2461-IBPB-2-2.4511.1073.2016.1.MZA - Ustalenie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 25 listopada 2016 r. (data otrzymania 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 25 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego PIT-37 - zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2015.

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dzieci, na podstawie orzeczenia z 4 maja 2015 r., w którym Sąd orzekł o rozwiązaniu jej małżeństwa przez rozwód. W ww. zeznaniu Wnioskodawczyni odliczyła pełną ulgę rodzinną na troje dzieci: córkę urodzoną 9 maja 2009 r., syna urodzonego 16 grudnia 2000 r. i drugiego syna urodzonego 11 czerwca 1999 r.

Równocześnie Sąd powierzył Wnioskodawczyni wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ww. małoletnimi dziećmi. Ponadto Sąd ograniczył władzę rodzicielską ojcu dzieci do prawa do współdecydowania w zakresie edukacji, leczenia i wyjazdu za granicę na stałe oraz we wszystkich innych istotnych sprawach dzieci.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci Wnioskodawczyni wykonuje samodzielnie, bez udziału ojca dzieci.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że ojciec dzieci przez ani jeden dzień w roku podatkowym 2015 nie sprawował opieki nad dziećmi, nie wykonywał władzy rodzicielskiej, nie sprawował pieczy nad żadnym dzieckiem i nie łożył na ich utrzymanie. Zatem nie wykonywał również władzy rodzicielskiej od 4 maja 2015 r. tzn. od dnia wydania orzeczenia przez Sąd o rozwiązaniu małżeństwa Wnioskodawczyni przez rozwód i ograniczenia władzy rodzicielskiej nad dziećmi.

W dniu 7 lipca 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w trybie art. 274 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wezwał Wnioskodawczynię do złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2015 r. i prawidłowego rozliczenia ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci w zakresie wysokości przysługującego odliczenia.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie 18 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła stosowne wyjaśnienia przedkładając dowody na okoliczność sprawowania wyłącznie przez nią władzy rodzicielskiej od 4 maja 2015 r. (data wyroku Sądu).

Równocześnie 15 lipca 2016 r., drogą elektroniczną, Wnioskodawczyni dokonała korekty "in minus" odliczenia ulgi prorodzinnej na troje małoletnich dzieci od stycznia do maja 2015 r. w zeznaniu PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2015.

Zmniejszenie odliczonej przez Wnioskodawczynię ulgi prorodzinnej, polegało na tym, że:

* w korekcie zeznania PIT-37, w okresie od stycznia do maja 2015 r. wykazała połowę ulgi prorodzinnej na każde z wychowywanych dzieci,

* natomiast od czerwca do grudnia 2015 r. ulga prorodzinna na trojkę dzieci została odliczona w pełnej wysokości, zgodnie z art. 27f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również z wyrokiem Sądu i stanem faktycznym polegającym na wykonywaniu władzy rodzicielskiej tylko i wyłącznie przez Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje - na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - prawo do odliczenia kwoty ulgi na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywała władzę rodzicielską, w tym od czerwca do grudnia 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z rozwodem orzeczonym przez Sąd 4 maja 2015 r. zostało rozwiązane przez rozwód małżeństwo Wnioskodawczyni. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad trojgiem dzieci Sąd powierzył Wnioskodawczyni, ograniczając władzę rodzicielską ojcu dzieci, jako powoda, do prawa współdecydowania w zakresie edukacji, leczenia i wyjazdu za granicę na stałe oraz we wszystkich innych istotnych sprawach dzieci. Ponadto zasądził alimenty na rzecz dzieci płatne do 10-go każdego następnego miesiąca. Zatem opieka, wychowanie i kształcenie dzieci spoczywały na Wnioskodawczyni jako na matce.

Ojciec dzieci poza zasądzonymi alimentami, z których się nie wywiązywał, nie bierze odpowiedzialności za wychowanie i utrzymanie dzieci.

Władzę rodzicielską w stosunku do dzieci Wnioskodawczyni wykonuje samodzielnie, bez udziału ojca dzieci. Wnioskodawczyni podkreśla, że nie ustalała proporcji odliczenia ulgi z ojcem dzieci o czym mowa w art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni dodała, że z otrzymanych wezwań z Urzędu Skarbowego nie wynika na czym polega nieprawidłowość rozliczenia ulgi prorodzinnej. Mimo to Wnioskodawczyni została zobowiązana do złożenia korekty zeznania PIT-37 za 2015 r. w niedookreślonym zakresie.

