2461-IBPB-2-1.4514.470.2016.2.PM - Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Organu - 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 25 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 7 października 2016 r., znak: 2461.IBPB-2-1.4514.470.16.1.PM wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 25 października 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. udzieliła Wnioskodawcy - spółce jawnej (jednostki powiązane poprzez osoby zarządzające) - pożyczki. Wnioskodawca i pożyczkodawca zarejestrowani są jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Przeważającą działalnością Wnioskodawcy jest wg PKD 4741 Z - sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Zdarzenia gospodarcze związane z działalnością ewidencjonowane są w księdze przychodów i rozchodów. Sporządzono umowę pożyczki ze wskazaniem terminu spłaty i wpłaty odsetek. Pożyczka została udzielona na cele działalności gospodarczej, tj. sfinansowania bieżącej działalności Wnioskodawcy, na rozszerzenie asortymentu towarów i usług świadczonych przez Spółkę. W miesiącu maju pożyczkodawca podjął uchwałę o udzielaniu pożyczek w sposób częstotliwy celem lepszego wykorzystania wolnych środków pieniężnych.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 25 października 2016 r., wynika, że pożyczka udzielona Wnioskodawcy w zamian za wynagrodzenie (odsetki) stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Równocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa usługa korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako pożyczkobiorca musi zapłacić od pożyczki podatek od czynności cywilnoprawnych?

Wnioskodawca wskazał, że stosownie do art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu udzielenia pożyczki jest opodatkowana lub zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, na pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym ustalenia odnoszące się do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), uznano za element opisu niepodlegający ocenie w ramach wydawanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane - zgodnie z właściwością - przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi odrębne rozstrzygnięcie z 20 września 2016 r., znak: 1061-IPTPP1.4512.415.2016.1.MW.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że spółka z o.o. udzieliła Wnioskodawcy - spółce jawnej - pożyczki. Wnioskodawca i pożyczkodawca zarejestrowani są jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Sporządzono umowę pożyczki ze wskazaniem terminu spłaty i wpłaty odsetek. Pożyczka została udzielona na cele działalności gospodarczej, tj. sfinansowania bieżącej działalności Wnioskodawcy, na rozszerzenie asortymentu towarów i usług świadczonych przez Spółkę. W miesiącu maju pożyczkodawca podjął uchwałę o udzielaniu pożyczek w sposób częstotliwy celem lepszego wykorzystania wolnych środków pieniężnych. Pożyczka udzielona Wnioskodawcy w zamian za wynagrodzenie (odsetki) stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Równocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa usługa korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Skoro zatem - jak wskazał Wnioskodawca - opisana we wniosku pożyczka otrzymana przez Wnioskodawcę zwolniona była z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (usługa korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia opisanej we wniosku umowy pożyczki, nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.