które będzie przebiegać budowany odcinek tj. Miasto R. i Miasto Ż.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, na wytworzonej w ramach projektu infrastrukturze nie będą wykonywane czynności opodatkowane podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług jakim jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Z opisu sprawy wynika, że w przedmiotowej sprawie realizowana inwestycja ma charakter publiczny i niekomercyjny. Należy zatem przyjąć, że realizacja zadania nie będzie miała charakteru, ani celu polegającego na prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Miasto nabywając towary i usługi celem zrealizowania projektu, nie będzie nabywało ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działało w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniających do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. "...", zatem Wnioskodawca nie ma także możliwości otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Miasto nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.