W ślad za orzeczeniami sądów administracyjnych, w tym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 10 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Ol 445/15 Wnioskodawczyni uważa, że nie można utożsamiać faktu bycia rodzicem i posiadania praw rodzicielskich z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. To, że rodzicowi przysługuje ograniczona władza rodzicielska nie jest bowiem równoznaczne z faktycznym jej wykonywaniem, a więc realizowaniem przez rodzica przysługujących mu praw i obowiązków składających się na treść władzy rodzicielskiej. Jeżeli więc ojciec dziecka faktycznie nie wykonywał pieczy nad dzieckiem, nie zarządzał jego majątkiem i nie reprezentował dziecka, to nie można przyjmować, że wykonywał władzę rodzicielską.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzono Wnioskodawczyni, ona tę władzę faktycznie wykonywała, to jej przysługuje prawo do pełnego odliczenia ulgi. Nie przysługuje natomiast ojcu dzieci. W takiej sytuacji nie może mieć zastosowania reguła podziału ulgi przewidziana w art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że ojcu dzieci Sąd nie tylko nie powierzył wykonywania władzy rodzicielskiej, a nawet ją ograniczył. Nie można zatem utrzymywać, że ojcu przysługuje pełna władza rodzicielska taka jak Wnioskodawczyni - matce dzieci. Oceny tej nie zmienia nałożenie obowiązku alimentacyjnego na ojca dzieci. Natomiast prawo do kontaktów z dziećmi o czym mowa w wyroku Sądu nie jest zaliczane do treści władzy rodzicielskiej, która nie obejmuje prawa do osobistych kontaktów z dziećmi.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje jej prawo do odliczenia pełnej ulgi prorodzinnej na każde z wychowywanych przez nią dzieci, co najmniej od czerwca 2015 r., tj. od miesiąca po uprawomocnieniu się wyroku Sądu z 4 maja 2015 r.

Powyższe prawo Wnioskodawczyni zrealizowała w złożonej przez nią 15 lipca 2016 r. korekcie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (PIT-37) w roku podatkowym 2015, zgodnie z art. 27f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, zdaniem Wnioskodawczyni, nie znajduje zastosowania proporcja odliczeń ulgi zawarta w art. 27f ust. 4 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na mocy art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy - odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy - za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że - odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy - odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy - sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 przywołanej ustawy - zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest matką trojga małoletnich dzieci i jest osobą samotnie je wychowującą. W dniu 4 maja 2015 r. Sąd rozwiązał małżeństwo Wnioskodawczyni przez rozwód, powierzając jej równocześnie wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi. Ponadto Sąd ograniczył władzę rodzicielską ojca dzieci do prawa do współdecydowania w zakresie edukacji, leczenia i wyjazdu za granicę na stałe oraz we wszystkich innych istotnych sprawach dzieci. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że zgodnie z orzeczeniem Sądu władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci wykonuje samodzielnie, bez udziału ojca dzieci. Ojciec dzieci przez ani jeden dzień w 2015 r. nie sprawował pieczy nad żadnym dzieckiem i nie łożył na ich utrzymanie.

Jak wynika z treści art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.) - dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. W myśl art. 93 § 1 i § 2 ww. Kodeksu - władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109-111 stosuje się odpowiednio. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 ww. ustawy). Stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Podkreślenia wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców lub tylko je ogranicza, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Jednakże warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia "wykonywanie władzy rodzicielskiej" z pojęciem "przysługiwanie władzy rodzicielskiej".

Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15, " (...) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (...)."

Zatem o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawnionym do skorzystania z ulgi jest zatem podatnik, który spełnił poniższe przesłanki, tj.:

* osiągnął dochody opodatkowane według zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

* wykazał podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że to ona sprawuje wyłączną opiekę nad dziećmi. Ojciec dzieci przez ani jeden dzień w 2015 r. nie sprawował opieki nad dziećmi, nie wykonywał władzy rodzicielskiej, nie sprawował pieczy nad żadnym dzieckiem i nie łożył na ich utrzymanie (ojciec dzieci pomimo zasądzonych przez Sąd alimentów nie wywiązywał się z obowiązków alimentacyjnych). Tym samym Wnioskodawczyni sprawuje wyłączną opiekę nad dziećmi i ponosi koszty ich utrzymania, a zatem to Wnioskodawczyni sama wykonywała faktyczną władzę rodzicielską w 2015 r.

Podsumowując, skoro w stosunku do trojga małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego z rodziców, to wówczas tylko ona ma możliwość - przy spełnieniu pozostałych przesłanek - odliczenia całej kwoty ulgi z tytułu wychowywania dzieci za cały 2015 r. a nie tylko od miesiąca czerwca 2015 r., tj. od miesiąca po uprawomocnieniu się wyroku Sądu orzekającego rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawczyni. Fakt ten wynika wprost z brzmienia art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro ojciec dzieci przez ani jeden dzień w roku podatkowym nie wykonywał władzy, nie pełnił funkcji ani nie sprawował opieki, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, pomimo że małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód w maju 2015 r., to Wnioskodawczyni w stosunku do trojga małoletnich dzieci sama wykonywała faktyczną władzę rodzicielską przez cały 2015 r. Zatem w rozpatrywanej sprawie, Wnioskodawczyni przysługuje w całości prawo do dokonania w ramach ulgi prorodzinnej odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2015.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe, jednakże nie dlatego, że - jak twierdzi Wnioskodawczyni - prawo do ulgi prorodzinnej na każde z wychowywanych przez nią dzieci przysługuje jej co najmniej od czerwca 2015 r., lecz dlatego, że ww. prawo z przyczyn omówionych w niniejszej interpretacji przysługuje Wnioskodawczyni za cały 2015 r.

Ponadto należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym stanowisko organu oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawczyni, że w 2015 r. władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi wykonywała wyłącznie Wnioskodawczyni (ojciec dzieci nie wykonuje nad nimi władzy rodzicielskiej).

Jeżeli więc opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym - wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo, odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawczynię wyroku wskazać należy, że przywołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące.

Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.