2461-IBPB-2-2.4518.13.2016.1.MMA - Odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe małżonka powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 października 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie odpowiedzialności za zobowiązanie podatkowe małżonka powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie odpowiedzialności za zobowiązanie podatkowe małżonka powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego.

Ww. wniosek został przekazany do tutejszego Biura przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu za pismem z 24 października 2016 r. Znak: 3063-ILPB1-2.4518.2.2016.1.MK, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 czerwca 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z ustrojem małżeńskim na zasadzie wspólności majątkowej w rozumieniu art. 31 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

W 2012 r. wszczęto wobec męża Wnioskodawczyni postępowanie podatkowe dotyczące 2006 r. Postępowanie to do chwili obecnej nie zakończyło się decyzją ostateczną, stąd ewentualną zaległość podatkową męża Wnioskodawczyni traktuję jako zdarzenie przyszłe.

Nie ulega wątpliwości, że ewentualna zaległość podatkowa dotyczy 2006 r., dwa lata przed zawarciem przez Wnioskodawczynię związku małżeńskiego.

Wnioskodawczyni dodaje, że o istnieniu ewentualnej zaległości podatkowej jej męża dowiedziała się dopiero w momencie wszczęcia ww. postępowania podatkowego (grudzień 2012 r.) i nie miała wpływu na jej powstanie oraz w żaden inny sposób nie przyczyniła się do jej powstania, albowiem w 2006 r. nie znała jeszcze kandydata na męża a do 2007 r. mieszkała z rodzicami i studiowała.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie odpowiadać za zobowiązanie podatkowe swojego męża swoim majątkiem osobistym oraz majątkiem wspólnym, powstałym po zawarciu związku małżeńskiego, w sytuacji, gdy zobowiązanie podatkowe męża powstało na kilka lat przed zawarciem związku małżeńskiego oraz na powstanie którego nie miała żadnego wpływu i w żaden sposób nie przyczyniła się do jego powstania?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie na niej ciążyła odpowiedzialność za ewentualne zobowiązanie podatkowe małżonka, które powstało przed zawarciem przez nią małżeństwa, a tym samym zwolniona będzie z odpowiedzialności wskazanej w art. 29 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) w zakresie swojej osoby.

Zgodnie z art. 26 ustawy - Ordynacja podatkowa - podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe osób związanych węzłem małżeńskim została uregulowana w art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym - w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26, obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka.

Ponadto w myśl art. 29 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa - skutki prawne ograniczenia, zniesienia, wyłączenia lub ustania wspólności majątkowej nie odnoszą się do zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem:

Z przytoczonych wyżej przepisów normujących odpowiedzialność za zobowiązania osób pozostających w związku małżeńskim nie wynika zatem, ażeby wprowadziły one odpowiedzialność jednego z małżonków za zobowiązania podatkowe drugiego z małżonków, powstałe przed zawarciem małżeństwa. Przywołane uregulowanie art. 29 Ordynacji podatkowej wskazuje bowiem jakie składniki majątku małżonków podlegają przedmiotowej odpowiedzialności, ale nie zawiera on przy tym odniesienia nakazującego obejmować ową odpowiedzialnością również zobowiązanie podatkowe powstałe przed zawarciem małżeństwa.

Wnioskodawczyni dodatkowo wskazuje, iż mimo, że przepis art. 41 § 3 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.) nie ma zastosowania do zobowiązań publicznoprawnych, to z brzmienia art. 110 i art. 306h § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa można pośrednio wywieść, że intencją ustawodawcy było objęcie odpowiedzialnością jedynie zobowiązań małżonka powstałych w trakcie trwania wspólności majątkowej a nie zobowiązań powstałych wcześniej.

Stosownie do art. 110 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

Odpowiedzialność, o której mowa w art. 110 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa nie obejmuje:

Na podstawie zaś art. 306h § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - organy podatkowe, za zgodą podatnika, wydają zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie małżonka podatnika, z zastrzeżeniem art. 110 § 2 Ordynacji podatkowej, a także rozwiedzionego małżonka w zakresie zaległości powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej oraz innych osób wymienionych w art. 111 ustawy.

Zgoda podatnika nie jest wymagana, jeżeli z żądaniem wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 110 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa występuje małżonek podatnika pozostający z nim we wspólności majątkowej. Małżonek podatnika składa oświadczenie o pozostawaniu z podatnikiem we wspólności majątkowej pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 306h § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołuje interpretację indywidualną z 16 kwietnia 2012 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB2/415-79/12-2/TR.

Stanowisko to zaaprobował również Sąd Najwyższy w wyroku z 28 czerwca 2016 r., sygn. akt II UK 364/16 orzekając, że: "odpowiedzialność małżonka podatnika majątkiem wspólnym obejmuje tylko podatki wynikłe ze zobowiązań podatkowych powstałych po powstaniu wspólności majątkowej oraz przed zawarciem umów o ograniczeniu lub wyłączeniu ustawowej wspólności majątkowej."

Podobnie Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 22 maja 2012 r., sygn. akt II UK 339/11 (OSNP 2013, nr 7-9, poz. 97) orzekł, że na podstawie art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa odpowiedzialność majątkiem wspólnym dotyczy tylko tych zobowiązań publicznoprawnych, które powstały w czasie trwania wspólności majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.